Skessuhorn - 15.04.2015, Blaðsíða 18

18 MIÐVIKUDAGUR 15. APRÍL 2015
Söngleikurinn Grease var frum-
sýndur í Bíóhöllinni á Akranesi
föstudaginn 10. apríl síðastlið-
inn. Nemendafélag Fjölbrauta-
skóla Vesturlands stendur fyr-
ir uppsetningunni og er þetta í
fyrsta sinn sem þessi heimsþekkti
söngleikur er settur upp á Skag-
anum. Sagan gerist í bandarísk-
um menntaskóla á sjötta ára-
tug síðustu aldar þar sem rokk-
ið var komið fram á sjónarsviðið
með öllu sínu lífi og fjöri, tónlist
og dansi. Fjöldi nemenda Fjöl-
brautaskóla Vesturlands koma að
sýningunni sem leikarar, söngvar-
ar, dansarar og tónlistarfólk. Hall-
grímur Ólafsson (Halli Melló) er
leikstjóri. Birgir Þórisson sér um
tónlistarstjórnun, Emilía Otte-
sen er danshöfundur og Ingþór
Bergmann tæknistjóri. Sýnt verð-
ur í Bíóhöllinni nú í apríl. Nánari
upplýsingar má nálgast á Facebo-
ok-síðu uppsetningarinnar; Leik-
sýning NFFA Grease. Kaupa má
miða á sýninguna á midi.is. Þar
eru þeir nú rifnir út og er sýning-
in sú vinsælasta í sölu þar þegar
þetta er skrifað. Myndirnar sem
hér fylgja voru teknar af Alfreð
Erni Lilliendahl og Aldísi Rós
Hrólfsdóttur á sjálfu frumsýning-
arkvöldinu og segja meira en þús-
und orð.
mþh
Þegar áhorfendur ganga í salinn tek-
ur sviðsmyndin á móti þeim, tjöldin
eru ekki dregin fyrir. Útvarpstæki
stendur í miðju leikmyndarinnar og
í hljóðkerfinu ómar rokkabillítónlist
frá sjötta og sjöunda áratug síðustu
aldar. Vel fer á því að taka á móti
áhorfendum með þessum hætti. Vel
heppnuð sviðsmyndin fær að njóta
sín ein og sér í smá stund og skapa
eftirvæntingu meðal áhorfenda. Því
næst eru ljósin slökkt og ástarsaga
þeirra Sandy og Danny hefst á opn-
unarlagi sýningarinnar.
Mörg eiga góðan leik
Með hlutverk aðalpersónanna fara
þau Hjördís Tinna Pálmadóttir og
Heiðmar Eyjólfsson. Bæði eru þau
sterkir söngvarar og lögin virtust
ekki vefjast vitund fyrir þeim í upp-
runalegu tóntegundunum. Það er í
sjálfu sér aðdáunarvert, það er ekki
á allra færi að flytja þessi lög svo
sómi sé af. Hjördísi Tinnu verður
einnig að hrósa fyrir leikinn, und-
irrituðum þótti henni takast vel
upp. Hún var trúverðug og virk-
aði afslöppuð í hlutverki Sandyjar.
Heiðmar virtist örlítið óöruggari
sem leikari, hann er fyrst og fremst
söngvari. Danny var því ekki alveg
jafn trúverðugur og Sandy, örlít-
ið ýktur á köflum en það skemmdi
í sjálfu sér ekkert fyrir honum og
hann komst ágætlega frá þessu.
Nokkrum aukaleikurum tókst að
stíga úr skugga aðalpersónanna og
krefjast athygli áhorfenda. Ber þar
helst að nefna Björn Inga Bjarna-
son sem fór með hlutverk Rogers.
Hann var öruggur á sviðinu all-
an tímann, fíflagangurinn í pers-
ónu hans virkaði mjög eðlilegur
og óþvingaður. Margrét Brands-
dóttir var einnig góð í hlutverki
Rizzo. Flutningur hennar á lag-
inu um Söndru Dee var prýðilegur.
Hún átti í litlum vandræðum með
að gera Rizzo ótuktarlega þeg-
ar svo bar undir og svo berskjald-
aða og óörugga síðar í sýningunni.
Að síðustu má nefna Nikulás Mar-
el Ragnarsson í hlutverki Kenicke.
Blaðamaður var smá stund að sam-
þykkja persónu hans. Það má lík-
lega skrifa á stress, enda spennu-
stigið hátt á frumsýningarkvöldi.
Hann kom hins vegar tvíefldur til
leiks eftir hlé og stóð sig mjög vel
allt til loka.
Sómi af
tónlistaratriðum
Þar sem Grease er nú einu sinni
söngleikur skiptir miklu máli að vel
sé að verki staðið þegar kemur að
tónlistinni. Fyrir það eiga aðstand-
endur hrós skilið. Öll tónlistaratriði
voru flutt með miklum sóma. Heið-
mar var sérstaklega góður, rödd
hans hæfir hlutverkinu mjög vel.
Hjördís Tinna stóð sig mjög vel sem
og Margrét Brandsdóttir. Einnig má
nefna góða frammistöðu Sigurlaug-
ar Rúnar Hjartardóttur sem aðeins
söng í sýningunni.
Það eina sem finna má að söng-
atriðunum var í framsetningunni,
ekki flutningnum. Allir söngvarar á
sviðinu sungu í hljóðnema sem þeir
héldu á. Auka bakraddir voru sungn-
ar frammi í anddyri þar sem hljóm-
sveitin var staðsett. Því fannst blaða-
manni dálítið skrýtið að sjá dansara
„mæma“ án þess að vera með hljóð-
nema, þeir voru augljóslega ekki að
syngja bakraddirnar sem áhorfend-
ur heyrðu. Þetta er vissulega smáat-
riði, en fór örlítið í taugarnar á und-
irrituðum.
Hljómsveitinni verður að hrósa
sérstaklega. Hún var stórgóð,
greinilega mjög vel æfð og vart
mátti heyra feilnótu slegna. Bassinn
var örlítið of hár í salnum miðað við
hin hljóðfærin að mati blaðamanns
en hljómsveitinni verður ekki kennt
um það.
Dans leikur nokkuð stóra rullu í
söngleikjum sem þessum og dans-
atriðin voru heilt yfir góð og spor-
in sjálf almennt flott. Þegar margir
dönsuðu á sviðinu í einu varð und-
irritaður hins vegar var við nokk-
urn getumun meðal dansara. Í einu
atriðinu fannst blaðamanni hrein-
lega of margir dansarar á sviðinu.
Það gerðist sem betur fer sjaldan.
Dansinn naut sín best í atriðum þar
sem færri dönsuðu í einu. Þar ber
helst að nefna dansatriðið við lag-
ið „Fæddur hand-djæf gæi“. Það var
sérstaklega gott, sporin skemmtileg
og metnaðarfull og sterkari dansar-
ar sýningarinnar fengu að njóta sín.
Vel lukkað svið
Leikmyndin er heilt yfir vel heppn-
uð, eins og áður sagði. Blaðamaður
var sérstaklega hrifinn af því hvern-
ig „skákborðsgólfinu,“ sem vísar í
matsölustaði sjötta og sjöunda ára-
tugarins, var komið fyrir. Það var
ekki á gólfinu sjálfu heldur voru
svörtu og hvítu ferningarnir mál-
aðir á veggina í sitt hvorum enda
leikmyndarinnar. Það var mjög góð
lausn og gerði heilmikið fyrir heild-
aryfirbragðið. Eitt er hægt að setja
út á við leikmyndina og það er Ýkt
elding, bíllinn sem er umfjöllunar-
efni samnefnds lags. Hann ber ekki
með sér útlit sjötta áratugarins.
Auðvitað er ekki hægt að ætlast til
þess að nemendafélagið komist yfir
„boddí“ af einhverjum fornbíl til að
skera í sundur og nota í leikmynd-
ina. Það verður að sníða stakk eftir
vexti. Þetta fór ekki mikið í taugarn-
ar á blaðamanni, í miðju laginu um
Ýkta eldingu gleymdi hann þessu,
en það verður að viðurkennast að
útlit bílsins stingur aðeins í stúf.
Prýðileg sýning
Heilt yfir er sýningin vel heppn-
uð. Tónlistarflutningur er nánast
eins góður og hann getur orðið.
Hljómsveitin og sterkir söngvarar
bera sýninguna uppi. Leikurinn er
almennt ágætur, stór hlutverk sem
smærri skila sínu, enginn leikaranna
var beinlínis lélegur. Krakkarnir eru
misgóðir dansarar en það skemmir
ekki vitund fyrir sýningunni.
Grease er og verður létt og
skemmtileg afþreying. Nemendur
Fjölbrautaskólans gera söngleikn-
um prýðileg skil í Bíóhöllinni. Und-
irritaður átti þar ánægjulega kvöld-
stund og gæti vel hugsað sér að sjá
þessa uppsetningu aftur. Ekki var
annað að heyra á gestum eftir sýn-
ingu en að þeir væru almennt mjög
ánægðir.
Kristján Gauti Karlsson
Góð sýning og ánægjuleg kvöldstund
Frumsýningarkvöld á Grease í Bíóhöllinni
Hljómsveitin á sýningunni. Alls skipa hana níu hljóðfæraleikarar af
báðum kynjum.
Það er mikið fjör á sviðinu: leikur, söngur og dans.
Hjördís Tinna Pálmadóttir leikur
annað aðalhlutverkið sem er skóla-
stúlkan Sandy.
Þrír af töffurunum í Rydell-menntaskólaum í Kaliforníu.
Félagarnir Björn Ingi og Björn Ólafur í mikilli innlifun.
Hluti af hljómsveit og bakraddasöngvarar.
Strákarnir syngja um Ýkta eldingu.
Leikkkonur, söngvarar og dansarar í sýninguni í búningsklefanum.