Fréttablaðið - 27.12.2002, Blaðsíða 27

27FÖSTUDAGUR 27. desember 2002
Ólafur Sveinsson verður í Berlín um áramótin:
Kínverjum kastað að eldra fólki
É g verð út í Berlín yfir ára-mótin með unnustu minni og
syni,“ segir Ólafur Sveinsson
kvikmyndagerðarmaður, sem
frumsýndi fyrir stuttu heimild-
armyndina Hlemmur. Ólafur
hefur verið búsettur í Berlín
síðustu fjórtán ár. Að sögn ætl-
aði hann að vera hérlendis um
þessi áramót.
„Við höfum undanfarin ár yf-
irleitt verið hérlendis á áramót-
unum. Ég hins vegar gat ekki
reddað flugi fyrir son minn
heim þetta árið þannig að þá var
það afráðið að eyða áramótun-
um úti.“
Aðspurður segist Ólafur
koma til með sakna þeirrar ís-
lensku geðveiki sem birtist í
ljósadýrð og hávaða þeim er
flugeldarnir gefa frá sér.
„Þetta er aðeins öðruvísi í
Berlín. Samt er geðveikin dálít-
ið meiri þar. Þar eru risastór-
ir kínverjar í miklu uppá-
haldi. Sérstaklega eru ung-
lingar hrifnir af þeim og þá
sérstaklega að henda þeim að
eldra fólki og börnum. Maður
er lítið eitt skelkaður þegar
þetta gengur yfir.“ Ólafur
tekur þó fram að nóg sé um
flugelda í Berlín. „Reyndar er
ekki mikið af þeim inni í borg-
inni, þar sem hömlur eru á
hvar fólk má sprengja. Síðan
er borgin líka flöt þannig að
byggingarnar skyggja á. Mað-
ur þarf að finna sér gott hús-
þak.“ ■
ÓLAFUR SVEINSSON
Ætlaði að vera heima um
áramótin en fékk ekki flugmiða
handa syni sínum heim.
Áramótin
mín
Kærkomnir jólagestir
Í dag eru rúmlega 25.000 Íslendingar búsettir erlendis og stór hluti þeirra kýs að
koma heim yfir jól og áramót. Það eru þó einkum námsmenn sem skila sér og
byrja að streyma til landsins um miðjan desember. Þessir gestir setja skemmtileg-
an svip á mannlífið og heimkoma þeirra er oft stærsta gjöfin í hugum ástvinanna.
Fjölskyldan kom til landsinsmánudaginn 16. desember eftir
12 tíma ferðalag frá Durham í
Norður-Karólínu. „Stelpan litla var
mjög meðfærileg enda orðin vön
þessum ferðalögum. Það er alltaf
svo gaman að hitta afa og ömmu og
þá vill hún alveg fara í flugvélina.“
segir Fanney. Ekki var látið staðar
numið þegar komið var til Reykja-
víkur heldur skellti fjölskyldan sér
til Vestmannaeyja að heimsækja
föður Fanneyjar. Eftir stutt stopp í
Eyjum var haldið norður á Akureyri
þar sem þau ætla að vera yfir jól og
áramót. „Við verðum í góðu yfirlæti
hjá tengdaforeldrum mínum og ætl-
um fyrst og fremst að slaka á og
taka því rólega.“
Fanney og Högni eru bæði frá
Akureyri og þar búa margir ættingj-
ar þeirra og vinir. Einhverjir eru þó
fluttir suður og þess vegna verða
þau að stoppa í höfuðborginni í
nokkra daga í janúar til að hitta vin-
ina þar. „Það er annars orðið svo
miklu léttara en áður var að halda
sambandi við fólk. Það er svo lítið
mál að skrifa tölvupóst og eins
senda myndir á netinu.“ Högni lýkur
náminu í vor en hefur þegar fengið
vinnu úti og því ætlar fjölskyldan að
búa áfram í Bandaríkjunum í nokk-
ur ár í viðbót. „Mér líst ágætlega á
það enda er alltaf hægt að koma
heim þegar maður vill,“ segir Fann-
ey. Þó er ýmislegt sem ekki fæst í
Bandaríkjunum og Fanneyju finnst
alveg ómissandi. „Eitt af því fyrsta
sem ég geri þegar ég kem til Íslands
er að fá mér mysing og ég tek alltaf
með mér birgðir þegar ég fer aftur
til Bandaríkjanna. Högni skilur ekk-
ert í þessu en hann slær þó ekki
hendinni á móti SS-pylsum. Við
erum líka sammála um að íslenska
brauðið sé það besta í heimi.“
Fjölskyldan komst ekki til Ís-
lands síðustu jól og varð því að halda
þau hátíðleg vestan hafs. „Það vant-
aði auðvitað alveg þessa íslensku
jólastemningu, hangikjötið og jóla-
boðin og allt það. Svo voru auðvitað
engir flugeldar um áramótin vegna
eldhættu.“ Að vonum eru vinir og
ættingjar himinlifandi yfir því að fá
litlu fjölskylduna heim að þessu
sinni. „Það bíða allir spenntir eftir
okkur eins og krakkar á jólunum en
það er þó aðallega Hildur Theodóra
sem spennan snýst um. Síðan hún
fæddist hefur söknuðurinn eftir
okkur Högna minnkað snarlega“
segir Fanney og kímir. Fjölskyldan
ætlar að dvelja á landinu fram í
miðjan janúar og vonandi munu sem
flestir fá notið nærveru Hildar litlu
áður en þau halda aftur vestur um
haf. ■
Síðan ég flutti út hef ég alltafkomið heim í jólafríinu,“ segir
Guðlaug Friðgeirsdóttir. „Það ger-
ir mér kleift að halda betra sam-
bandi við fjölskyldu og vini og það
finnst mér mjög mikilvægt.“ Guð-
laug er ekki sú eina í sínum vina-
hópi sem býr erlendis. „Það eru
langflestir sem maður þekkir í út-
löndum að koma heim líka og þá
hittast allir hér á Íslandi. Þetta eru
auðvitað alltaf mjög ánægjulegir
endurfundir.“ Vinahópur Guðlaug-
ar hittist venjulega skömmu fyrir
jól þegar allir „farfuglarnir“ hafa
skilað sér. „Það verður partý hjá
vinkonu minni og þar fæ ég tæki-
færi til að hitta flesta vinina á einu
bretti.“
Guðlaug var nýlent þegar talað
var við hana og er því ekki enn búin
að taka út stemninguna á Íslandi.
Veðráttan kom henni þægilega á
óvart þar sem hér reyndist
nokkrum gráðum hlýrra en í Kaup-
mannahöfn. „Ég kom með fyrra
fallinu að þessu sinni því ég var að-
eins of sein á mér að panta miða og
það var orðið uppselt þá daga sem
ég hafði haft í huga. Fyrir vikið mis-
sti ég af tveimur jólaboðum í Dan-
mörku sem var svo sem allt í lagi
þar sem ég var þegar búin að fara í
nokkur.“ ■
Ekkert jafnast á
við íslensk jól
FANNEY ÓSKARSDÓTTIR, HÖGNI FRIÐRIKSSON OG HILDUR THEODÓRA
Mikill tilhlökkun ríkir á báða bóga þegar fjölskyldan er væntanleg til landsins.
Fanney Óskarsdóttir og Högni Friðriksson búa í Bandaríkjunum þar sem
hann er í MBA námi en hún heimavinnandi með tveggja ára dótturina Hildi
Theodóru. Þau eru nýkomin til Íslands og ætla að dvelja á Akureyri yfir jólin.
Guðlaug Friðgeirsdóttir hefur verið búsett
í Kaupmannahöfn undanfarin fjögur ár.
Kemur heim til
að styrkja böndin
GUÐLAUG FRIÐ-
GEIRSDÓTTIR
„Ég kem fyrst og
fremst heim um
jólin til þess að
hitta vini og fjöl-
skyldu.“
Björgvin Hilmarsson er líffræð-ingur en er nýkominn til Ís-
lands frá Helsinki þar sem hann
var að vinna í sjónvarpsstúdíói.
„Mig langaði til að opna sjóndeild-
arhringinn og fór í hagnýta fjöl-
miðlun í Háskóla Íslands. Þetta var
svo hluti af verknáminu hjá mér.“
Björgvin stefndi upphaflega á að
dvelja úti um jólin en hætti svo við
og ákvað að koma heim. „Ég ætlaði
bara að koma heim í jólafrí en lenti
svo í vinnu alveg á fullu. Það er svo
sem ágætt að fá smá aur og ég er
líka að vinna að mjög spennandi
verkefni hjá grunnrannsóknar-
deild Blóðbankans.“
Björgvin hefur aldrei verið er-
lendis yfir jólin en gæti vel hugsað
sér það einhvern tíma. „Jólin hjá
mér eru fyrst og fremst góður mat-
ur en það er ekkert sérstakt sem ég
verð að fá. Ætli ég myndi þó ekki
sakna einna helst blaðlaukssúpunn-
ar hennar mömmu.“
Þegar Björgvin yfirgaf Finn-
land var þar snjór og fimbulkuldi.
„Ég held að þetta sé í fyrsta sinn
sem ég kem heim frá útlöndum í
heitara loftslag enda fór frostið
einu sinni niður í -18˚C.“ En það er
víst lítil hætta á því að það sama
verði upp á teningnum þegar
Björgvin kemur næst til landsins
því 10.janúar liggur leiðin til
Barcelona á Spáni. „Það hefur ver-
ið gamall draumur hjá mér að læra
spænsku og ég ætla að vera þarna
að minnsta kosti fram á vor.“ ■
Björgvin Hilmarsson ákvað eftir nokkra umhugsun
að koma til Íslands um jólin og kasta kveðju á fjöl-
skyldu og vini áður en haldið yrði áfram á vit ævin-
týranna í útlöndum.
Jólin snúast
um góðan mat
BJÖRGVIN HILMARSSON
„Það er gaman að verja jólunum með
fjölskyldunni og fá góðan jólamat hjá
mömmu.“
FRÉTTAB
LAÐ
IÐ
/RÓ
B
ERT
JÓLASUNDIÐ
Hinn 89 ára gamli sundkappi Ladislav
Nicek á leið upp úr Vltava ánni í Prag eftir
hefðbundið jólasund á annan í jólum.
Fjögurra gráðu frost var í Prag í gær en
hreystimenni létu það ekki aftra sér og
drifu sig í ána.