Fréttablaðið - 04.12.2019, Síða 28

Mönn um finnst
dá lítið eins og
Rík is út varpið fljóti um
á vind sæng með sólgler­
augu meðan all ir á
einka markaði berj ast
í bökk um.
Bjarni Benediktsson,
fjármálaráðherra
29.11.2019
MARKAÐURINN Instagram fréttablaðsins@frettabladidfrettabladid.is
Miðvikudagur 4. desember 2019FYLGIRIT FRÉTTABLAÐSINS UM VIÐSKIPTI OG FJÁRMÁL |
Helgi Vífill
Júlíusson
SKOÐUN
PwC | Sími 550 5300 | www.pwc.is
PwC á Íslandi er framsækið og traust fyrirtæki sem veitir sérfræðiþjónustu á sviði fyrirtækja- skatta- og lögfræðiráðgjafar,
endurskoðunar og reikningsskila. Fyrirtækið er íslenskt og er hluti af alþjóðlegu neti sjálfstæðra fyrirtækja sem aðstoðar
viðskiptavini sína við að auka verðmæti, stjórna áhættu og bæta árangur sinn.
Reykjavík | Akureyri | Reykjanesbær | Húsavík | Selfoss | Hvolsvöllur | Vestmannaeyjar
2019
Verðmæti
Hafðu samband því þinn árangur er mikils virði.
Hámarkaðu árangurinn þinn og verðmæti með
því að nýta þér fjölbreytta þekkingu og víðtæka
reynslu PwC á öllum sviðum rekstrar.
Lífeyrissjóður starfsmanna ríkisins (LSR)
bætti verulega við eignarhlut sinn í VÍS
þegar sjóðurinn keypti meirihluta þess
7,25 prósenta hlutar sem Svanhildur Nanna
Vigfúsdóttir og Guðmundur Örn Þórðar-
son seldu í tryggingafélaginu 21. nóvember
síðastliðinn. Er hann nú stærsti hluthafi VÍS
með 9,6 prósenta hlut en með kaupunum
tvöfaldaðist næstum því hlutur sjóðsins.
Samkvæmt heimildum Markaðarins
keypti LSR, bæði A- og B-deild sjóðsins, sam-
tals 80 milljónir hluta í VÍS, eða sem nemur
rúmlega 4,1 prósents eignarhlut, fyrir um
877 milljónir króna. Aðrir kaupendur að
bréfunum sem Svanhildur og Guðmundur
seldu í VÍS, sem þau áttu í gegnum félagið
K2B fjárfestingar, voru meðal annars lífeyr-
issjóðirnir Frjálsi, Stapi, Birta og Lífsverk.
Næststærsti hluthafi VÍS er Lífeyrissjóð-
ur verslunarmanna með 8,13 prósenta hlut
en þar á eftir koma erlendir sjóðir í stýringu
Landsdowne og Miton. – hae
LSR orðinn stærsti hluthafi VÍS
Harpa Jóns-
dóttir, fram-
kvæmda-
stjóri LSR.
Stjórnendur fjölmiðla þurfa að
gera betur þegar kemur að því að
skapa fjölskylduvæna vinnustaði.
Það er mikilvægt fyrir blaðamenn
sem eiga ung börn að losna úr
vinnu á skikkanlegum tíma til að
sækja þau í dagvistun.
Mín reynsla, sem nær aftur til árs-
ins 2006, er að blaðamenn vinna
ólaunaða yfirvinnu og fá ekki frí
á móti. Hlúa þarf vel að starfs-
mönnum enda er vinnuframlag
þeirra sem eru ánægðir í starfi
betra. Eftir að fréttalestur færðist
á internetið er það heilbrigð fyrir-
tækjamenning sem mun skapa
þungavigtarfjölmiðlum sam-
keppnisforskot. Í góðri menningu
verða hugmyndir frjórri, sam-
band við heimildarmenn sterkara
og viðmið í fréttamennsku betri.
Í ljósi langra vinnudaga þótti
Blaðamannafélaginu ef laust
ekki sannfærandi að hægt væri
að stytta vinnuvikuna, eins og
kveðið er á um í lífskjarasamn-
ingnum sem okkur stendur til
boða. Það er hins vegar hægt að
stytta vinnuvikuna með sveigjan-
legri vinnutíma.
Að sama skapi hafa blaðamenn
farið fram úr sér í kjarabaráttu
sinni. Að sjálfsögðu vil ég hærri
laun fyrir mig og samstarfsmenn
mína. Of margir blaðamenn eru á
alltof lágum launum. Flest eigum
við skilið vænar launahækkanir.
Veruleikinn er því miður sá, að
það er ekki raunhæft eins og sakir
standa að hækka launin.
Fjölmiðlar standa höllum fæti
enda hafa auglýsingatekjur
dregist hratt saman og áskrif-
endum fer fækkandi. Af koma
fjölmiðla í ár verður án efa enn
verri en í fyrra. Fyrirtæki verða
að geta staðið undir launahækk-
unum. Annars fara þau á hausinn
eða segja upp starfsmönnum í
hagræðingarskyni. Í ljósi erfiðs
rekstrarumhverfis óttast ég að
störfum muni fækka í greininni.
Hvernig blaðamenn standa að
kjarabaráttu okkar hefur aukið á
þann ótta.
Það er tvennt sem getur bætt
stöðu einkarekinna fjölmiðla. Í
fyrsta lagi ættu allar fjölskyldur
sem láta sig þjóðfélagsmál varða
að vera áskrifendur. Það liggur
í augum uppi að lesendur verða
að styðja við bakið á þeim fjöl-
miðlum sem eru þeim að skapi.
Í öðru lagi eru skattar á Íslandi
með þeim hæstu sem þekkist.
Það dregur úr krafti fyrirtækja
til að auglýsa og endurspeglast
til dæmis í háu tryggingagjaldi
sem eykur launakostnað. Í þriðja
lagi þarf að loka RÚV enda sogar
það til sín auglýsingatekjur og
almannafé.
Vandi
fjölmiðla