Morgunblaðið - Sunnudagur - 04.08.2019, Blaðsíða 17

inn, sem kallar þó ekki allt ömmu sína, ekki talið
ástæðulaust að þetta næstelsta þjóðþing í heimi héldi
áfram að vekja furðu um víða veröld.
Staða Íra flækist og leikir
Borisar óvæntir
Varadkar forsætisráðherra Írlands hefur tekið fullan
þátt í þessu leikriti Evrópusambandsins, en yfirvarp
þess fyrir óviðfelldum skrípaleiknum er iðulega haft
það að sambandið sé að standa með einum af sínum
smærri bræðrum í baráttunni við gömlu nýlenduherr-
ana.
En nýjustu skoðanakannanir á Írlandi sýna að nú,
þegar til alvörunnar er komið, vill almennningur að
þeirra maður hætti meðvirkni sinni í leikaraskapnum.
Með Boris Johnson er ekki aðeins kominn nýr aðal-
leikari á sviðið austan megin ála. Sá er líka leikstjórinn
og kann heilmikið fyrir sér. Sérstaklega er honum,
ólíkt fyrirrennaranum, algjörlega ljóst að brexit þýðir í
raun brexit.
Þegar úrslit í leiðtogakjörinu þóttu nokkuð ljós orð-
in, með hliðsjón af öllum könnunum, var mikið rætt um
væntanleg fyrstu skref verðandi forsætisráðherra. Það
var samdóma álit flestra þeirra, sem bærastir þóttu til
að hafa álit á ögurstundu í helstu fjölmiðlum, að Boris
myndi þjóta eins og byssubrenndur til Brussel til að
sjá hvað þar væri í boði. Og þótt hann væri eins og
hann væri þá gerði hann sér grein fyrir alvöru stað-
reyndanna og því að hann væri kominn í sömu bein-
ingamannsrullu og May var í síðustu árin. Þess utan,
eins og þeir orðuðu það, „þá breyttust ekki samlagn-
ingarreglurnar með nýjum forsætisráðherra, svo að
þingið myndi aldrei samþykkja útgöngu án samnings
og annar samningur en sá, sem felldur hefði verið
þrisvar, væri ekki í boði“.
Ógóðar spár
Fram að þessu hefur allt þetta reynst rangt.
Forsætisráðherrann fór ekki til Brussel en heimsótti
landa sína í Englandi, Skotlandi, Wales og Norður-
Írlandi.
Hann hefur þegar átt símtöl við ESB-eigendafélagið
í kanslaraslotinu í Berlín og í Élysée-höllinni í París.
Þeir menn, sem þykjast hafa góðar heimildir, telja að
efnislega hafi komið fram að breski forsætisráðherran
teldi sjálfsagt að aðilar leituðu að samningi sín á milli
sem sameinast mætti um.
Þrífallinn samingur væri augljóslega ekki uppkast að
niðurstöðu.
Enn sem komið væri hefði ekkert annað komið fram
opinberlega frá talsmönnum ESB en það, að þeir hefðu
ekkert nýtt að bjóða. Á meðan það væru einu trakter-
ingarnar væri ástæðulaust að sóa tíma í þær.
Landamærin á Írlandi væru ekki það vandamál sem
reynt væri að blása upp og fráleitt að misnota það til að
tryggja að vilji bresku þjóðarinnar næði ekki fram að
ganga. Yrði það þó áfram val ESB myndu Bretar biðja
sambandið vel að lifa. Litið yrði á þetta atriði sem eitt
af fjölmörgum atriðum sem finna yrði lánlega fram-
kvæmd á eftir að Bretar væru lausir úr fjötrunum hinn
31. október næstkomandi. ESB héldist hins vegar ekki
uppi að blása það upp í æðra og óleysanlegt veldi.
Þetta hljómar ekki illa.
Sívælið um „the irish backstop“ sem yfirgengilega
flókið vandamál og óleysanlegan hnút er ekki trúverð-
ugt. Því eins og Hercule heitinn Poirot sagði við Japp
vin sinn lögregluforingja, sem sat sveittur yfir óleys-
anlegri morðgátu: „Minn kæri góðvinur Japp. Þetta
virðist svo flókið mál að langlíklegast er að lausn þess
sé sáraeinföld.“
En hvað með hnútinn?
Alexander mikli kenndi að slíka skyldi höggva en
húka ekki yfir, og það var Aristóteles sem útskrifaði
Alexander.
Hvorugur þeirra yrði aufúsugestur í Brussel, en
staðurinn kynni þó að hafa gott af þeim báðum, einkum
kæmu þeir í bland.
En þá væri öruggara að unga kempan hefði ekki haft
veður af meðferðinni á Grikkjum í kjölfar kreppunnar.
Þeir fengu að svitna þar syðra, maður lifandi.
Það var ljót sjón lítil.
út í buskann. Ófeigsfjarðarheiði liggur sunnan Drangajökuls á milli Ófeigsfjarðar á Ströndum og Langadalsstrandar við Ísafjarðardjúp. Heiðin er víðáttumikil, grýtt og gróðurlítil og á henni eru mörg stöðuvötn.
Morgunblaðið/RAX
4.8. 2019 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 17