Hlynur - 15.10.1983, Síða 29

A þessari mynd er talið f.v.: Tölvan, þá
þau Þórhallur Jónsson og Hrönn Al-
bertsdóttir bæði frá Kf. V.-Húnvetninga
a® kynna sér einhverja pappíra og yfir
axlir þeirra gægist Guðlaugur Jón Ólafs-
son frá Kf. Skaftfellinga.
e*ta eru þátttakendur á öðru námskeið-
lnu' 1 aftari röð til vinstri eru leiðbein-
®hdurnir f.v.: Magnús Theodórsson,
r|stján Gíslason og Sigurjón Leifsson.
Námskeið í tölvufræðum
Stutt spjall við Kristján Gíslason,
forstöðumann kerfisdeildar
í sumar voru tveir hópar frá 15
kaupfélögum, samtals 34 þáttak-
endur á tölvunámskeiðum í Hamra-
görðum. Námskeiðin voru haldin á
vegum kerfisdeildar Sambandsins
og leiðbeinendur voru þeir Kristján
Gíslason, forstöðumaður deildarinn-
ar og kerfisfræðingarnir Magnús
Theódórsson og Sigurjón Leifsson.
Hér var um að ræða tvö nám-
skeið fyrir hvorn hóp, annað var al-
mennt tölvunámskeið en hitt var
kennsla á nýtt tölvukerfi sem kallast
blandaðar afurðir, en það er bók-
haldskerfi ásamt launabókhaldi, og
afurðabókhaldi en þá eru slegnar
inn afurðanótur frá bændum og skil-
að aftur reikningum ásamt skila-
greinum til Framleiðsluráðs. Þetta
kerfi er til mikillar hagræðingar fyrir
kaupfélög í viðskiptum við bændur.
Kristján Gíslason sagði blaða-
manni að haldin hefðu verið þrjú
svona námskeið fyrir fólk sem vant
væri vinnu á tölvur. Það eru 15
kaupfélög með IBM 5280 kerfi, en
nokkur stærstu kaupfélögin eru með
IBM S/34 eða á Akureyri, Sauðár-
króki, Borgarnesi og Höfn. Þau fé-
lög eru sjálfstæð með vinnslu og
hönnun og hafa eigin kerfisfræði-
nga. Loks létu önnur kaupfélög
vinna fyrir sig að meira eða minna
leyti hjá tölvudeild Sambandsins.
Kerfisdeildin hefur haldið nám-
skeið fyrir nýliða og endurhæfingar-
námskeið þegar ný kerfi eru tekin í
notkun, fyrir þau kaupfélög sem það
vilja, en sumir eru að spara og
finnst of dýrt að senda fólk á nám-
skeið. Það sagði Kristján að væri
misskilinn sparnaður því þetta væri
ein besta fjárfestingin. Fólkið fengi
meiri áhuga á vinnu sinni, og væri
ekki sífellt að tefja kerfisdeild með
fyrirspurnum svo þar hefði fólk betri
tíma til að endurbæta kerfin og
hanna ný, og ekki síst fengi fólk
tækifæri til skoðanaskipta og gæti
borið saman bækur sínar. Hefði á
þennan hátt skapast mjög gott sam-
starf milli félaga.
Þeir hjá kerfisdeild gerðu sér von-
ir um að geta á næstunni haldið
framhaldsnámskeið í almennum
tölvufræðum. Hins vegar væri það
óeðlilegt að nú væru það þrír aðilar
innan Sambandsins sem önnuðust
tölvufræðslu, en það eru: kerfis-
deild, fræðsludeild og Samvinnu-
skólinn. Grunnkennslan ætti að
vera í Samvinnuskólanum en nauð-
synlega þyrfti að samræma þessa
kennslu.
Kristján sagði að ennfremur þyrfti
frekari fræðslu meðal starfsfólks
Sambandsins og kaupfélaganna um
tölvumál og það þyrfti að eyða for-
dómum sem óneitanlega væru ríkj-
andi um tölvuvinnslu. Staðreyndin
væri sú að tölvan væri ekkert yfir-
náttúrulegt galdraverkfæri, heldur
vinnutæki sem hvorki væri betra né
verra en fólkið sem stjórnaði henni.
Að kenna tölvunum um ýmiskonar
mistök væri mesti misskilningur því
tækið gerði ekkert að eigin frum-
kvæði. Hins vegar væri ærið oft
sem hönnuðir tölvukerfa fengu ekki
nægar upplýsingar í byrjun um
hvernig hin ýmsu verk væru unnin
eða til hvers væri ætlast og eflaust
væru kerfisfræðingar líka misjafnir.
En þar sem tölvur væru nú að heita
mætti að einhverju leyti komnar
inná hvert heimili og snertu líf allra
í vaxandi mæli þyrfti fólk að vita
hvað tækið gerði og hvaða upplý-
singar þyrftu að vera fyrir hendi svo
það ynni rétt.
Að lokum sagði Kristján að helsti
kosturinn með samvinnu þessara
fimmtán kaupfélaga væri sá, að
ekki þyrftu að vera sérmenntaðir
kerfisfræðingar á hverjum stað og
starfsmenn kerfisdeildar gætu hann-
að kerfi sem margir notuðu og með
því dreifðist kostnaðurinn. Þetta
sparaði því mörgum stórfé og kæmi
það sér eflaust vel um þessar
mundir.
HLYNUR
29