Skessuhorn - 21.12.2000, Blaðsíða 47

FIMMTUDAGUR 21. DESEMBER 2000
47
i»t3suiiu^
Hellissandur um 1952
skrifað er lán upp á 5 til 10 krónur
til fólks úti í bæ. Fólk þurfti auð-
vitað að nota einhverja peninga og
ef þeir voru ekki til varð bara að fá
þá lánaða. Kaupmenn lánuðu á-
byggilega talsvert sem illa eða ekki
innheimtist, enda kannski ekki
alltaf við því búist”.
Benedikt var einnig talsvert við-
riðinn útgerð og fiskverkun á
Hellissandi fram að því að Hrað-
frystihús Hellissands var stoftiað.
Verslun sína rak Benedikt til
júlíloka 1960. Hann var einn af
stoftiendum Sparisjóðs Hellissands
1947 og var formaður stjórnar
hans lengst af. Benedikt sá um
rekstur sjóðsins lengi eftir að hann
hætti kaupmennsku.
Slysavamadeildin Björg
Fyrir áeggjan Benedikts var
stofnuð á Hellissandi deild f Slysa-
varnafélagi Islands strax á fyrsta
starfsári félagsins 1928 og er sú
deild 2. deildin sem stofnuð var í
þessu merka félagi. Benedikt og
Jón Bergsveinsson erindreki Slysa-
varnafélagsins voru æskufélagar frá
Patreksfirði og urðu vitni af því er
vélbáturinn Industri frá Patreks-
firði fórst 4. apríl 1910. Þann 23.
apríl sama ár fórst vélbáturinn
Gyða frá Bíldudal. Báðir þessir
bátar fórust með allri áhöfn. Það er
því ekki skrítið að þessum mönn-
um hafi runnið blóðið til skyld-
unnar að koma hinu nýstofnaða fé-
lagi á legg. Benedikt sat í 40 ár í
stjórn Slysavarnadeildarinnar
Bjargar á Hellissandi og á 20 ára
afmæli félagsins var hann sæmdur
björgunarorðu Slysavarnafélags Is-
lands og þann 24. apríl 1958 var
hann kjörinn heiðursfélagi félags-
ins.
Kertahátíð
“Jólin á þessum tíma voru ekkert
í samanburði við það sem er í dag.
Fólk hafði svo sem ekkert mikið til
að gera sér dagamun með. Helsti
dagamunurinn var að óspart var
farið með kerti og síðan komu á-
vextirnir. Margir setja eplalykt enn
þann dag í dag í samband við jólin.
I dag er allt uppljómað af jólaljós-
um og mér þykir það mjög gott og
fólk á ekkert að vera að spara það
eða draga við sig. Þetta er vissulega
kærkomið í skammdeginu. A versl-
unarárum afa míns varð allt að vera
til þó að vöruúrval væri lítið og að-
staðan fábrotin man ég eftir því að
hafa verið að skera gler eftir máli
með glerskera. Síðan þurfti að
sópa svo hægt væri að sníða niður
léreft á sama borði. Eg barðist nú
við þetta kaupmannsblóð sem mér
virðist renna í æðum, sem sumir
segja reyndar að sé frá fransmönn-
um komið”.
RafVirki á Suðumesjum
Ottar fór ungur til náms og
lærði rafvirkjun og ætlaði sér alls
ekki að verða kaupmaður. Hann
settist að í Keflavík og lauk þar
námi sínu. “Eg kunni ekkert sér-
staklega vel við mig, enda var Jök-
ullinn vitlausu megin við mig og
hugurinn fyrir vestan“. Eftir all-
mörg ár við iðn sína fór þetta
verslunarblóð að ná yfirhöndinni
og þannig byrjaði hann að versla
með raftæki meðfram rafvirkjunni.
Fyrst í bílskúrnum og síðar keypti
hann gamla íbúðarhús afa síns;
Blómsturvelli. Og þetta óx og
1984 var byggt verslunarhús og
1990 var rafvirkjunin lögð til hlið-
ar. Ættarblóðið hafði sigrað. En er
Óttar líkur afa sínum?
“Afi minn var harður karl og
duglegur en gat verið frekar
drumbslegur stundum, en hann
varð skemmtilegt gamalmenni. Eg
er líklega talsvert líkur honum
með margt. Konan segir að ég hafi
lagast mikið síðustu árin svo ég
gæti jafnvel endað með því að
verða skemmtilegur”.
Blómsturvellir
Verslunin Blómsturvellir er mik-
il verslun og heíúr vakið talsverða
athygli fyrir að geta boðið verð
sem eru fyllilega sambærileg við
verð í Reykjavík og jafnvel betri. “-
Þessi rekstur hefur gengið vel. Við
byjuðum á því að byggja 200 fer-
metra en erum nú með 500 fer-
metra undir Jtetta og ætlum að
stækka í vor. Eg væri ekkert að því
nema vegna þess að fjölskyldan er
meira og minna öll við þetta, börn,
tengdabörn og barnabörn. Dóttir
mín hún Júníana hefur verið við
þetta alla tíð og um tíma sagði fólk
sem var að versla að hún væri
sennilega yngsta afgreiðsludama
sem það hafði skipt við. Það er al-
veg ótrúlegt en fólk allsstaðar af
landinu kemur hingað og ótrúlegt
hve mikið ferðafólk verslar. Síðan
hefur það færst í vöxt að fólk
hringir eftir vöru og fær hana
senda hvert á land sem er. Þetta
fólk hefur komið hingað og séð
vöru sem það hefur síðan áttað sig
á að er ódýrari hjá mér en annars
staðar”.
Vemdarar upp á vegg
Upp á vegg í skrifstofukaffiher-
berginu hanga gamlar myndir og í
öndvegi er auðvitað myndin af
Benedikt afa Óttars og þar fyrir neð-
an er málverk af einum frænda,
verndara verslunarinnar; Gísla á
Uppsölum. En hvernig fer Óttar að
því að bjóða vöru á svo góðu verði?
Er það vegna þess að hann er vond-
ur við heildsalana? “Nei, nei, ég er
ekkert .vondur við þá, jú það getur
svo sem verið að ég sé fantalegur við
þá stundum. En það er enginn heild-
sali sem vill ekki selja mér. Eg næ oft
góðum kjörum við þá og læt þá við-
skiptavinina njóta þess. Þannig nýt
ég þeirrar góðu auglýsingar sem á-
nægður viðskiptavinur er”.
Rollubóndinn
Öttar fæst líka við rollubúskap og
metur það stúss mikils. “Það að
snúast í búskapnum er auður sem
losar allt stress úr sálinni og gefúr
lífinu gildi. Og þar er ég ríkur á
sama hátt og Gísli frændi minn á
Uppsölum. Það og góð, samheldin
fjölskylda er eina ríkidæmið sem
skiptir einhverju máli”.
Komið að kveðjustund, kaffið
búið og viðtalið orðið nægjanlegt. I
lokin fæ ég lánaðar nokkrar myndir
til að sýna ykkur en verndarinn
Gísli á Uppsölum fæst ekki lánaður
úr húsi.
IH
Verslun Benedikts S Benediktssonar d Hellissandi.