Morgunblaðið - 14.03.2019, Qupperneq 54

54 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 14. MARS 2019
SKECHERS MORENO
HERRASKÓR ÚR LEÐRI
MEÐ MEMORY FOAM INNLEGGI.
STÆRÐIR 41-47,5
14.995.-
HERRASKÓR
Helgi Snær Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
Færeysku tónlistarverðlaunin voru
afhent í sjötta sinn laugardaginn 9.
mars og var ég viðstaddur afhend-
inguna í Norðurlandahúsinu í Þórs-
höfn ásamt 22 fjölmiðlamönnum frá
hinum ýmsu löndum.
Að fara til Færeyja er ekki eins
og að fara til útlanda, meira eins og
að fara út á land og skyldleikinn
milli Íslendinga og Færeyinga, bæði
í útliti, tungumáli og siðum, er svo
greinilegur að ég stóð mig að því að
tala íslensku hvað eftir annað.
Leigubílstjórinn sem keyrði mig frá
flugvellinum í Vágum til Þórshafnar
skildi mig líka fullkomlega og talaði
þessa líka hnökralausu íslensku.
Reyndar kom fljótlega í ljós að hann
er Íslendingur, líkt og tveir kátir
karlar sem voru með í för, á leið á
bridge-mót. Karlarnir, báðir hálfir
Færeyingar, gátu frætt mig um eitt
og annað tengt Færeyjum, m.a. mál-
vernd Færeyinga sem virðast hafa
farið í öfuga átt við okkur Íslendinga
og skipt út enskum orðum fyrir fær-
eysk, farið úr helikopter í tyrlu, svo
dæmi sé tekið.
Ég var einnig fræddur um að ver-
ið væri að gera ellefu kílómetra löng
neðansjávargöng með hringtorgi (!).
Gatnakerfi eyjanna átján er ekkert
grín og líklega það dýrasta í heimi
sé litið til höfðatölu en Færeyingar
eru aðeins um 50 þúsund talsins.
Færeysk tónlist alls staðar
Þórshöfn er lítill bær, álíka stór
og Akureyri og skreyttur fallegum
útilistaverkum víða. Fjölmiðlamenn-
irnir sem komnir voru til að skrifa
um tónlistarverðlaunin gistu á Hótel
Hafnia sem er skammt frá höfninni
og einum helsta tónleikastað bæjar-
ins, Reinsaríinu, og öðrum vinsælum
sem nefnist Perlan. Verðlauna-
hátíðin fór fram á laugardegi og var
hitað upp fyrir hana alla vikuna með
færeyskri tónlist sem ómaði hvert
sem komið var og í Kringvarpinu,
hinu færeyska RÚV.
Færeyingar eru augljóslega stolt-
ir af sínum listamönnum og nokkr-
um klukkustundum eftir að ég lenti
bárust þær fréttir að flugfélag Fær-
eyja, Atlantic Airways, hefði gert
samning til þriggja ára um loftbrú
fyrir tónlistarmenn til að auðvelda
þeim að hasla sér völl erlendis.
Tom Waits í Þórshöfn
Skipuleggjendur verðlaunanna
buðu fjölmiðlamönnum í huggulegan
kvöldverð á föstudegi og var að hon-
um loknum haldið á Reinsaríið á
tónleika sem gefa áttu forsmekkinn
að því sem koma skyldi kvöldi síðar.
Var boðið upp á fjögur atriði, einn
sólólistamann og þrjár hljómsveitir.
Fyrst á svið var hæfileikarík ung
söngkona, Sissal Grækarisdóttir
Magnússen, sem tilnefnd var sem
besta söngkonan í popp- og rokk-
flokki, og hljómsveit hennar. Sissal
virtist dálítið smeyk frammi fyrir
einbeittum sal þungbrýndra fjöl-
miðlamanna en söng samt eins og
engill og hljóðfæraleikararnir voru
mjög færir.
Lyon Hansen var næstur, ungur
maður með mikla hæfileika og flotta
rödd. Hann sagðist hafa sérstakt dá-
læti á bandarískri tónlist sem kom
engum á óvart þar sem bæði söng-
stíll hans og hljóðfæraleikur minnti
á meistara Tom Waits. Fróði nokkur
Bjarnason tróð svo upp og söng líka
á ensku með miklum bandarískum
hreim, kornungur maður með skoð-
anir á ýmsum málum. Hann flutti til
að mynda hugvekjandi texta um for-
dóma gagnvart samkynhneigðum.
Seinust var poppsveitin Danny &
The Veetos sem lék vel en tónlistin
þótti mér heldur leiðinleg.
Kvennafjöld á kvennakvöldi
Í næsta húsi, Perlunni, var boðið
upp á kvennakvöld á alþjóðlegum
baráttudegi kvenna og sló kynnir á
létta strengi og sagði að þó hægt
væri að kaupa hnetur á barnum yrði
dagskráin hnetulaus. Margar ungar
og flottar söngkonur tróðu upp
þetta kvöld og eftirminnilegust var
Jasmin Mote sem hlaut kvöldi síðar
færeysku tónlistarverðlaunin sem
besta söngkonan í flokki popp- eða
rokktónlistar.
Algjört frelsi hjá Tutli
Á laugardegi fóru fjölmiðlamenn í
heimsókn til hins goðsagnakennda
tónlistarmanns, tónlistarútgefanda,
eldhuga og plötubúðareiganda
Kristian Blak í verslun hans Tutl en
Blak rekur útgáfufyrirtæki – eða
öllu heldur útgáfusamlag – með
sama nafni. Færeyskt tónlistarlíf
síðustu áratugi á þessum manni
mikið að þakka, án hans væri það
mun fátæklegra og hann slær ekki
slöku við þó að kominn sé á eftir-
launaaldur. Af lýsingunum að
dæma, þegar kemur að hugsjóna-
starfi Blak og óþrjótandi áhuga á
tónlist, kæmi ekki á óvart að honum
yrði reist stytta á áberandi stað í
Þórshöfn er fram líða stundir.
Blak sagði gestum frá ýmsu og
meðal annars því að tónlistarmenn
sem leituðu til Tutls væru ekki
bundnir af því að gefa út ákveðinn
fjölda platna eða gera langtíma-
samninga um útgáfu, þeim væri
frjálst að snúa sér til annarrar út-
gáfu hvenær sem er. Blak líkti sjálf-
um sér við mömmu sem tónlistarfólk
gæti leitað til þegar það vantaði pen-
ing eða stuðning. Og þó Tutl mali
ekki gull og sé fyrst og fremst rekin
áfram af hugsjón sagði Blak að stað-
Føroyska tónleikalívið blómar
 Færeyingar státa af blómlegu og fjölbreyttu tónlistarlífi  Blaðamaður skrapp til eyjanna fögru,
kynnti sér færeyska tónlistarmenn og fylgdist með afhendingu Færeysku tónlistarverðlaunanna
Ljósmynd/Álvur Haraldsen
Silfurstrákur Rapparinn Silvurdrongur tróð upp á verðlaunahátíðinni.
Ljósmynd/Jens Kr. Vang
Stolt Jasmin Mote var valin söngkona ársins í popp- og rokkflokki og þakkaði innilega fyrir heiðurinn.
Það er bleikur blær yfir Nýlistasafn-
inu. Í sölunum hefur verið komið
fyrir verkum í ýmiss konar bleikum
og sumarlegum litum; þar eru púðar
og sápur, bolir í björtum litum á
herðatrjám, blóm stingast úr borði
(eitt er reyndar flöskubursti) og ofin
veggverk. Portrett og mannamyndir
eru í einhverjum þeirra, innkaupa-
listi fyrir kjörbúðina er ofinn í eitt,
og svo eru orð í öðrum. „Hæ“ er ofið
í eitt verkið og „Everything is great“
í annað. Og heitið á þessari sýningu
myndlistarkonunnar Örnu Óttars-
dóttur, sem verður opnuð í Nýlista-
safninu klukkan 18 í dag, fimmtu-
dag, er einmitt sótt í þann bjartsýna
frasa: Allt er fínt.
Það var hríðarhraglandi þegar
blaðamaður hljóp inn í Marshall-
húsið í gær en engu að síður sumar
og hlýlegt á sýningu Örnu.
„Það eru hlýir litir og góðar til-
finningar hérna, og hversdagsleg
samskipti í ofnu verkunum,“ segir
Arna og gengst við því að sýningin
sé sumarleg. „Verður maður ekki
bara að vera jákvæður?“ Hún brosir.
Ofin og frjálsleg verk Örnu hafa
vakið verðskuldaða athygli á síðustu
árum og hún hefur áður notað bleika
litatóna. „En fyrir þessa sýningu
ákvað ég að nota mikið af bleikum,“
segir hún og bendir á að eitthvað lík-
amlegt og gervilegt takist iðulega á í
verkunum. Og vísanirnar með lita-
valinu eru margar, enda þykir bleikt
oft vera stelpulegt. „Svo þykir það
nú vera frekar kvenlegt þetta hand-
verk sem ég fæst við, vefnaðurinn,
en ég tek það líka lengra en áður, hef
saumað og ofið þessa púða hérna,
gert þessa stuttermaboli þarna á
veggnum og meira að segja búið til
sápur. Þetta er eins konar föndur en
í bland mjög tímafrek verk sem ég
hef ofið.“
Arna útskrifaðist árið 2009 frá
myndlistardeild LHÍ. Hún hefur
helgað sig vefnaðinum til þessa, með
myndmáli sem hún sækir í hvers-
dagsleikann og skissubækur sínar,
og heldur því áfram hér. Til dæmis
með vísunum í umfjöllun fjölmiðla
um heimili og lífsstíl.
„Ég er alltaf með þessar hug-
myndir í kollinum. Þegar ég fór að
glíma við þetta rými hér fór mestur
tími í að gera vefverkin en svo er
þetta svo opið og stórt og í staðinn
fyrir að stúka salinn niður valdi ég
að vera frekar með eins konar sviðs-
Treystir því að
verkin gangi upp
 Arna Óttarsdóttir sýnir í Nýló