Fréttablaðið - 27.02.2020, Blaðsíða 39

Fyrirlesarinn og markaðs-ráðgjafinn Alda Karen Hjaltalín setti allt á annan endann í fyrra þegar hún hélt fyrirlestur í Hörpu sem þræddur var
á umdeildan og eldrauðan þráð þar
sem klifað var á „þú ert nóg“.
Hörðu viðbrögðin og deilurnar
sem boðskapur Öldu Karenar vakti
víða er sjálfsagt mörgum enn í
fersku minni, en Alda Karen lætur
hvorki það né annað raska ró sinni
og er komin í heimsókn frá New
York með nýjan fyrirlestur á öðrum
nótum, þótt kjarninn í hugmynda-
fræði hennar sé enn sem fyrr að hún
er nóg.
„Við erum klárlega óstöðvandi og
það sem er svo geggjað við þessar
dömur er að þær hafa allar náð ótrú-
legum árangri fyrir þrítugt, hver á
sínu sviði, og framtíðin er svo sann-
arlega þeirra,“ segir Alda Karen um
þær Guada Stewart, Emily Knese-
vitch, Sydney Lai og Marisa Peer,
sem verða með henni í Silfurbergi í
Hörpu á föstudaginn.
Öflugt net
„Við ætlum að fara svolítið djúpt
í það á föstudaginn hvernig við
getum verið opnari og aðgengilegri
og hjálpað öðrum að koma sér á
framfæri og þar af leiðandi hjálpa
sjálfum okkur að koma okkur á
framfæri,“ segir Alda Karen, sem
að þessu sinni setur mikilvægi
tengslanets fyrir fólk á framabraut
í brennidepil.
Alda Karen kynntist framavin-
konum sínum eftir að hún flutti til
New York til þess að hasla sér völl og
segir þær allar hafa reynst henni vel
og kristalli þannig í sjálfu sér boð-
skapinn um hvernig eigi að nýta
tengslanetið til að byggja upp far-
sælan feril.
„Það besta við þær allar er að þótt
þær séu komnar ótrúlega langt þá
eru þær enn að hamast á fullu og
það er svo skemmtilegt að tala við
fólk sem er á miðjum ferlinum. Þá
eru bæði mistökin og sigrarnir enn
ferskir og það er einhvern veginn allt
að gerast í einu,“ segir Alda Karen,
sem segist langa til þess að gefa
fleiri íslenskum konum tækifæri til
að kynnast þeim. Auk þess sem hún
sé með þessu trú eigin boðskap um
að best sé að deila reynslunni jafn-
óðum og maður öðlist hana.
Læsti tönnunum í stóra eplið
Alda Karen flutti til New York fyrir
þremur árum og var fljót að kynnast
fólki og renna stoðum undir fyrir-
tæki sín, AK Consulting og A-KAY
media group. „Þegar ég kom til New
York þekkti ég hvorki kóng né prest
og þurfti bara svolítið að byggja
upp nýtt líf og nýtt tengslanet frá
grunni og það getur reynst frekar
erfitt þegar maður er í nýju landi og
þekkir engan.“
Trú eigin kenningum fór Alda
Karen beint á stúfana í stóra eplinu
og lagði sig fram um að hitta og
kynnast rétta fólkinu. „Ég hitti yfir
hundrað fyrsta mánuðinn sem ég
var þarna og langar bara að deila því
hvernig ég gerði þetta og hvernig ég
byggði upp fyrirtækið mitt.“
Þegar kemur að því að vefa
tengsla net segir Alda fólk þurfa að
geta stigið út fyrir þæginda ramm-
ann. „Maður þarf að byrja á því að
spjalla við fólk, hvort sem það er
heima eða erlendis, kynnast því og
sjá hvað þú getur gert fyrir það og
svo getur það kannski gert eitthvað
fyrir þig og síðan byggirðu ofan á
það.“
Skjól einlægninnar
Þegar Alda Karen er spurð hvaða
þætti hún leggi mesta áherslu á í
fagnaðarerindi þessarar Íslands-
heimsóknar segir hún einlægnina
mikilvægasta ásamt kunnuglegum
undirtón.
„Ég held að það sé eins og ég tala
oft um, að um leið og þú nærð að
telja þér trú um að þú sért nóg, þá
verða þér allir vegir færir.“ Galdur-
inn sé að koma svolítið til dyranna
eins og maður er klæddur. „Þú
kemur inn í samræður bara eins og
þú ert og stundum nærðu tengingu
og stundum nærðu ekki tengingu.“
Alda Karen bætir við að þvert á
það sem ef til vill ætla mætti, þá veiti
einlægnin styrk þótt hún geti vissu-
lega virst vera veikleikamerki. „En
það er svo geggjað að þegar maður
er einlægur og maður sjálfur og það
er ráðist á mann, þá hefur það minni
áhrif en ef maður er ekki einlægur.
Þannig að það er svo næs þegar
þú nærð því að vita að þú sért nóg
þá einhvern veginn hefurðu ekki
þessa þörf fyrir að, hvorki verja þig,
né þurfa endilega að segja þína hlið
á sögunni.
Þú bara leyfir heiminum dálítið
að gera það sem hann vill gera og
svo heldurðu bara áfram að gera
það sem þú ert að gera og þess vegna
er ég komin aftur með annan fyrir-
lestur og allir í megafjöri og ég er
geggjað spennt.“
Elskar öll mistök
Alda Karen leggur einnig áherslu
á að mistök séu til þess að læra af
þeim. „Ég elska öll mistökin mín. Ég
get ekki elskað sjálfa mig án þess að
elska allt sem hefur komið fyrir mig
og það getur verið ótrúlega erfitt,“
segir hún og bætir við að hún þurfi
því oft að minna sig á þetta.
„Ég hef alveg átt mína erfiðleika
og komið orðunum illa frá mér og
svona og það er allt í lagi. Ég læri af
því og held áfram og stundum er ég
ógeðslega góð í þessu og stundum
er ég alveg hræðileg í þessu. Lífið
mitt er bara upp og niður eins og
hjá öðrum.“
Það sem mestu skiptir er trúin á
sjálfan sig og að maður sé nóg eins
og maður er. „Það besta við mig er
að ég er bara rétt að byrja og mér
finnst svo fyndið að fólk fattar það
stundum ekki alveg, en þetta eru,
held ég, bestu rökin sem ég nota til
þess að minna sjálfa mig á að læra
að vera þakklát fyrir allt sem ég hef
lent í.
Það sem ég hef lært bara á síðasta
ári mun sko hjálpa mér allt mitt líf
og það að segja sjálfri mér þetta og
minna mig á, hjálpar mér að vera
þakklát fyrir allt sem ég hef reynt.“
Allt fram streymir
Alda Karen heldur áfram á þessum
ÞAÐ BESTA VIÐ MIG ER
AÐ ÉG ER BARA RÉTT
AÐ BYRJA OG MÉR FINNST SVO
FYNDIÐ AÐ FÓLK FATTAR ÞAÐ
STUNDUM EKKI.
Einlægnin er nóg fyrir Öldu Karen
Alda Karen setti allt á annan endann með möntrunni „þú ert nóg“. Hún verst persónulegum árásum með
einlægninni og snýr nú aftur „geggjað spennt“ með nýjan fyrirlestur, ásamt fjórum valkyrjum frá New York.
Alda Karen
segist hafa
erft jafnaðar-
geðið frá afa
sínum, Þóroddi
Hjaltalín, FIFA-
dómara. „Hann
kenndi mér að
vera alltaf eins
góður og maður
mögulega getur
við alla. Vegna
þess að þín
hegðun segir
allt um þig og
þeirra hegðun
allt um þau.“
nótum og gerist nokkuð skáldleg
en þó með fyrirvara um að ekki
sé ætlunin að gerast of andleg. „Ég
hef talað um að leyfa bara lífinu að
flæða. Ég veit að ég stjórna engu og
það var pínu erfitt fyrir mig að kom-
ast á þann stað af því að mér finnst
mjög gaman að stjórna hlutunum og
finnst gaman að skipuleggja og gera
allt og svoleiðis.“
Alda Karen segir hins vegar að svo
komi bara að því að maður þurfi að
svolítið að leyfa sér að gefast upp
fyrir heiminum. „Og leyfa svolítið
að taka mann í þetta ferðalag sem
lífið er og án þess að ég vilji hljóma
hallærisleg þá er engin rétt tíma-
setning. Bara þín eigin tímasetning
og tíminn er eins og vatnið.
Tíminn er alltaf alls staðar í for-
tíð, framtíð og nútíð. Vatnið er efst
á jöklinum og það er líka neðst við
sjóinn á sama tíma og án þess að
vera eitthvað spiritúal þá held ég
að pressan í samfélaginu um að það
þurfi að tikka í öll boxin sé svo djúp-
stæð að maður upplifi að maður sé
aldrei nóg og það tekur alveg tíma
að telja manni trú um að maður sé
nóg.“ toti@frettabladid.is
2 7 . F E B R Ú A R 2 0 2 0 F I M M T U D A G U R30 L Í F I Ð ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
LÍFIÐ