Fréttablaðið - 27.12.2002, Blaðsíða 32
Eftir margar gleðisnauðar aldirharðinda, pesta og nýlendukúgun-
ar hefur það tekið Íslendinga dágóða
stund að læra að skemmta sér, eins
og kannski er von um þjóð sem var
bannað að syngja og dansa og kunni
ekki annað en lyfta grjóti sér til af-
þreyingar eða fara í hryggspennu. Í
seinni tíð hefur fólk eignast talsverð-
an tíma sem hvorki þarf að eyða í
vinnu eða svefn. Þessi tími er nefnd-
ur „frítími“ eða „tómstundir“ og kom
mjög flatt upp á þjóðina og varð
mörgum það fyrst fyrir að hella í sig
miklu magni af áfengi til að fá þenn-
an tíma til að líða sem allraskjótast
og helst í sem næst meðvitundar-
lausu ástandi.
ÞETTA er þó smátt og smátt að
breytast, enda hefur verið fundin upp
margvísleg rafmagnsverkfæri handa
iðjulausu fólki til að drepa tímann
heima hjá sér og ennfremur eru til
svonefndir skemmtistaðir. Á sumrin
tíðkast útiskemmtanir handa fólki
sem er nógu ungt og heilsuhraust til
að geta verið í gleðivímu utandyra í
íslenskri veðráttu í tvo sólarhringa.
Af öðrum skemmtunum má auðvitað
nefna brúðkaup og jarðarfarir,
stórafmæli og svo manndómsvígslur
þær sem skólayfirvöld sjá um og
nefnast próf.
EIN TEGUND skemmtana hefur þá
sérstöðu að almennt er illa um hana
talað, jafnvel svo kaldhæðnislega að
ókunnir mundu ætla að hér væri um
að ræða plágu en ekki skemmtun.
Hér á ég að sjálfsögðu við fjölskyldu-
boðin og eru til margar sögur af því
hvað fólki hefur leiðst í slíkum boð-
um, bæði gestum og þá ekki síður
gestgjöfum.
ÞESSI NEIKVÆÐA umræða um
fjölskylduboð er þreytandi, en líklegt
má telja að þeir sem þjást af því að
vera samvistum við fjölskyldu sína,
ættingja og vini séu annaðhvort sjálf-
ir stórlega vankaðir ellegar skyldir
mjög einkennilegu fólki. Það væri
allra hagur að hægt væri að hafa upp
á þeim fjölskyldum sem hafa náð að
koma óorði á fjölskylduboðin. Hér
mætti stofna sérstakt skemmtanaeft-
irlit sem sendi sérþjálfaða aðila í fjöl-
skylduboð og mældi skemmtanastuð-
ul þeirra. Fjölskyldur sem fengju
falleinkunn gætu síðan fengið ókeyp-
is handleiðslu og endurhæfingu. Og
þannig mundu fjölskylduboðin hefj-
ast til vegs og virðingar á ný.
!
"
SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 515 75 00, fax: 515 75 16 Ritstjórn: 515 75 05, fax: 515 75 06, ritstjorn@frettabladid.is
Auglýsinga- og markaðsdeild: 515 75 15 - fax 515 75 16, auglysingar@frettabladid.is Dreifing: 515 75 00, dreifing@frettabladid.is
VI Ð S EG J U M F R É T T I R SM Á A U G L Ý S I N G AS Í M I N N E R 515 7500
Til varnar fjöl-
skylduboðum
Bakþankar
Þráins Bertelssonar