Haustsöfnun til kristniboðsins (heiðingjatrúboðsins) - 15.06.1931, Blaðsíða 24

Myndirnar hér fyrir ofan sýna pílagrímsferðir Múharneðstrúarrnanna til hinnar helgu borgar þeirra, Mekka.
Jafnvel frá innri hluta Afríku koma þeir í löngum ferðamannalestum eftir boði Allahs, þyrstir eftir lækningu
fyrir sálir sinar, og vonsviknir snúa þeir heim aftur, oft eftir þreytandi ferðalag, sem stundum getur staðið
yfir í mörg ár. Efri myndirnar, frá vinstri til hægri: 1. Pílagrímur með barn, sem hefur fæðst á ferðalaginu.
2. Pílagrímsskip á Rauðahafinu. 3. Þeir sern heima eru horfa eftir ferðamannalestinni, sem fer írá heimilinu.
Neðri myndirnar frá vinstri til hægri: Hátíðaklæddir Múhameðstrúarmenn í Mekka. 2. Pllagrímslest á ferð
yfir eyðimörkina.
HEFUR DÚ HEYRT RAUST HANS?
L. Muderspach.
„Alvaldur Quð, Drottinn tal-
ar og kallar á jörðina i frá
upprás sólar til niðurgöngu
hennarSálm. 50, 1.
vorri jörðu heyrast margar kallandi radd-
v ir. Sumar kalla mennina til þess sem
gott er, margar kalla og ginna til þess gagn-
stæða. Verum vakandi og lærum að gjöra
greinarmun á þessum margvíslegu röddum.
Hvort vér hreppum að lokum líf eða dauða, það
er undir því komið, hverri raustinni vér hlýðum.
Heimskan kallar.
„Frú heimska er óhemja, einföld og veit
ekkert. Hún situr úti fyrir húsdyrum sínurn,
á stóli uppi á háu stöðunum í borginni, til
þess að kalla á þá, sem um veginn fara, þá
er ganga beint áfram leið sína: „Hver sem
Bls, 22
óreyndur er, fari hingað!“ og við þann, sem
óvitur er, segir hún: „Stolið vatn er sætt, og
lostætt er launetið brauð.“ Og hann veit ekki,
að þar eru hinir framliðnu, að þeir, sem hún
hefir boðið heim, eru í djúpum Heljar.“ Orðskv.
9, 13 — 18.
Heimurinn kallar! „Dví að alt það sem í
heiminum er, fýsn holdsins og fýsn augn-
anna og auðæfa-oflæti, það er ekki frá föð-
urnum, heldur er það frá heiminum. Og heim-
urinn fyrirferst og fýsn hans, en sá, sem gjörir
Quðs vilja, varir að eilífu.“ 1. Jóh. 2, 16, 17.
Metorð kalla. Tign og völd ginna. Auður-
inn — hið svikula skin gullsins — dregur
að sér með miklu afli. En æ, það er alt ein-
ber hjegómi. „Sá, sem tr^ystir á auð sinn,
hann fellur, en hinir réttlátu munu grænka
eins og laufið.“ Orðskv. 11, 28.