Fóstra - 01.10.1931, Blaðsíða 15

Fóstra. 1. hefti. I.- ár.
13
Stundvísi.
íslendingurinn á að kunna stundvísi eins og aðrir
menn, sem siðaðir teljast. Hann á að læra hvaða tími
er hentugastur til svefns. Hann á að láta alt hafa sinn
ákveðna tíma. Og hann kemst ekki hjá því að verða
að þekkja á klukkuna. Sá, sem gengur um Reykjavík
seint á kveldi, sjer hingað og þangað börn á götum
úti. Þau vita ekki hvað tíma liður, og fullorðna fólkið
hefir gleymt að gæta á klukkuna. Sum börnin híma,
önnur ærslast.
Borgargötur eru illar uppeldisstöðvar. En verstar eru
þær, þegar kveldskuggarnir taka völdin.
Vegfaranda dettur i hug, að betur sje þeim mörgu
börnum borgið, sem góðir og stjórnsamir foreldrar og
aðstandendur hafa vanið á að ganga snemma til
hvildar, en vesalingunum, er úti flækjast.
Öll börn þurfa að hátta snemma og hafa nægan
svefn. En sjerstaklega verða þau börn að fara tíman-
lega í rúmið, sem árla eiga að sækja skóla. Foreldr-
um og aðstandendum er skylt að sjá börnum sín-
um fyrir nægum svefni. Börn, sem verða að koma i
skóla klukkan 8 og 9 á morgnana, þurfa að sofna
snemma á kveldin, og þvi fyr, sem yngri eru.
Mörg börn eiga svo vitra og góða aðstandendur, að
þau fá að sofna nægilega snemma á hverju kveldi.
Þau börn vakna útsofin á morgana og koma stundvís-
lega í skólana.
Önnur hörn eiga ekki við þessa sjálfsögðu reglu og
stjórnsemi að búa. Það er ekki vakað yfir þeim sem
skyldi. Ber margt til þess, og eiga ýmsir sökina. —