Bændablaðið - 07.07.2016, Síða 28

28 Bændablaðið | Fimmtudagur 7. júlí 2016
Hafnarstjóri og þjóðmenningarbóndi:
Hið smáa og staðbundna
Elín Agla Briem, hafnarstjóri í
Norðurfirði og þjóðmenningar-
bóndi, eins og hún kýs að kalla sig,
er með ýmsar hugmyndir um hvað
hægt sé að gera í Árneshreppi til
að lífga upp mannlífið og auka við
atvinnulífið í Árneshreppi.
„Hugmyndir mínar snúa í raun
um mig en eru ekki hugsaðar fyrir
alla. Og það er í sjálfu sér ágætt því
það eykur á fjölbreytni í atvinnulíf-
inu hér.
Minn draumur er að vera með lítið
býli með tuttugu til þrjátíu kindum
og heimavinnslu á afurðum sam-
hliða námskeiðahaldi fyrir fólk sem
hefur til dæmis áhuga á byggðum
eins og eru í Árneshreppi. Ég er að
tala um fólk sem hefur áhuga á að
skoða hvers vegna samfélög eins
og Árneshreppur eiga undir högg
að sækja og horfast í augu við þann
harm sem slíkt veldur og hugsa í
sameiningu um hvernig við getum
brugðist við því. Það sem á sér stað
í Árneshreppi á sér stað úti um allan
hinn vestræna heim. Árneshreppur
er ekki einsdæmi og mörg sveitar-
félög í heiminum í svipaðri stöðu
og málstaður hins smáa verður ekki
aðskilinn frá hinu stóra,“ segir Elín
Agla.
Draumurinn tekur á sig mynd
„Námskeiðin sem ég er að tala um eru
óhefðbundin og að fyrirmynd skóla
sem ég hef sótt í Kanada sem heitir
Orphan Wisdom School. Meginþema
skólans er að skoða í sagnfræðilegu
ljósi og sem manneskjur það sem er
að gerast í jaðarbyggðum um allan
heim og reyna að sjá hvað veldur. Í
raun má segja að stefna skólans sé
að skoða hið smáa og staðbundna
sem viðheldur lifandi ættlegg menn-
ingarinnar. Drauminn er farinn að
taka á sig mynd því dóttir mín á tvær
kindur og fjögur lömb sem er góð
byrjun á bústofni. Fyrir skömmu var
fyrsta lota, eða námskeiðið, á mínum
vegum í Trékyllisvík. Á námskeiðinu
var þorpsvitundin skoðuð sérstak-
lega og skinn sútuð til að rifja upp
tengsl fólks við dýr og að þessu sinni
sauðkindina.“
Þjóðmenningarbóndi
„Ég titla mig þjóðmenningarbónda
en það hefur ekki með Ísland eitt og
sér að gera, það snýst frekar um að
yrkja menningarættlegginn á staðn-
um sem þú býrð á. Þannig að hér er
ekki um þjóðernishyggju að ræða
heldur mikla ást á landinu og fólki
sem það byggir.“
Elín Agla segist ekki eiga neinar
ættir að rekja í Árneshrepp né eigi
þar jarðnæði. „Spurningin sem ég
spyr mig, bókstaflega, er því hvernig
get ég flutt á svona stað? Hvernig
samlagast ég samfélaginu og tek við
sögunni í hversdagslífinu?“
Hér vantar störf
„Í mínum huga er það brýnasta
sem þarf að gera til að bæta at-
vinnumöguleika í Árneshreppi að
sex væri nóg til að byrja með og
bylting fyrir samfélagið. Ég er að
tala um störf sem hugsanlega losna
í einhverri stofnun og er hægt að
vinna í gegnum tölvur eða einhvers
konar smáframleiðsla. Ég er ekki að
störf sem myndu henta íbúunum
sem eru hér fyrir eða fólki sem vill
/VH
Á námskeiði sem Elín Agla stóð
fyrir í Trékyllisvík fyrir skömmu var
þorpsvitundin skoðuð sérstaklega
og skinn sútuð til að rifja upp tengsl
fólks við dýr og að þessu sinni sauð-
kindina.
Myndir / VH
Veðurathugunarstöðin í Litlu-Ávík:
Skráir hitastigið
fimm sinnum á
sólarhring
Þeir sem leggja í vana sinn að
hlusta á veðurlýsingar þekkja vel
til Litlu-Ávíkur á Ströndum. Jón
Guðbjörn Guðjónsson er veður-
athugunarmaður í Árneshreppi.
Jón býr í húsi sem kallast Litli-Hjalli
og er í Litlu-Ávík í Árneshreppi.
„Ég er búin að sjá um veðurathug-
unarstöðina hér frá 12. ágúst 1995.
Auk þess að sjá um veðurathugunar-
stöðina sé ég um póstinn.“
Fimm sinnum á sólarhring
-
arhring. Klukkan sex á morgnana,
klukkan níu, tólf á hádegi, aftur
sex síðdegis og síðast klukkan níu
á kvöldin.“ Jón segir að með ár-
veðurglögg ur en geri lítið af því að
spá fyrir um veðrið.
„Á veturna getur suðvestanáttin hér
orðið gífurlega slæm og ef það er
svell á hlaðinu getur verið vandasamt
að komast að veðurstöðinni og skrá
hitann og annað sem tengist veðrinu
vegna vindhviða sem slá sér niður.
Sem betur fer hefur það gengið slysa-
laust fyrir sig fram til þessa enda fer
ég alltaf varlega.“
Litli-Hjalli
Jón hefur verið óformlegur frétta-
ritari fyrir Morgunblaðið og Ríkisút-
varpið eins og hann orðar það. Hann
hélt í nokkur ár úti heimasíðu sem hét
Litlihjalli þar sem hann birti fréttir
úr Árneshreppi. „Heimasíðan byrjaði
sem bloggsíða en þróaðist út í frétta-
síðu um hreppinn. Síðan var vinsæl
annarra sem þekkja til í hreppnum.“
Jón hætti með síðuna um síðustu ára-
mót, að minnsta kosti tímabundið, að
eigin sögn. „Mér fannst ég allt af vera
að segja sömu fréttirnar og ákvað
tíma.“ /VH
Myndir / VH
síðustu áramót.