Morgunblaðið - 04.07.2019, Blaðsíða 46

Morgunblaðið - 04.07.2019, Blaðsíða 46
46 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. JÚLÍ 2019 ✝ Sigurveig Sig-þórsdóttir fæddist á Akureyri 19. febrúar 1940. Hún lést á Land- spítalanum, Hring- braut, 26. júní 2019. Foreldrar henn- ar voru Sigrún Valdimarsdóttir, f. 9.7. 1907, d. 21.5. 1988, og Sigþór Gunnarsson, f. 28.4. 1889, d. 31.7. 1946. Bræður samfeðra: Gunnar Á. Sigþórsson, f. 1.9. 1913, d. 26.6. 1980; Jón B. Sig- þórsson, f. 18.4. 1914, d. 16.7. 1932; Þór Sigþórsson, f. 11.4. 1917, d. 3.4. 1971. Systkini sammæðra Guðmundur Jón- asson, f. 30.10. 1926, d. 23.7. 1991; Steingrímur H. Hannes- son, f. 25.10. 1927, d. 8.10. 1999; Sigrún Selma Sigfúsdótt- ir, f. 13.12. 1930, d. 28.3. 1986. Eiður Sigþórsson, f. 12.2. 1936, er albróðir Sigurveigar og eini eftirlifandi af hópnum. Þann 28. febrúar 1963 giftist Sigurveig Þorgilsi Georgssyni, f. 23.9. 1923, d. 24.6. 2007. For- eldrar hans voru Guðfinna Bjarnadóttir, f. 31.5. 1900, d. 24.10. 1984, og Georg Grund- fjörð Jónasson, f. 7.8. 1884, d. 4.6. 1962. tvö börn; 3) Elsa, f. 1969, maki Sturla G. Pálsson, f. 1971, dæt- ur þeirra eru: a) Sunna Ýr, f. 1997, maki Ragnar Ö. Braga- son, f. 1994, og eiga þau eina dóttur, b) Arna D., f. 1999. Fyrir átti Þorgils tvö börn: 1) Gunnar S., f. 1945, maki María K. Jónasdóttir, f. 1944. Börn Gunnars og Magneu Guð- finnsdóttur, d. september 2011 eru: a) Rúna G., f. 1974, maki Ingvi Ó. Sighvatsson, f. 1969, Rúna á þrjá syni frá fyrra hjónabandi, b) Þorgils, f. 1976, maki Urszula B. Gunnarsson, f. 1984, eiga þau tvo syni og fyrir átti Þorgils einn son. Dóttir Gunnars og Erlu Kristinsdóttur er Kristín Á., f. 1969, maki Guðjón Víðisson, f. 1966, eiga þau fjögur börn; 2) Dóra Jó- hanna, f. 1945, synir Dóru og fv. manns hennar, Guðmundar Ó. Skarphéðinssonar eru: a) U. Gils, f. 1970, maki Ásdís Jó- hannesdóttir, f. 1969, Gils á einn son frá fyrra sambandi, b) Kristbjörn Ó., f. 1974. Sigurveig og Þorgils bjuggu fyrstu árin í Reykjavík en bjuggu víðsvegar um landið á Rifi, Hellissandi, Akranesi, í Bolungarvík og Þorlákshöfn en þar höfðu þau búið síðustu 30 ár. Sigurveig vann fyrst sem dagmóðir og síðar við ræst- ingar og fiskvinnslu þar til heilsa brast. Í Þorlákshöfn end- aði hún svo með allar dætur sínar og Dóru stjúpdóttur sína. Útför Sigurveigar fer fram frá Þorlákskirkju, Þorlákshöfn, í dag 4. júlí 2019, klukkan 14. Börn Sig- urveigar og Þor- gils eru: 1) Sigrún G., f. 1963, maki Hallgrímur Er- lendsson, f. 1968. Börn Sigrúnar og fyrri manns henn- ar, Sigurðar F. Guðfinnssonar, eru: a) Guðfinnur, f. 1981, maki Krist- ín L. Ólafsdóttir, f. 1982, og eiga þau eina dóttur, fyrir átti Kristín eina dóttur, b) Jón Viðar, f. 1983, maki S. Lilja Guðmundsdóttir, f. 1980, eiga þau tvo syni, fyrir átti Lilja tvö börn, c) Rúnar, f. 1988, maki Harpa Hermanns- dóttir, f. 1979, Rúnar á fjögur börn frá fyrra sambandi og Harpa á tvö börn frá fyrra sambandi, d) Hildur Þ., f. 1991, maki Guðni B. Gíslason, f. 1991, þau eiga einn son; 2) Haf- dís, f. 1964, maki Kári Haf- steinsson, f. 1966, börn þeirra: a) Júlía, f. 1989, maki Guðjón Ingimarsson, f. 1987, og eiga þau tvo syni, b) Daníel, f. 1989, maki Inga J. Bragadóttir, f. 1990, þau eiga einn son, c) Al- mar, f. 1991, fyrir átti Hafdís dótturina Sigurveigu E. Þrast- ardóttur, f. 1982, maki Eggert Hannesson, f. 1981, þau eiga Elsku mamma. Ég veit að þú ert komin á góðan stað til pabba og þið vakið yfir okkur. Minningin um elskandi móður lifir, þú hugsaðir alltaf vel um alla í kringum þig. Dýrmæt var stundin með þér á spítalanum þegar þú vaknaðir og komst öllum á óvart, þú lést okkur vita að þú elskaðir okkur öll, þér liði vel og þetta yrði allt í lagi.Við stelpurnar þínar reynum örugg- lega að steikja kleinur eftir upp- skriftinni þinni sem við skrifuðum loksins niður þegar þú bakaðir með okkur síðast í vor. Þótt móðir mín sé nú aðeins minningin ein mun ég ávallt minnast hennar með glöðu geði og dýpstu virðingu, hugheilu þakklæti og hjartans hlýju, fyrir allt og allt. (Sigurbjörn Þorkelsson.) Elsku mamma, hafðu bestu þakkir fyrir allt, ég elska þig og sakna þín. Þín dóttir, Sigrún Guðfinna Þorgilsdóttir. Elsku mamma. Ljóssins faðir líkni þér og láti ljós þitt skína. Blærinn þíður beri þér bestu kveðju mína. Nú sit ég hér og tárin leka nið- ur vanga mína og minningarnar streyma fram um alla yndislegu tímana sem við áttum saman. Ég var nú óskaplega mikil mömmustelpa langt fram á ung- lingsárin og gat ekki án þín verið. Þið pabbi fóruð með okkur í mörg ferðalög hringinn í kringum landið og voru þá oft margir bílar í samfloti. Alltaf var tekið með nesti því þú bakaðir alltaf vínarbrauð, snúða og kleinur því þú passaðir upp á að allir fengju nóg að borða. Margar ferðir voru farnar á Ill- ugastaði og á þínar æskustöðvar á Akureyri og mikið var nú gaman hjá okkur síðasta sumar þegar við fórum tvær norður og heimsóttum fólkið þitt þar, þú varst svo ánægð með tímann sem við áttum saman þar. Þú hafðir alltaf tíma fyrir fólkið þitt, ömmubörnin og langömmu- börnin nutu þess að koma til þín því að þú varst lang-, langbest. En nú ert þú komin í faðm pabba sem hefur tekið þér fagnandi. Ég þakka gott, ég þakka af öllu hjarta allt það góða sem þú mér gafst, mín elskulega mamma. Hvíl í guðs friði. Þín dóttir, Hafdís. Elsku mamma, það er þyngra en tárum taki að þurfa að skrifa þessi orð strax, ég hélt að ég hefði nokkur ár í viðbót til þess að skapa minningar með þér. Ef ég ætti að skrifa allar minningar mínar um þig myndi ég enda með heila bók en ef ég stikla á stóru þá er mér eftirminnilegast þegar ég fékk að dunda með þér í eldhúsinu á laug- ardögum og baka. Já, þú bakaðir sko á laugardögum og það ekkert lítið; formkökur, vínarbrauð, snúðar og kleinur voru alltaf til með kaffinu svo eitthvað sé nefnt. Þarna vaknaði áhugi minn á bakstri og eldamennsku og met ég mikils það sem þú kenndir mér. Þú eldaðir líka góðan mat en „gikkir“ vorum við þó stelpurnar þínar en þig munaði ekkert um að hafa jafnvel þríréttað til þess að gera öllum til hæfis. Þú vildir allt- af hafa alla ánægða í kringum þig og þitt helsta áhugamál var fjöl- skyldan þín, að ferðast og heim- sækja ættingja ykkar pabba. Frá ferðalögunum er líka margs að minnast en við fórum yfirleitt norður á þínar æskuslóðir tvisvar á ári og svo voru ófáar ferðir á Krókinn að heimsækja ættingja pabba. Að ógleymdum útilegu- num með alls kyns búnað; tjald, tjaldvagn og jafnvel hjólhýsi. Þið pabbi höfðuð alltaf jafngaman af ferðalögum og bý ég vel að því í dag og ferðast mikið með mína fjölskyldu. Á unglingsárum flutti ég að heiman en kom þó heim aftur í nokkur ár en eftir að ég kynntist Sturlu flutti ég endanlega að heiman. Ekki liðu þó mörg ár þar til við Sturla keyptum húsið á Klé- berginu og þið pabbi fluttuð á neðri hæðina hjá okkur. Hef ég því á þeim fimmtíu árum sem ég hef lifað nánast búið með þér, þótt við héldum hvor sitt heimilið því samgangurinn var mikill á milli hæða. Það voru stelpunum mínum forréttindi að hafa ykkur pabba svo nærri og þær lærðu mikið af ykkur. Ég þurfti ekki að fara langt til þess að leita að barnapössun því þú varst alltaf boðin og búin að passa „litlu konurnar á efri hæð- inni“ eins og þú kallaðir þær gjarnan. Á síðasta ári fæddist svo litla langömmugullið þitt og höf- um við því búið hér á Kléberginu fjórir ættliðir saman. Þú komst oft upp að kíkja á litla ungann og fylgdist vel með henni vaxa og þroskast. Þú varst svo barngóð og lifnaðir öll við þegar lítil börn voru nálægt og varst ánægð þegar Sunna bað þig að líta eftir Karen Emblu á meðan hún skrapp út í búð. Sagðir hreykin frá því að þú hefðir verið að passa langömmu- barnið þitt. Ég trúi því að pabbi hafi tekið vel á móti þér og boðið þér á rúnt- inn í draumalandinu og farið með þig í heimsókn til allra sem þið þekkið þar. Því þið voruð svo frændrækin og dugleg að heim- sækja fólkið ykkar. Hvíldu í friði, elsku mamma Þín Elsa. Elsku amma, ég á svo erfitt með að samþykkja að þetta sé raunverulegt. Þú ert farin og kem- ur ekki aftur. Það var vissulega mjög erfitt að fá að kveðja þig á spítalanum en mjög dýrmætt um leið. Þar gat ég þakkað þér fyrir allar stundirnar okkar og kysst þig og sagt þér hvað ég elskaði þig mikið. Að þú hafir einnig geta kvatt okkur og sagt að þú elskaðir okkur og þetta væri í lagi hjálpar mikið. En missir er alltaf sár og stöndum við fjölskyldan eftir búin að missa höfuð fjölskyldunnar. En við höldum fast í hefðir og hitt- umst til að minnast þín yfir vín- arbrauðum, kleinum og heitu súkkulaði. Ég minnist okkar tíma saman með bros á vör, þegar við horfðum á rómantískar myndir og táruðumst báðar þau kvöld sem þú gistir hjá mér. Þegar við fórum á rúntinn og enduðum einhvers staðar þar sem var hægt að fá sér sætan bita, það fannst okkur alltaf gott. Þá morgna sem þú hringdir bara til að heyra í mér og hvað ég væri að bardúsa þann daginn. Þegar ég bauð þér í mat og þú eld- aðir kótelettur fyrir okkur. Elsku amma, eftir situr stórt skarð en minningar um bros þitt ylja hjarta mínu á þessum erfiða tíma. Ég veit að þú ert komin til afa og knúsar hann frá mér og strákunum mínum. Ég mun vera dugleg að rifja upp hrósin sem þú gafst drengjunum mínum með þeim um ókomna tíð. Við elskum þig, amma Silla. Hver minning um þig er dýr- mæt perla. Kveðja Júlía Káradóttir. Elsku besta amma mín, nú sit ég hér heima hálftómur og orð- laus. Það sem ég sakna þín mikið, því fá engin orð lýst. Þú varst ekki bara amma mín heldur varstu minn besti vinur. Ég var svo oft hjá ykkur afa á mínum yngri árum og það voru sko forréttindi að fá að alast upp með ykkur. Ég græt hér heima yfir því að hafa þurft að kveðja þig, elsku amma mín. Ég gæti talað endalaust um þær góðu minningar sem við áttum saman. Þær verða geymdar en ekki gleymdar. Eins mikil og sorgin er hjá mér núna er ég samt sem áður fullur af hamingju og gleði yfir því að þú sért komin á þann stað sem þú vildir vera á. Í fanginu á afa, þið eruð örugglega komin á gömlu góðu ferðalögin saman og ég veit að þú fylgist með mér því þú hefur alltaf gert það. Ég mun alltaf elska þig og sakna þín. Ég var svo heppinn að fá að knúsa og kveðja þig en þú mátt knúsa afa frá mér, því ég var ekki svo heppinn að geta knúsað hann eins og þig. Hvíldu í friði, amma mín. Þinn Guðfinnur (Gussi). Elsku amma okkar. Á sama tíma og sorgin er sem mest er gott að geta rifjað upp allar góðu minn- ingarnar sem við áttum saman. Við höfum verið svo heppnar að hafa þig á neðri hæðinni hjá okkur frá því við munum eftir okkur. Sú minning sem kemur fyrst upp í hugann er þegar við vorum litlar og þið afi búin að bíða eftir okkur litlu konunum með tilbúnar skálar og skeiðar fyrir okkur svo við gæt- um komið og fengið okkur lucky charms á hverjum laugardags- morgni. Það var alltaf gaman að vera í pössun hjá þér því þá fékk maður sko allt sem maður vildi, við fengum meira að segja að horfa á bannaða mynd sem okkur fannst mjög merkilegt. Svo var það í eitt skipti sem við heyrðum í ísbílnum koma og báðum um að fá að kaupa ís og auðvitað leyfðir þú okkur það og við hlupum allar þrjár út til að ná ísbílnum og svo þegar við komum aftur heim voru dyrnar læstar og engin okkar með lykil. Fjölskylduútilegan var haldin árlega og var það hápunktur sum- arsins hjá þér, þú hafðir alltaf svo gaman af því að hafa fólkið þitt í kringum þig. Það var eins með jóladag, þá komu allir saman og borðuðu alls kyns kræsingar sem þú bauðst upp á og alltaf nóg til og það besta var auðvitað heita súkkulaðið, pönnsurnar og klein- urnar. Þér þótti svo vænt um alla í kringum þig og það var gaman að sjá hvað þú varst alltaf glöð að sjá Karen Emblu. Þú varst alveg rosalega sátt þegar þú fékkst að passa hana þó að það hafi bara verið rétt á meðan ég skaust út í búð og allir fengu að vita að þú hefðir fengið að passa litla lang- ömmugullið. Þú hugsaðir alltaf svo vel um alla og settir aðra í fyrsta sæti. Gott dæmi um það er þegar við systur komum heim í hádeginu á föstudögum, þá varst þú búin að hita fyrir okkur pitsu. Þú fékkst þér síðan hálfa sneið og alls ekki meira til þess að við fengjum örugglega nóg að borða. Þú hafðir gaman af því að elda og baka fyrir aðra og var það fastur liður á þriðjudagskvöldum að elda grjónagraut og komum við beint heim af fimleikaæfingu og fengum okkur graut. Ekki má gleyma kjöti í karríi sem var okkar uppá- haldsmatur hjá þér og maður sparaði sig allan daginn svo að maður gæti borðað nóg af kjöt í karríi. Við erum mjög þakklátar fyrir þær stundir sem við kíktum niður til þín til að spjalla eða gera þig sæta og fína sem þér fannst sko ekki leiðinlegt. Það var líka alveg ómetanlegt að fá að syngja fyrir þig og með þér öll þau lög sem okkur datt í hug. Þér fannst alltaf svo gaman að fá einkatónleika í stofunni hjá þér og varst að rukka um að fá að heyra mig syngja lög alveg fram á það síðasta. Ég mun alltaf halda áfram að syngja fyrir þig, elsku amma. Við elskum þig, elsku amma okkar, og söknum þín. Sunna Ýr og Arna Dögg. Elsku amma, söknuðurinn er yfirþyrmandi. Þegar ég sit hér streyma yfir mig minningar sem ylja mér um hjartað. Öll ferðalögin þar sem ég sat aftur í og söng með hvítu segul- bandsspólunni. Þú varst alltaf bú- in að pakka niður vínarbrauði og kleinum með í ferð. Öll þau ár sem ég bjó hjá þér og afa. Allur góði maturinn sem þú útbjóst og ef maður borðaði ekki það sem var í matinn varstu alltaf tilbúin að út- búa eitthvað annað, þú hugsaðir alltaf svo vel um mig. Þegar þú opnaðir dyrnar fyrir mér og mín- um þegar við þurftum samastað, fluttir þig meira að segja í gesta- herbergið svo við fengjum stærra herbergið. Það sem er mér allra kærast er þegar þú fylgdir mér inn kirkjugólfið þegar ég gifti mig. Þú varst alltaf til staðar fyrir mig. En núna eru þið loksins sameinuð, þú og afi. Ó hve létt er þitt skóhljóð ó hve leingi ég beið þín, það er vorhret á glugga, napur vindur sem hvín, en ég veit eina stjörnu, eina stjörnu sem skín, og nú loks ertu komin, þú ert komin til mín. (Halldór Kiljan Laxness) Hvíl í friði, elsku amma. Kveðja Sigurveig Erla (Silla litla). Elsku amma. Við þessi skrif vakna margar góðar minningar sem við höfum átt saman í gegnum tíðina. Þegar ég hugsa um þann tíma sem við áttum með þér þína síðustu sólar- hringa kemur upp í hugann svo mikil sorg en líka þakklæti. Það er ekki hægt að finna betri ömmu og bara persónu eins og þú varst. Þú settir þig alltaf í síðasta sæti og vildir allt fyrir alla gera. Ég man þegar ég var að koma suður til ykkar afa, hvort sem við vorum að koma um miðjar nætur eða að degi til varst þú alltaf tilbúin með eitthvað nýbakað. Það er nú bara þannig að enginn hafði og mun hafa tærnar þar sem þú hafðir hælana þegar kom að bakstri. Þó að við ættum heima í Bolungarvík voruð þið afi alltaf dugleg að koma í heimsókn og við strákarnir alltaf jafn spenntir að fá ykkur. Svo þeg- ar við fluttum til Þorlákshafnar gat maður loksins farið til ykkar bara þegar manni hentaði. Við fengum okkur í ófá skipti ristað brauð með osti og marmelaði og auðvitað kakó líka. Ekki má gleyma kleinunum þínum, þær voru þær allra bestu, það er bara þannig, og það vita allir sem þig þekktu. Alltaf þegar maður kom í heimsókn var eitthvað til með kaffinu. Munum allar ferðirnar okkar í Kolaportið þar sem þið afi keyptuð alltaf fyrir mig lukku- pakka og svo var stoppað á kaffi- húsi og litla frekjan ég fékk það sem mig langaði í. Ef ég hugsa til síðustu ára er mér efst í huga jóla- dagskaffið þitt í litlu íbúðinni á neðri hæðinni hjá Elsu og Sturlu og þá fékk maður heita súkkulaðið þitt sem var best og auðvitað alls- konar með því og meira til. Þú færir sko ekki að taka sénsinn á því að ekki væri til nóg fyrir alla. Svo þegar við mættum rétt fyrir hádegi var mín búin að vera á fót- um síðan klukkan 5-6 að græja og gera. Ég var erlendis ein jólin og það sem ég saknaði mest var jóla- dagskaffið þitt, jólin voru bara ekki eins án þess. Þér leið alltaf best með alla í kringum þig og það er þér og afa að þakka að við fjöl- skyldan erum svo samheldin. Ég man síðasta rúntinn okkar saman, þá var ég að fara með þig til lækn- is og þú lést sko lækninn vita af því hvað þú ættir góða að, allir tilbún- ir að hjálpa þér og að þetta væri sko ömmustelpan þín sem ætti von á barni í nóvember. Svo tókst þú ekki annað í mál en að bjóða mér í bakarí eftir læknistímann þinn. Á heimleiðinni hlustuðum við síðan á disk með öllum bestu gömlu og góðu smellunum. Þú varst svo ánægð hvað þetta væri nú góð tónlist, ekki þessi sem er stundum í útvarpinu. Við sungum saman alla leiðina heim. Það var einmitt það síðasta sem við gerð- um líka á spítalanum, hlustuðum saman á tónlist og sungum. Það er mér líka minnisstætt þegar ég heimsótti þig á spítalann með Svein Inga, langömmubarnið þitt, og þú sagðir við okkur Guðna að við yrðum nú að passa upp á litla strákinn. Þú varst nú ekki bara langamma hans heldur guðmóðir líka og vildir vera viss um að við værum nú að passa upp á strák- inn. Við skulum sko passa upp á hann og vera dugleg að segja hon- um hversu frábær þú varst. Núna ert þú í faðmi afa. Hvíldu í friði, amma mín, og takk fyrir allt, ég mun alltaf elska þig og sakna þín. Hildur Þóra Friðriksdóttir. Sæll er sá er situr í skjóli hins hæsta sá er gistir í skugga hins almáttuga. (sálmur 91:1) Kæra frænka, þú varst heiðar- legasta og besta kona, ég kynntist þér þegar ég var barn en þú komst nær daglega heim með Sigrúnu móður þinni og alla tíð varstu svo hjálpsöm, glöð og góð. Ég man líka þegar þú komst með Þorgils, hann var svo mikill grallari, alltaf að gera glens og gaman. Svo þeg- ar þið fóruð að búa í Reykjavík þá opnuðuð þið heimilið fyrir mér og ég dvaldi oft í 4-5 vikur í lækna- ferðum og Þorgils keyrði mig fram og til baka og ég fann að þið tölduð það sjálfsagt. Já, Silla mín, ég dáðist að krafti þínum, góðvild og kærleika þínum. Þú dáðir dæt- urnar þrjár og kenndir mér margt með æðruleysi þínu. Oft voru margir gestir hjá ykkur en alltaf pláss til að fá að gista. Þú varst stórkostleg húsmóðir, alltaf hlaðið borð bæði af brauði og mat. Ég skildi stundum ekki hvernig þú komst yfir þetta allt en þú gerðir allt með gleði og hógværð og vildir alltaf hjálpa öllum. Við hjónin dvöldum oft hjá ykkur og nutum blessunar af nærveru ykkar og þið komuð aldrei til Akureyrar án þess að koma við hjá okkur. Elsku Silla, minning þín mun lifa í hjarta okkar. Minningin um einstaka manneskju og góða móð- ur sem fegraði svo sannarlega lífið og ég trúi því að Þorgils hafi beðið þín og þið brunið saman af stað að skoða landið okkar. Kæra Silla frænka, Guð umvefji þig kærleika sínum og gefi þér sinn frið. Elsku Sigrún, Hafdís, Elsa og fjölskyld- an öll, við vottum ykkur innilega samúð okkar og þökkum allt. Guð styrki ykkur og blessi. Kveðja frá Vilborgu, Jóni og fjölskyldu, Akureyri. Sigurveig Sigþórsdóttir Sálm. 16.11 biblian.is Kunnan gerðir þú mér veg lífsins, gleðignótt er fyrir augliti þínu, yndi í hægri hendi þinni að eilífu.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.