Slökkviliðsmaðurinn - 01.09.1997, Page 41
Köfunarsveitin
margsinnis kölluð út
Köfunarsveitin hefur oftsinnis verið kölluð til starfa
og þykir svo sannarlega hafa sannað gildi sitt og er
leitað til kafara af margvíslegu tilefni.
Þrisvar sinnum var óskað eftir aðstoð kafara við leit í
Reykjavíkurhöfn og í tveimur þessara tilvika með
tilætluðum árangri.
Annars voru þess utan sex útköll vegna björgunar-
köfunar hjá slökkviliðinu á liðnu starfsári af ýmsum
toga, - bát hvolfdi og fólks var leitað, einu sinni var leitað
í bíl sem fannst á kafi, þrisvar var óskað eftir kafara
vegna fólks sem stokkið hafði í höfnina.
Viðamestu aðgerðirnar voru í aprílmánuði sem stóðu
í sex daga. Flugvél hrapaði í sjó og leituðu kafarar
hennar. Vélin fannst ekki fyrr en á þriðja degi, en með
henni fórust tveir menn. Kafarar og aðrir björgunar-
menn voru um borð í varðskipinu Ægi. Flak vélarinnar
náðist um síðir upp eftir töluvert erfiði. Mikið og gott
samstarf var í þessum aðgerðum milli Landhelgis-
gæslunnar, lögreglunnar í Hafnarfirði og Reykjavík,
slysavarnafélaganna við Faxaflóa og slökkviliðanna í
Hafnarfirði og Reykjavík.
leitarkerfum og kenndar voru ýmsar
leitir, s.s. hringleit, hálfhringsleit, zik-
zakleit, kassaleit og fínleit. Það leið
ekki sá dagur að einhver leit væri tekin
og æfð. Langsund var þreytt einn
daginn og voru syntir u.þ.b. 3 km í
mikilli ágjöf og mótvindi og þegar
landi var náð voru menn sammála um
að þetta væri hin mesta mannraun.
Eftir sex vikna námskeið skiluðu þátt-
takendur inn 1100-1400 mínútum í kafi
á mismunandi dýpi en dýpst var farið
á 50 m.
Kafað í Þjóðgarðinum
Búnaðurinn sem notaður var, var
fyrst og fremst þurrgallar frá Poseidon
og Northen-Diver og AGA Spiromatic
kútar, bitmunnstykki og heilgrímur
með síma. Köfunarstaðirnir voru mjög
mismunandi svo og skyggnið, en best
og fallegast var að að kafa í gjánni
Silfru á Þingvöllum. Gjáin er alveg
kristaltær hvert sem litið er og einmitt
þar var kafað niður á 40 m í fyrsta
sinn. Þar var sími notaður og hægt að
heyra hvernig röddin breyttist eftir
því sem kafað er dýpra og varð röddin
skræk eins og í Andrési Önd. Einn
daginn var straumvatnsköfun fram-
kvæmd við Sogsvirkjun og var ærandi
vélarhljóð í kafi líkt og staðið væri við
hlið stórrar dísilvélar.
Oft voru þetta kaldir, Iangir og
strangir dagar sem enduðu vel og í
gufubaðinu seinnipartinn var allt
svoleiðis gleymt. Allir nemendurnir
þurftu að sjá um sitt dót, þ.e. þrífa og
þurrka og passa að allt færi með á
köfunarstað að morgni. Þetta reyndi á
okkur sem einstaklinga og ekki síður
sem hóp en þessi hópur náði mjög vel
saman alveg frá
fyrsta degi sem
er mjög mikil-
vægt á svona
námskeiði.
Þátturinn
sem kemur
síðar
Einum þætti
er enn ólokið en
það er að æfa
frjálst uppstig.
Það er gert í 20
m djúpum tanki
sem staðsettur
er við herstöð í
Karlskrona í Sví-
þjóð. Tankinn
nota kafarar og
áhafnir kafbáta
til að æfa frjálst
uppstig. Þetta er
framkvæmt
þannig (sjá
mynd) að farið
er niður á botn
og andað að sér
úr tækjum en svo er synt upp. A
leiðinni upp minnkar umhverfis-
þrýstingur og loftið í lungunum
þennst út, þannig að mjög mikilvægt
er að anda stöðugt frá sér. Ef ekki er
stöðug útöndun getur orðið lungna-
sprenging við þessa þenslu aukningu.
Þegar upp er komið bíður læknir á
bakkanum og talar við þig og tekið er
blásturspróf og blóðþrýstingur. Eng-
inn má fara af herstöðinni í 24 tíma
eftir svona æfingar vegna þess að
innan þess tíma geta komið upp
vandamál sem auðvelt er að leysa á
þessari stöð þar sem allt er til staðar.
Þess má geta að hingað kom sænskur
kafari og slökkviliðsmaður og var
leiðbeinendunum innan handar og gaf
hann þeim skýrslu eftir hvern dag um
frammistöðu þátttakenda en námið er
að sænskri fyrirmynd og er hann
annar tveggja sem hefur leyfi til að
útskrifa kafara þar úti.
Stækkandi hópur kafara
Námskeiðinu lauk með bæði verk-
legu og skriflegu prófi. Lágmarks-
einkunn í heildar pakkanum var 8.
Eftir þetta námskeið stækkuðu kaf-
arahópar hjá slökkviliðinu og Lög-
reglunni í Reykjavík til muna og hjá
Landhelgisgæslunni og erum við ágæt-
lega settir að svo stöddu með leitar-og
björgunarköfun, a.m.k. hér í Reykjavík.
Útköll eru eitthvað á annan tuginn á
hverju ári hjá Slökkviliðinu. Hóp-
æfingar eru ekki skipulagðar ennþá en
við köfum saman einu sinni til tvisvar
í mánuði. Alltaf er jafngaman að hitta
félagana og kafa með þeim. Ég vil
bjóða alla velkomna sem áhuga hafa á
köfun að koma við á Slökkvistöðinni
og skoða okkar búnað og þiggja einn
til tvo kaffibolla og bera saman bækur
okkar.
Fyrir hönd okkar nemendanna vil
ég þakka öllum leiðbeinendunum fyrir
fórnfúst starf og mjög skemmtilegt
námskeið.
Sigurður A. Jónsson kafari og
slökkviliðsmaður í Reykjavík.
Stund milli stríða. Liðsmenn hressa sig við ogglotta við tönn milli krefjandi œfinga
á námskeiðinu.
SLOKKVI LIÐS M AÐU RI N N
41