Skessuhorn - 18.02.2015, Blaðsíða 4

4 MIÐVIKUDAGUR 18. FEBRÚAR 2015
Kirkjubraut 54-56 - Akranesi - Sími: 433 5500 - www.skessuhorn.is
Skessuhorn kemur út alla miðvikudaga. Skilafrestur auglýsinga er kl. 14.00 á þriðjudög-
um. Auglýsendum er bent á að panta auglýsingapláss tímanlega. Skilafrestur smáaug-
lýsinga er til 12.00 á þriðjudögum.
Blaðið er gefið út í 3.800 eintökum og selt til áskrifenda og í lausasölu.
Áskriftarverð er 2.573 krónur með vsk. á mánuði. Elli- og örorkulífeyrisþegar greiða
kr. 2.230. Rafræn áskrift kostar 2.023 kr. Rafræn áskrift til elli- og örorkulífeyrisþega er
1.867 kr. Áskrifendur blaðs fá 50% afslátt af verði rafrænnar áskriftar. Verð í lausasölu
er 750 kr.
SKRIFSTOFA BLAÐSINS ER OPIN KL. 9-16 VIRKA DAGA
Útgefandi: Skessuhorn ehf. skessuhorn@skessuhorn.is
Ritstjórn:
Magnús Magnússon, ritstjóri s. 894 8998 magnus@skessuhorn.is
Þórhallur Ásmundsson, blaðamaður th@skessuhorn.is
Guðný Ruth Þorfinnsdóttir, blaðamaður gudny@skessuhorn.is
Magnús Þór Hafsteinsson, blaðamaður mth@skessuhorn.is
Auglýsingar og dreifing:
Emilía Ottesen, markaðsstjóri emilia@skessuhorn.is
Pálína Alfreðsdóttir palina@skessuhorn.is
Valdimar Björgvinsson valdimar@skessuhorn.is
Tinna Ósk Grímarsdóttir (vefauglýsingar) tinna@skessuhorn.is
Umbrot:
Ómar Örn Sigurðsson omar@skessuhorn.is
Bókhald og innheimta:
Guðbjörg Ólafsdóttir bokhald@skessuhorn.is
Prentun: Landsprent ehf.
Leiðari
Einelti - dauðans alvara
Elísabet Sóley Stefánsdóttir hét kona sem lést langt fyrir aldur fram síðast-
liðinn sunnudag einungis 37 ára gömul. Hafði hún þá barist við krabba-
mein í hálft ár. Elísabet Sóley var tómstunda- og félagsmálafræðingur að
mennt. Ástæða þess að ég kýs að minnast þessarar mætu, norðlensku konu
hér á þessum vettvangi er sú að fyrir rúmlega tveimur árum hlýddi ég á
fyrirlestur sem hún hélt um eineltismál. Fyrirlesturinn var á baráttudegi
gegn einelti sem farið er að halda í nóvembermánuði. Mér er þessi fyrir-
lestur hennar sérlega minnisstæður. Ekki einvörðungu vegna þess að hann
var óvenjulega fræðandi og vel fram settur, heldur sat það í mér hvað fáir
úr viðkomandi sveitarfélagi kusu að þiggja tækifærið og hlýða á fyrirlest-
urinn.
Markmiðið með baráttudegi gegn einelti er að vekja athygli á málefninu
og um leið er þjóðin hvött til að standa saman gegn þessari samfélagsógn,
ekki síst í skólum og á vinnustöðum. Elísabet Sóley starfaði þá sem ráðgjafi
í eineltismálum. Hún hafði árið 2010 byrjað MA nám sitt í áhættuhegð-
un, forvörnum og lífssýn og starfaði auk þess sem tómstunda- og félags-
málafræðingur og umsjónarmaður sjálfsstyrkingarnámskeiðs fyrir börn og
ungmenni. Í upphafi erindis síns lýsti Elísabet Sóley því hvernig hún sem
barn var sjálf þolandi grimmdarlegs eineltis. Það hófst með því að tveir
drengir í þorpinu, þar sem hún ólst upp, byrjuðu að kvelja hana á leið í og
úr skóla. Eineltið færðist síðan smám saman einnig inn í skólann þar sem
sömu drengir og fleiri að auki gerðu henni margt til miska bæði andlega og
líkamlega. Þannig gekk það allt þar til skólagöngu hennar lauk. Lífið verð-
ur börnum sem fyrir slíku verða óbærilegt. Lýsti hún því að einungis sú
staðreynd að hún átti góða og trausta foreldra og ömmu, sem hún gat alltaf
leitað til heima fyrir, hefði orðið henni til happs og hugsanlega til lífs. Sagði
hún að þegar þetta var, komin á fertugsaldur og móðir þriggja dætra, hafi
hún stöðugt þurft að minna sjálfa sig á að hún væri fullorðin manneskja, svo
djúpt greypti ofbeldið sem hún varð fyrir sig í innstu sálarkima. Í raun hafði
æskunni verið stolið frá henni. Hún hafi síðar verið heppin hvað það snerti
að fjárhagslega átti hún svigrúm til að leita sér sálfræðiaðstoðar um tvítugs-
aldurinn og hafi þá fyrst getað unnið í sínum málum með dyggri aðstoð.
Á fyrirlestrinum velti Elísabet Sóley því upp af hverju enginn hafi gert
neitt til að stöðva eineltið gagnvart henni í barnæsku. Þá hafi umræðan um
eineltismál vart verið til og kennarar og starfsfólk skóla kunnu ekki að taka
á hlutunum. Sagði hún að fyrst á þessum áratug hafi slík umræða komið
upp á yfirborðið hér á landi. Í ljósi þess hversu stutt er síðan farið var að
ræða opinskátt um eineltismál er enn eftir að fræða marga; bæði gerendur,
þolendur, skólafólk og ekki síst foreldra um þessi alvarlegu mál. Sagði hún
foreldra verða að gegna veigamiklu hlutverki eigi að nást að vinna mark-
visst á einelti í skólum og frístundum barna. Það sé foreldra að tilkynna
umsvifalaust um verði þeir varir við umræðu hjá börnunum þeirra um að
þau eða önnur börn séu lögð í einelti eða séu að leggja í einelti. Þögnin sé
versti óvinurinn.
Elísabet Sóley Stefánsdóttir helgaði líf sitt baráttunni gegn einelti. Ekki
endilega vegna þess að hún hefði kosið það hlutskipti, ef hún hefði feng-
ið eðlilega æsku. Hún var einfaldlega orðin sérfræðingur í þessum málum
áður en hún náði fullorðinsárum. Þessi orð hennar snertu mig sterkt, af því
þar talaði jarðbundin og vönduð manneskja. Við ótímabært fráfall hennar
kýs ég að rifja þetta upp hér, því einelti er ennþá vandamál. Um leið vil ég
heiðra minningu mætrar konu og hvetja til að allir hinir 364 dagar ársins
verði helgaðir baráttunni gegn einelti.
Magnús Magnússon.
Riðuveiki greindist nýverið á bæ á
Norðvesturlandi. Þetta er fyrsta til-
felli hefðbundinnar riðu sem grein-
ist á landinu frá árinu 2010. Mat-
vælastofnun vinnur nú að öflun
upplýsinga og undirbúningi að-
gerða, segir í tilkynningu. Riðan
greindist í sýnum úr tveimur kind-
um frá bænum Neðra-Vatnshorni í
Húnaþingi-vestra, þar sem er hátt í
fimm hundruð fjár. Sýnin voru tek-
in samkvæmt skimunaráætlun Mat-
vælastofnunar við slátrun síðast-
liðið haust. Ekki hafði orðið vart
neinna sjúkdómseinkenna. Sýn-
in voru rannsökuð á Tilraunastöð
Háskóla Íslands að Keldum. Mikill
fjöldi sýna er tekinn við haustslátr-
un og er því enn unnið að rannsókn
á þeim.
Um er að ræða hefðbundna gerð
riðusmitefnisins, sem ekki hefur
greinst hér á landi síðan árið 2010
og þá í Árneshólfi. Bærinn sem nú
um ræðir er í Vatnsneshólfi. Í því
varnarhólfi greindist riðuveiki síð-
ast árið 2000. Fram til ársins 2010
greindist riða á nokkrum bæjum á
landinu á hverju ári en engin til-
felli hefðbundinnar riðu greind-
ust á árunum 2011, 2012 og 2013.
„Riðuveikin er því á undanhaldi en
þetta tilfelli sýnir að ekki má sofna
á verðinum. Á undanförnum árum
hafa sýni verið tekin við slátrun úr
u.þ.b. þrjú til fjögur þúsund kind-
um á ári. Jafnframt hafa bændur
verið hvattir til að senda hausa til
Keldna af fé sem drepst eða er lóg-
að heima vegna vanþrifa, slysa eða
sjúkdóma, eða hafa samband við
dýralækni um að taka sýni úr slíku
fé. Aukin áhersla er á að fá slík sýni
þar sem það eykur líkur á að finna
riðuna. Héraðsdýralæknir vinnur
nú að öflun faraldsfræðilegra upp-
lýsinga og úttektar á búinu til að
meta umfang aðgerða við förgun
fjár, þrif og sótthreinsun. Því næst
fer málið í hefðbundið ferli hvað
varðar gerð samnings um niður-
skurð,“ segir í tilkynningu frá Mat-
vælastofnun.
mm
Fram kom í bókun á fundi bæjar-
stjórnar Stykkishólms nýlega að
nokkrir aðilar hafi lýst áhuga á því
að byggja leigu- og söluíbúðir í
samstarfi við Stykkishólmsbæ. Í til-
efni þess samþykkti bæjarstjórnin
á umræddum fundi að veita heim-
ild til samninga um aðkomu bæj-
arins að hlutafélagi sem standi fyr-
ir því að byggja og leigja eða selja
íbúðir af hóflegri stærð. Framlag
bæjarins í formi hlutafjár verði allt
að jafnvirði gatnagerðargjalda við-
komandi bygginga að viðbættum
áætluðum fasteignagjöldum í allt
að þrjú ár. Náist samkomulag um
slíkt verkefni verði samningur að-
ila lagður fyrir bæjarráð til umfjöll-
unar og endanlegrar samþykktar af
hálfu Stykkishólmsbæjar.
Sturla Böðvarsson bæjarstjóri
segir að húsnæðisekla hafi ver-
ið mikil í bænum í talverðan tíma
og sérstaklega hafi vantað minni
og meðalstórar íbúðir á fasteigna-
markaðinn. „Það var ekki undan
því vikist lengur að eiga aðkomu
að því að koma fasteigna- og leigu-
markaðnum í gang. Með þessu vilj-
um við koma til samstarfs við bygg-
ingafyrirtækin í bænum og fyrir-
tækin sem þurfa húsnæði fyrir sitt
starfsfólk. Þetta geti verið leið til
þess,“ segir Sturla Böðvarsson bæj-
arstjóri í Stykkishólmi.
þá
Í síðustu viku var skrifað undir
samninga um sóknaráætlanir lands-
hluta fyrir tímabilið 2015-2019.
Nokkur reynsla er á sóknaráætl-
unum enda hafa þær verið við líði
í þrjú ár í núverandi formi. Nú er
verið að sameina í einn samning
verkefnin sóknaráætlanir lands-
hluta, vaxtarsamninga og menn-
ingarsamninga. Heildarfjárhæð
samninganna er ríflega 550 millj-
ónir króna fyrir þetta ár en til við-
bótar mun mennta- og menningar-
málaráðuneytið leggja til fjármagn
til áframhaldandi reksturs menn-
ingarmiðstöðva á Austurlandi og
Suðurlandi og einnig munu nokkr-
ar sértækar fjárveitingar renna inn
í sóknaráætlanir einstakra lands-
hluta. „Sóknaráætlanir fela í sér ný-
breytni í opinberri stjórnsýslu þar
sem verið er að færa aukna ábyrgð á
útdeilingu fjármagns til landshluta-
samtaka sveitarfélaga. Jafnframt er
verið að einfalda framlög til ein-
stakra landshluta, gera þau gegn-
særri og láta þau í auknum mæli
taka mið af hlutlægum mælikvörð-
um varðandi stöðu svæðisins,“ seg-
ir í tilkynningu frá Sambandi ís-
lenskra sveitarfélaga.
mm
Riða hefur nú komið upp í fé í Vatsneshólfi. Myndin tengist fréttinni ekki beint.
Riða greinist í fé frá bæ í Húnaþingi vestra
Skrifað var undir samninginn í Reykjavík.
Ýmis opinber verkefni felld
undir samning um sóknaráætlanir
Svipmynd frá Stykkishólmi. Ljósm. bae.
Stykkishólmsbær tilbúinn til
þátttöku í leigufélagi