Skessuhorn - 21.12.2000, Blaðsíða 49

FIMMTUDAGUR 21. DESEMBER 2000
49

Guð sé með oss!
Sú mynd sem við höfum af heiminum í
dag, er mynd af hernaði, náttúruhamförum,
illvirkjum, hungursneið og trúarofsóknum.
Kristindómurinn gerir manninn alls ekki
blindan á myrkrið, heldur er honum vel
Ijóst hve heimsmyndin er ógnvekjandi og
oft skelfileg.
Sk}mdilega og óvænt koma boð fagnaðar-
erindisins eins og sólstafur úr skýjaþykkni;
„Verið óhræddir, því að yður er í dag frels-
ari fæddur“. Mitt í baráttu og myrkri næt-
urvöku hirðanna á Betlehemsvöllum, ljómar
birta drottins kringum þá og engill drottins
flytur þeim þá fregn, að nú sé frelsarinn
fæddur, fregnina urn von og ljós. Við fæð-
ingu jólabarnsins breyttist allt. Þá gerðist
það að hið skærasta ljós skein í döprum og
dimmum mannheimi. Við jötuna vaknaði
von um annan heim, bjartan og hlýjan. Jól-
in voru flutt frá himni til jarðar og Guð kom
til mannanna í persónu hans, sem kallaður
hefur verið „ Immanúel“ - Guð með oss.
Á helgum jólum, þegar við fögnum komu
Krists, má glöggt finna að hátíðin í minn-
ingu fæðingar hans leiðir í ljós, það sem í
myrkrinu er hulið, hið góða og fagra ráð
kristins hjarta.
Já, Guð almáttugur kom, í þessu barni.
Hann kom alla leið ofan á okkar lágu skör,
gerðist mennskur til þess að verða þinn.
Birta þér sjálfan sig, og taka þig að sér og
allt sem er aflaga hjá þér, allt sem er dimmt
og erfitt. Orð Guðs til þín kæri vinur er
þetta, ég elska þig, ég er frelsari þinn.
Þetta birtir barnið heilaga, Jesús Kristur.
I Hans nafni bíðum við nú komu Drott-
ins. Guð er þó nærri, hann er hér. I hvert
sinn sem jólin nálgast, þá er líkt og óvild og
öfund dragi sig í hlé, og jafnvel vinarþel
gægist fram, þar sem óvild annars ríkir.
Nánast allir, finna til þess að á jólunum beri
þeim að sýna sem flestum velvildarhug.
Svo sannarlega er Guð nærri, hann stendur
meðal okkar. Hann mun strjúka unga
vanga.og renna mjúkrum fingrum um
hrukkur ellinnar. Hann mun blása burtu
tárurn einmannaleikans og strjúka gullin hár
og grásprengd. Hann er sá sem fyllir okk-
ur þránni eftir kærleika, ásamt einlægum
vilja til þess að sýna öðrum kærleika, og
gleðja hvert annað. Við skulum minnast
þeirra sem búa við skertan hlut, því þrátt
fyrir það að þetta sé tími eftirvæntingar og
gleði, tími gjafa, kærleika og vináttu, þá er
það því miður svo, að eftirvæntingin á í bar-
áttu við kvíðann í brjóstum margra, og þeir
eru ófáir sem líða á þessum árstíma. Við
skulum því biðja þess að, eftirvæntingin og
vonin, megi sigrast á kvíða og áhyggjum,
minnug þess að öll getum við gefið hvert
öðru dýrinætar gjafir. Við getum gefið
hlýtt handtak, fallegt bros, orð sem verma
og vináttu gjörða úr hjartablóði.
Við biðjum þess einnig að þeir sem kvíða
jólunum megi sjá ljós, en eftirvæntingin eft-
ir því deyr aldrei og augnabliki jólanna
verður heldur aldrei eytt, þ.e.því augnabliki
aðfangadagskvöldsins þegar klukkur lands-
ins hringja og kalla okkur öll til þess að
nema staðar í erlinum
og fmna að það er heilagt. Eitt ólýsan-
legt augnablik, er líkt og allur heimurinn
standi á öndinni og bíði í þeyjandi eftir-
væntingu. Hjartað fer að slá örar, ljós
kvikna og lifna og jafnvel logar kerta-
ljósanna virðast kyrrir. Allt er svo kyrrt og
angdofa, fullorðnir byrja að breytast í börn
og byrja að elska upp á nýtt. Leyfum okkur
að finna til vaxandi tilhlökkunnar og eftir-
væntingar í brjóstum okkar, og njóta þess á
helgum jólum að verða börn á ný, sem eru
reiðubúin til þess að taka á móti og veita
litla jesúbarninu í jötunni lotningu og sýna
því einlæga aðdáun.
Jesúbarnið í jötunni er lifandi tákn um
gæsku Guðs. Drottinn horfir á heiminn sem
á í þrotlausri baráttu við fallvelti og for-
Ingjaldshólskirkja
gengileika. Hann sér þjáninguna, sorgina
og vonbrigðin, en yfir allri þeirra áþján sem
einkennir heimsmynd okkar, lýsir sama ljós-
ið, sama þráin og vonin. Það er Ijós vonar-
innar sem okkur er gefið á jólum. Ljósið
sem kom með fagnaðarboðskap engils
drottins á Betlehemsvöllum, sem lifir og ylj-
ar, og varpar mildu ljósi sínu yfir ósigra og
vonbrigði. Það er þetta ljós vonarinnar,
sem ávallt tendrast í sálinni yfir hverju
myrkri. og hverrri þeir þrautarleið sem við
kunnum að ganga. Slíkur er áhrifamáttur
orða engils drottins; Verið óhræddir, sjá ég
boða yður mikinn fögnuð sem veitast skal
öllum lýðnum , yður er í dag frelsari fædd-
ur, sem er Drottinn Kristur. Nú sendir
hann okkur senn enn ein jólin til þess að við
fögnum þeirri ráðstöfun Guðs að hann
skyldi senda son sinn, til þess að við sem
trúum á hann mættum eignast eillíft líf.
Jesúbarnið ber vitni um framtíð án enda.
Það er gott að eiga hlutdeild í slíkti eilífðar-
þrá með öllum þeim kynslóðum kristinna
manna, sem gegnar eru, og þeim sem enn
eru óbornar.
Mín bæn er sú að öll megum við njóta
helgi jólanna og endurnærast af orði Guðs
og halda síðan fagnandi til fundar við
Drottinn í þjónustunni við hann og náunga
okkar.
Guð gefi þér og þínum gleðilegjól.
Með blessunnaróskum!
sr. Lilja Kristín Þorsteinsdóttir
Gætum varúðar
um jól og áramót!
Nú stendur yfir sá tími ársins þegar rafmagns- og eld-
notkun landsmanna er hvað mest á heimilum sem á vinnu-
stöðum. Aldrei er meiri ástæða en einmitt nú að allir taki
höndum saman og gæti varúðar í umgengni sinni við log-
andi skreytingar jafnt sem rafknúnar og nægir að minna á
hvern eldsvoðann á fætur öðrum þó svo að rekja megi
nokkra þeirra til íkveikju af mannavöldum.
I desembermánuði hafa oft orðið eldsvoðar sem rekja
hefur mátt til óvarkárni fólks. Kemur þar margt til; of-
hlaðnar og bilaðar raflagnir, lélegt rafknúið jólaskraut að
ógleymdum kertaskreytingum en rekja hefur mátt fjöl-
marga eldsvoða til þess að logandi skreytingar voru ekki
undir eftirliti og hreinlega gleymdust. Logandi kerti og
skreytingar eiga aldrei að brenna eftirlitslaust og tryggja
skal að börn og óvitar fari hvorki sjálfum sér eða öðrum
að voða vegna kerta. Þessi varnaðarorð eiga ekki síður við
um áramót en þá hafa því miður orðið mörg hörmuleg
slys sem rakin hafa verið til óvarkárni í umgengni við flug-
elda og blys og brýnt er fyrir fólki að það lesi leiðbeining-
ar sem fylgja með flugeldum og blysum, noti hlífðargler-
augu og hafi ullar- eða skinnhanska á höndum þegar flug-
eldar eru tendraðir.
Hér á eftir koma nokkur heilræði sem vert er að gefa
gaum nú fyrir jól og áramót, sem og í annan tírna:
Bjarni Kristinn Þorsteinsson, slökkviliðsstjóri.
1. Reyskynjarar eru ódýr líftrygging!
Skipta skal um rafhlöðu einu sinni á ári,
t.d. fýrir jól.
2. Att þú slökkvitæiá? Er það í lagi?
Hvenær var það síðast yfirfarið?
3. Ofhlöðum ekki raflagnir með lélegum
fjöltengjum og skreytingum.
4. Notum viðurkennd fjöltengi með
slökkvara og gaumljósi.
5. Eldvararteppi skal vera í hverju eldhúsi,
einnig gasskynjari þar sem gashellur eru
til staðar.
6. Dreifum raffnagnsnotkun við elda-
mennsku bæði á aðfangadag og gamlárs-
dag. Það kemur í veg fyrir óþægindi
vegna álags á dreifikerfi raforku.
7. Gerum flóttaáætlanir með öllum heimil-
ismeðlimum ef til hættu kæmu vegna
elds. Ekki færri en tvær flóttaleiðir út úr
hverju húsi.
8. Gætum varúðar í meðferð kertaljóss og
eldfimra skreytinga, kertd ekki nærri
gardínum.
9. Ullar- eða skinnvettlingar og öryggis-
gleraugu við meðferð flugelda.
10. Munum 112 Neyðarlínuna.
Jólin undirhúin