Morgunblaðið - Sunnudagur - 28.07.2019, Síða 24
24 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 28.7. 2019
LÍFSSTÍLL
DUXIANA Reykjavik | Ármuli 10 | Reykjavik | +354 5 68 99 50 | www.duxiana.is
GÆÐI OG ÞÆGINDI
SÍÐAN 1926
DUX 6006 - SVÆÐISMEÐFERÐ
Í örfáum einföldum skrefum geturðu sett upp rúmið þitt til að mæta þörfum þínum.
standa í svona erfiðleikum, og það í
heilan mánuð? Frelsi, segir Kristján.
„Okkur finnst rosalega spennandi
að vera upp á okkur sjálfa komnir.
Við erum hérna í mánuð, með allt sem
við þurfum í sitthvorum bakpokanum
og ekkert meir. Við getum í raun farið
þangað sem við viljum, gert það sem
við viljum og verið einfaldlega sjálf-
bjarga úti í náttúrunni. Það eru ekk-
ert allir sem gera þetta en þegar mað-
ur fattar þetta getur maður einhvern
veginn ekki hugsað sér að gera þetta
ekki.
Þetta þarf ekkert að vera svona ýkt
eins og að vera í mánuð í erfiðri
göngu. Fólk gerir þetta í nokkra daga
líka. Maður kúplar sig algörlega frá
dagsins amstri. Þetta er svo frábær
leið til að núlla sig út. Maðurinn er
upprunalega gerður til að vera á fót-
um. Seinna kemur allt hitt eins og
bílar og önnur farartæki. Þetta er ein-
hver frumstæð þörf fyrir að vera úti í
náttúrunni held ég.“
Vonuðust eftir snjóbyl
Kristján segir þá félaga hafa verið
heppna með veður, eitthvað hafi rignt
en aldrei í langan tíma. Auk þess hafi
skyggni verið gott svo þeir hafa getað
gengið að mestu „eftir auganu og
korti“, eins og Kristján orðar það.
Þeir búi yfir gps-tæki sem geti vísað
þeim veginn í erfiðu skyggni en þess
hafi verið lítil þörf. „Við höfum samt
mjög gaman af því að vera í vondu
veðri og segjum að það sé alltaf gott
veður,“ segir Kristján sposkur. „Þeg-
ar við vorum norðan Vatnajökuls vor-
um við eiginlega að vona að það kæmi
einn góður bylur með snjókomu og
tilheyrandi.“
Drengirnir gista oftast í tjaldi en
hafa fengið inni í skálum á tveimur af
þremur hvíldardögum sínum, auk
einnar nætur á göngu. Á hvíldar-
dögum hitta þeir oftast vini og fjöl-
skyldu og njóta samverunnar með
þeim.
Leiðin farin aftur
um vetur?
Að ferðinni lokinni hefst svo daglegt
líf hjá okkar mönnum. Kristján, sem
er smiður að mennt, mætir til starfa á
ný og Kristinn, sem lauk nýverið við
BS-gráðu í sjúkraþjálfun, fer einnig
að vinna þar sem hann tekur sér
ársfrí frá námi. „Sumarfríið mitt fer
bara í þetta og ég kalla það bara gott
frí þótt við séum að djöflast allan dag-
inn,“ segir Kristján.
Aðspurður segir Kristján þá
drengi strax farna að huga að næstu
áskorun. „Við fórum strax að tala um
það þegar við byrjuðum á þessu að
fara leiðina í vetrarham líka,“ segir
hann. „Þegar þú ferð þetta um vetur
ertu kominn með aðra þætti inn í
þetta, meiri veðuráskorun.“ Þeir
gætu þó komist hraðar yfir við vetr-
araðstæður þar sem hægt væri að
fara á gönguskíðum auk þess sem
leiðin væri greiðari, árnar væru
vatnsminni og jöklar greiðfærari.
„En þetta er bara hugmynd. Það
væri gaman að prófa þetta í vetrar-
hörkunni líka,“ bætir Kristján við.
Kristján segir að gaman yrði ef
gönguleiðin, sem þeir fara nú og köll-
uð er Öræfaleið, myndi ná einhverri
fótfestu sem áskorun fyrir göngu-
garpa á borð við þá Kristinn.
Hvetja fólk til að fara út
og leika sér
Þeir Kristján og Kristinn halda úti
facebooksíðu undir nafninu Kristján
& Kristinn á Öræfaleið þar sem þeir
hafa gert sitt besta til að leyfa fólki að
fylgjast með ferðinni. Þar hafa þeir
m.a. annars sett inn dagbókarfærslur
flesta daga. „Við ætluðum ekkert að
segja svona mikið frá þessu á síðunni
en svo var áhuginn svo mikill að við
fórum að setja meira inn. Fólki
fannst þetta mjög spennandi og við
fáum mikið af kveðjum þarna inni,
sem gefur okkur mikinn kraft,“ segir
Kristinn. „Úr því þetta fékk svona
mikinn meðbyr langaði okkur að nýta
tækifærið og hvetja fólk til að fara út
og leika sér. Það þarf ekki að vera
mikið; út í göngutúr, upp á næsta fjall
eða út að hjóla. Gera eitthvað úti, það
er svo gefandi.“
Þegar blaðamaður ræddi við Krist-
ján voru níu eða tíu dagar eftir af ferð
þeirra félaga og mátti heyra að þeir
vildu helst vera enn lengur á ferðinni
þótt gott yrði að komast heim. „Við
erum hálfsorgmæddir yfir að það
skuli vera farið að sjá fyrir endann á
þessu.“
Ganga þeirra félaga hefur síður en svo verið auðveld, þeir hafa gengið yfir fjöll og firnindi.
„Við getum í raun farið þangað sem við viljum, gert það sem við viljum,“ segir Kristján um ferðina.
Hér smellir Kristinn mynd af Kristjáni áður en þeir héldu út í ána Kreppu.
Kristján og Kristinn hvíla lúin bein í Kerlingarfjöllum.
Ljósmynd/Andri Geir