Skessuhorn - 02.09.2015, Blaðsíða 22

MIÐVIKUDAGUR 2. SEPTEMBER 201522
Fjölmenni var við opnun myndlist-
arsýningar Þorvaldar Arnars Guð-
mundssonar í Bókasafni Akraness
síðastliðinn föstudag. Þar verða verk
hans til sýnis fram til 21. septem-
ber. Þorvaldur er tvítugur, borinn
og barnfæddur á Akranesi. Hann
hneigðist snemma til lista og hefur
teiknað og málað frá barnsaldri. „Ég
byrjaði að teikna í leikskóla og hef
verið að því síðan, nema núna und-
anfarið hef ég tekið mér smá pásu,“
sagði Þorvaldur í samtali við blaða-
mann. Hann hefur ekki langt að
sækja hæfileikana og áhugann en
faðir hans Guðmundur Þorvaldsson
var frístundamálari og gerði marg-
ar myndir.
Skapar persónur
Aðspurður um eftirlætis myndefn-
ið segist Þorvaldur hafa mest gam-
an af því að teikna og er aðaláhuga-
efnið japanskar teiknimyndasögur,
eða „manga“ eins og þær kallast á
japönsku. „Það sem ég teikna teng-
ist því svolítið en ég hef líka áhuga
á goðafræði, hef lengi haft áhuga á
henni,“ segir Þorvaldur. Hann segir
Loka Laufeyjarson vera í uppáhaldi
hjá sér en hann reynir að teikna öll
goðin. Þegar Þorvaldur er ekki að
gera myndir úr goðafræðinni skapar
hann sjálfur persónurnar sem hann
teiknar, gefur þeim nafn og eigin-
leika. „Ég teikna bara það sem ég
bý til sjálfur. Þetta er flest allt út-
pælt.“ Þorvaldur notar blýantinn
mest þegar hann teiknar. „En ég lita
myndirnar líka og svo mála ég ein-
staka sinnum með akrýl. En fyrst
og fremst hef ég gaman af því að
teikna.“
Ofboðslega spenntur
Þorvaldur varð tvítugur fyrr á árinu
og útskrifaðist af starfsbraut Fjöl-
brautaskóla Vesturlands á Akranesi.
Í vetur hefur hann nám í nýjum
skóla og á nýjum stað en Þorvaldur
var einn tólf nemenda sem fékk inn-
göngu í tveggja ára diplómanám í
Myndlistarskóla Reykjavíkur. Hann
hefur áður notið hefðbundinnar
myndlistarkennslu í Grundaskóla á
Akranesi og Fjölbrautaskóla Vestur-
lands, auk þess sem hann hefur not-
ið leiðsagnar Hrannar Eggertsdótt-
ur myndlistarkennara í nokkur ár.
„Ég er ofboðslega spenntur að byrja
í skólanum. Ég vona að ég læri að
teikna betur og kannski að teikna í
tölvu. Það er öðruvísi og aðeins erf-
iðara en svolítið skemmtilegt reynd-
ar,“ segir Þorvaldur um myndlistar-
skólann.
Dreymir um
teiknimyndasögur
Á sýningunni sem nú er uppi á bóka-
safninu má sjá hluta af nýjustu mynd-
um Þorvaldar. Þetta er fyrsta einka-
sýning hans en áður hefur hann tek-
ið þátt í samsýningum, meðal ann-
ars á vegum skólans. Einnig voru
verk eftir hann og föður hans sýnd
á Kirkjuhvoli þegar hann fermd-
ist. Þorvaldur ver dágóðum tíma
í listina og á orðið mjög stórt safn
teikninga. „Ég geymi þær í mörg-
um möppum. Ég hengi myndirnar
ekki upp heima, mér finnst betra að
geyma þær í möppum.“ Myndirn-
ar eru þó ekki söluvara. „Ég á bara
eitt eintak af hverri mynd, þannig
að ég sé engan tilgang með því að
selja þær,“ segir hann. Þó að listin sé
aðaláhugamál Þorvaldar hefur hann
einnig gaman af því að spila tölvu-
leiki og les töluvert af japönskum
teiknimyndasögum. „Mig langar að
gera teiknimyndasögur í framtíð-
inni, það er draumurinn. Ég skrifa
sumar hugmyndir mínar niður en
aðrar man ég. Þetta er vel geymt í
hausnum á mér,“ segir hann, brosir
en bankar létt á gagnaugað.
grþ
Fékk inngöngu í Myndlistarskóla Reykjavíkur
Þorvaldur við opnun sýningarinnar síðastliðinn föstudag.
Myndir Þorvaldar eru litríkar og fjölbreyttar.
„Okkur langaði að vinna með
svona steinhús og vorum búin að
svipast um eftir slíku í nokkur ár.
Svo sáum við þetta auglýst og það
þarf ekki annað en að líta hér út um
gluggann til að sjá hvers vegna við
heilluðumst af þessum stað. Það
vildi svo til að þegar við komum
hingað fyrst fórum við fyrir Klofn-
ing. Útsýnið yfir Breiðafjörðinn og
eyjarnar frá Skarðsströndinni er
engu líkt,“ segja hjónin Þóra Sig-
urðardóttir og Sumarliði Ísleifsson
á Nýp á Skarðsströnd. „Þetta er í
rauninni handgert hús. Steypan í
veggina hefur verið handhrærð og
sandurinn í hana hefur verið sóttur
á hestum niður í fjöru,“ segir Sum-
arliði. Húsið var reist árin 1936
og 1937 en hafði staðið autt síðan
jörðin fór í eyði seint á sjöunda ára-
tugnum. Árið 2001 festu þau Þóra
og Sumarliði kaup á jörðinni.
Nýta það sem hægt er
Eins og algengt er með hús sem
lengi hafa staðið auð er ástand
þeirra ekki gott. Gólf voru fallin
í íbúðarhúsinu auk þess sem ein-
hvern tímann hafði einhver óp-
rúttinn aðili farið þar inn og geng-
ið berserksgang. Undanfarin 14 ár
hafa Þóra og Sumarliði því unnið
að endurbyggingu hússins og alla
tíð kappkostað að það haldi upp-
runalegu yfirbragði sínu. „Ég held
það sé ein hurð í húsinu sem var
hér óskemmd og heil þegar við
komum,“ segir Sumarliði. „En við
gátum endurnýtt efni annars staðar
frá, fengum til dæmis gamlar hurð-
ir frá svipuðum tíma og fyrir voru
í húsinu og notuðum þær,“ bæt-
ir hann við og Þóra tekur í sama
streng. „Við höfum fengið að hirða
ýmislegt sem á að henda þegar aðr-
ir eru að endurnýja. En við reynd-
um þó að nýta eins mikið og hægt
var. Panillinn er til dæmis upp-
runalegur en reyndar er búið að
taka hann niður, hreinsa og allt var
auðvitað einangrað að nýju,“ seg-
ir hún.
Hlöðu- og íbúðarrými eru undir
einu þaki. „Þessi rými sameinuðum
við og settum milligólf í hlöðuna
þannig að á efri hæð er salur þar
sem við höfum meðal annars verið
með fyrirlestra, tónleika og sýning-
ar og reyndar skrifstofu í súrheys-
gryfjunni. „Við höfum tekið þetta
skref fyrir skref og ekkert verið að
flýta okkur of mikið,“ segir Sumar-
liði. „En húsið er mjög þakklátt,“
bætir Þóra við og brosir.
Listasýningar og
fyrirlestrar á Nýp
Undanfarin tvö sumur hefur gisti-
hús verið rekið að Nýp frá miðjum
maímánuði og allt til sumarloka.
„Við höfum stundum orðað það
svo að við rekum minnsta gistihús
á landinu,“ segir Þóra, en gistihús-
ið telur aðeins tvö herbergi. „Þetta
er ekki stór rekstur en gerir okk-
ur kleift að vera hér allt sumarið,“
bætir Sumarliði við.
Utan þess að reka lítið gistihús
hafa hjónin mörg járn í eldinum.
Sumarliði er doktor í sagnfræði og
ritar og gefur út bækur um sögu-
tengt efni. Hann hefur skipulagt
fyrirlestra á Nýp um sagnfræði og
bókmenntir og kennt sem stunda-
kennari við Háskóla Íslands. Þóra
er myndlistarmaður og kennir í
Myndlistarskóla Íslands á veturna.
Hún hefur skipulagt námskeið á
Nýp og komið sér upp rúmgóðri
vinnustofu á neðri hæð gömlu
hlöðunnar. Þegar ekki eru gestir er
vinnustofan líka nýtt sem kennslu-
rými af nemendum og kennurum
Mótunardeildar Myndlistaskól-
ans í Reykjavík. Þá vinna þau með
leir af Skarðsströndinni, sem aflað
er í Ytri-Fagradal. Eldbrennsluofni
hefur verið komið upp fyrir utan
húsið þar sem leirmunirnir eru
brenndir. „Ef leirinn/glerungur-
inn er bakaður með eldi fær hann
aðra áferð en ef hann væri bakaður
í rafmagnsofni, eins og er algeng-
ast hérlendis. Eldurinn er óstöð-
ugur og lifandi en í rafmagnsofni
er hægt að stjórna öllu með meiri
nákvæmni,“ segir hún. Blaðamað-
ur spyr hvort leirmunirnir verði
þá ekki ófullkomnari, ef svo má að
orði komast, séu þeir eru bakaðir
með eldi. „Eða fullkomnari,“ svar-
ar Þóra, „það fer bara eftir því eftir
hverju er verið að sækjast.“
Síðan 2008 hafa Þóra og Sum-
arliði í samvinnu við myndlist-
armenn og heimamenn skipu-
lagt myndlistarsýningarnar Dalir
og hólar, sem haldnar hafa verið á
ýmsum stöðum bæði í Dölum og
Reykhólasveit síðan 2008. „Þaðan
einmitt nafnið, Dalir og hólar. Eitt
af þessum húsum er til dæmis hús-
ið Röðull á Skarðsströnd. „Röð-
ull var tónlistar- og ráðstefnuhús.
Þar var aðalsamkomuhús Skarðs-
strendinga á árum áður og í gamla
daga voru haldin þar einhver villt-
ustu böll sem sögur fara af,“ segir
Sumarliði og brosir í kampinn.
Planta trjám fyrir
barnabarnabörnin
Auk þess að hafa tekið íbúðarhús-
ið á Nýp algerlega í gegn langar
Þóru og Sumarliða að byggja við
hlið gamla fjóssins, bæta þar við
einni álmu í stíl við önnur hús. Í
grennd við íbúðarhúsið hafa þau
reist gróðurhús á gömlum hlöðu-
grunni þar sem þau rækta ýmsar
kryddtegundir og tómata. Gamall
fjárhúsgrunnur er svo notaður til
að rækta aðrar matjurtir.
En það er fleira en gróðurhús og
beð sem gefur til kynna að hjónin á
Nýp hafi áhuga á ræktun. Í kring-
um bæinn er óðum að rísa mynd-
arlegur skógur. „Við höfum ver-
ið þátttakendur í Vesturlandsskóg-
um og erum búin að planta á milli
30 og 40 þúsund plöntum síðan við
komum hingað. En það er bara fyr-
ir barnabarnabörnin. Við munum
aldrei upplifa að týnast hér í skóg-
inum,“ segir Sumarliði. „Hér var
ekki ein trjáplanta finnanleg þeg-
ar við komum en eftir að landið
var friðað fór víðirinn og birkið að
koma upp.
Aðspurð um komandi tíð segj-
ast þau gera ráð fyrir að reka áfram
gistiheimili á Nýp og stækka það
jafnvel eitthvað. Víst er að þau una
hag sínum vel á Skarðsströndinni,
segjast njóta þess að vera þar og
láta vel af nágrönnunum. „Við vor-
um svo heppin að eignast frábæra
granna. Það er eitthvað sem við
gátum ekki vitað fyrir,“ segja þau
Þóra Sigurðardóttir og Sumarliði
Ísleifsson að lokum.
kgk
Þóra Sigurðardóttir og Sumarliði Ísleifsson á Nýp
Heilluðust af Skarðsströndinni og útsýninu yfir Breiðafjörðinn
Íbúðarhúsið var illa farið þegar Þóra og Sumarliði festu kaup á jörðinni árið 2001.
Það er reist árin 1936-37 en hafði staðið autt síðan jörðin fór í eyði seint á sjöunda
áratugnum.
Sumarliði Ísleifsson og Þóra Sigurðardóttir á Nýp á Skarðsströnd.