Skessuhorn - 22.07.2015, Blaðsíða 4

MIÐVIKUDAGUR 22. JÚLÍ 20154
Kirkjubraut 54-56 - Akranesi - Sími: 433 5500 - www.skessuhorn.is
Skessuhorn kemur út alla miðvikudaga. Skilafrestur auglýsinga er kl. 14.00 á þriðjudögum.
Auglýsendum er bent á að panta auglýsingapláss tímanlega. Skráningarfrestur smáaug-
lýsinga er til 12.00 á þriðjudögum.
Blaðið er gefið út í 3.800 eintökum og selt til áskrifenda og í lausasölu.
Áskriftarverð er 2.573 krónur með vsk. á mánuði. Elli- og örorkulífeyrisþegar greiða
kr. 2.230. Rafræn áskrift kostar 2.023 kr. Rafræn áskrift til elli- og örorkulífeyrisþega er 1.867
kr. Áskrifendur blaðs fá 50% afslátt af verði rafrænnar áskriftar. Verð í lausasölu er 750 kr.
SKRIFSTOFA BLAÐSINS ER OPIN KL. 9-16 VIRKA DAGA
Útgefandi: Skessuhorn ehf. skessuhorn@skessuhorn.is
Ritstjórn:
Magnús Magnússon, ritstjóri s. 894 8998 magnus@skessuhorn.is
Anna Rósa Guðmundsdóttir arg@skessuhorn.is
Guðný Ruth Þorfinnsdóttir gudny@skessuhorn.is
Kristján Gauti Karlsson kgauti@skessuhorn.is
Magnús Þór Hafsteinsson mth@skessuhorn.is
Auglýsingar og dreifing:
Emilía Ottesen, markaðsstjóri emilia@skessuhorn.is
Valdimar Björgvinsson valdimar@skessuhorn.is
Umbrot og hönnun:
Ómar Örn Sigurðsson omar@skessuhorn.is
Tinna Ósk Grímarsdóttir tinna@skessuhorn.is
Bókhald og innheimta:
Guðbjörg Ólafsdóttir bokhald@skessuhorn.is
Prentun: Landsprent ehf.
Leiðari
Skipulagt kaos
Ofbeit, mengun, ofveiði, átroðningur. Allt eru þetta orð sem hafa neikvæða
merkingu í huga okkar og lýsa aðstæðum sem við viljum koma í veg fyrir
að komi upp vegna atvinnu okkar. Meðan sauðfé var mun fleira en það er
í dag heyrðist oft talað um ofbeit. Bændur og eigendur afrétta voru harð-
lega gagnrýndir fyrir að hleypa of mörgu fé og hrossum á afrétti þannig að
gróðurinn léti undan. Farið var að nota beitarstjórnun og hætt að hleypa
fleiri skepnum á afrétti en þeir þoldu. Mengun er að sama skapi neikvætt
orð. Hún getur lýst olíu í umhverfinu, útblæstri bíla eða að eitruðum loft-
tegundum frá stóriðju. Til að koma í veg fyrir mengun var beitt viðurlög-
um eða skattheimtu. Stóriðjufyrirtæki urðu til dæmis að koma í veg fyrir
mengun umfram ákveðin mörk til að halda starfsleyfinu. Til að koma í veg
fyrir ofveiði úr nytjastofnum var komið á kvóta, þannig að nýtingin yrði í
hóflegu hlutfalli við þann stofn sem talinn var í hættu.
Það dylst engum að ferðaþjónustan er að ganga á þolmörk vistkerfisins
og þolinmæði íbúa. Við heyrum fréttir af því að íbúar í Reykjavík séu farn-
ir að hrækja á hópferðabíla sem flytja ferðamenn milli staða af því gamli
bærinn var ekki byggður sem hótel í öllum skúmaskotum né gert ráð fyrir
umferð svona stórra ökutækja. Ferðamaður gengur örna sinna úti í hrauni
og kveikir í gróðri þegar hann hyggst, sennilega í góðri trú, brenna skeini-
pappírinn. Svæðið umhverfis Geysi í Haukadal er sem flakandi sár og
sömuleiðis eru Þingvellir að verða okkur til háborinnar skammar. Vegirn-
ir okkar bera ekki þessa umferð, heilbrigðiskerfið og löggæslan eru vanbú-
in, fjarskipti eru í ólagi, þjónusta í vegasjoppum leggur almennt áherslu á
magn umfram gæði og hreinlætisaðstaða við fjölfarna staði er einfaldlega
ekki til staðar! Landið er skipulagt ferðamannakaos.
Stjórnlaus fjölgun ferðamanna til landsins okkar kallar á að orðin átroðsla
og ánýðsla heyrast sífellt oftar, þar sem innviðirnir sem bera eiga fjölgunina
eru ekki búnir undir þessi ósköp. En hvað getum við nú gert þegar stefnir
í að ferðamenn verði 30% fleiri en þeir voru á síðasta ári? Hvað getum við
gert til að koma í veg fyrir enn meiri skaða á landinu okkar og fram til þessa
á lítið spilltri náttúru? Jú, við þurfum að bregðast við og það getum við
enn gert, þótt tíminn sé naumur. Það verður að koma í veg fyrir fleiri slys í
náttúrunni og að orðspor okkar verði á þá leið að við séum ekkert annað en
gráðug þjóð sem innheimti hátt gjald fyrir lélega þjónustu. Skattkerfið sem
við búum við er þannig uppbyggt að það er einkum ríkissjóður sem tekur
til sín tekjur af ferðaþjónustu. Sveitarfélög fá einungis smávægilega upp-
hæð af hverjum ferðamanni í beinum skatttekjum. Ríkið hefur hins vegar
marga milljarða í tekjur af ferðamönnum og tengdri starfsemi og það eru
því kjörnir stjórnendur hans sem hafa sofið á verðinum. Í viðtali í Skessu-
horni í síðustu viku viðurkenndi utanríkisráðherra og fyrsti þingmaður NV
kjördæmis að hið opinbera hafi gleymt sér við uppbyggingu innviða.
Ég minnist þess þegar akstur með fatlaða í Reykjavík var kominn í mikl-
ar ógöngur, að þá var settur í gang vinnuhópur til að koma með ábending-
ar um tafarlausar úrbætur. Vinnuhópur þessi undir forystu Stefáns Eiríks-
sonar fyrrum lögreglustjóra fékk einn mánuð til að skila skýrslu. Afrakstur
þeirrar vinnu er sá að undanfarið hef ég ekki séð eina frétt um ólag í ferli-
málum fatlaðra! Nú geri ég það að tillögu minni að ríkisstjórn Íslands skipi
vinnuhóp undir forystu Stefáns Eiríkssonar, af því hann hefur sýnt að geta
látið verkin tala. Hópnum skuli ætlað að gera aðgerðaáætlun um allt það
brýnasta sem við Íslendingar verðum að gera til að koma megi í veg fyr-
ir enn stærra slys samhliða stjórnlausri fjölgun ferðamanna. Vinnuhópur-
inn fái ekki degi lengri tíma en þrjá mánuði til að skila lokaskýrslu og má
nota alla þá peninga sem hann þarf til að það megi takast. Í framhaldi af
þessu gæti ríkisstjórnin látið fjárlög næsta árs taka mið af þeim aðgerðum
sem brýnast er að ráðast í.
Magnús Magnússon.
Fyrsta makrílnum á þessari vertíð
var landað í Rifi síðastliðið mið-
vikudagskvöld. Það var Brynja SH
sem kom með sex tonn að landi,
sem fara öll í beitu, en það er Mel-
nes hf í Rifi sem sér um að frysta
fyrir Brynjumenn. Að söng Heið-
ars Magnússsonar útgerðarmanns
á Brynju SH á að frysta 40 tonn af
makríl til beitu. Kjartan Haralds-
son var skipstjóri á Brynju í þess-
um róðri og sagði hann í samtali við
fréttaritara Skessuhorns að hann
hafi verið á veiðum úti af Malarrifi
og hafi hann þurft að leita víða á
svæðinu til þess að finna makrílinn,
en hann hafi svo gefið sig ágætlega
að endingu. af
Ísfisktogarinn Ásbjörn RE sem er
í eigu HB Granda kom til hafnar
á Akranesi síðastliðið þriðjudags-
kvöld með um 70 tonn af mar-
kíl. Aflinn fékkst í fjórum togum
í flotvörpu suður af Grindavík að
kvöldi mánudags og aðfararnótt
þriðjudags. Makríllinn var ísaður
í kör um borð. Um það bil helm-
ingur af afla Ásbjarnar var seldur
á Fiskmarkaði Íslands á Akranesi
en hitt fór til vinnslu hjá Vigni G.
Jónssyni á Akranesi en það fyr-
irtæki er í eigu HB Granda. Ás-
björn hélt til baka á makrílmið-
in nóttina á eftir. Togarinn hef-
ur 135 tonna makrílkvóta og mun
veiða hann upp. Síðan taka hin-
ir ísfisktogarar HB Granda við
og veiða upp í sína kvóta sem eru
jafn stórir. Það eru togararnir Jón
Baldvinsson og Sturlaugur H.
Böðvarsson.
mþh
Hlauparar í Sri Chimnoy friðar-
hlaupinu eru nú staddir á Vest-
urlandi. Friðarhlaupið er alþjóð-
legt kyndilboðhlaup, eingöngu
skipulagt af sjálfboðaliðum. Fyrsta
hlaupið var farið árið 1987 og hefur
Ísland tekið þátt frá upphafi. Fram
að aldamótum var hlaupið haldið
annað hvert ár en undanfarin skipti
hefur það verið haldið árlega. Til-
gangur þess er að efla frið, vináttu
og skilning manna á milli. Sem tákn
um það bera hlaupararnir friðar-
kyndil sem er borinn manna á milli
í fjölmörgum byggðarlögum í yfir
hundrað löndum.
Hlaupið hófst formlega hér á
landi 29. júní þegar kveikt var á
kyndlinum í ísgöngunum í Lang-
jökli. Í gær voru hlaupararnir staddir
vestur á Reykhólum og höfðu þeg-
ar lagt um 2300 km að baki. Þaðan
lá leið þeirra í Búðardal og svo var
haldið í Stykkishólm. Í dag fara þeir
að Hellissandi, yfir Fróðárheiði og
að Búðum á sunnanverðu Snæfells-
nesi. Þaðan liggur leiðin á Akranes,
með viðkomu í Borgarnesi á morg-
un. Á föstudag hyggjast þátttakend-
ur synda yfir Hvalfjörð frá Katanesi
að Eyrarkoti og hlaupa þaðan sem
leið liggur til Reykjavíkur þar sem
lokaathöfn hlaupsins verður haldin
fyrir framan Alþingishúsið.
kgk Friðarhlaupari með kyndilinn.
Kyndilberar friðar hlaupa um Vesturland
Kveikt á friðarkyndlinum í ísgöngunum í Langjökli.
Fyrsti makríllinn til Akraness
Ágúst Örn Long er hér ofan í lest á Brynju.
Fyrsta makrílnum landað í Rifi
Kjartan Haraldsson skipstjóri við löndun.