Íþróttablaðið - 01.11.1974, Blaðsíða 9

RíkrarSur Jónssoln og GuSmundur heíl
inn Sveinbjörnsson með íslandsbikarinri
ur gegn Val og fyrir siðasta leikinn
gegn Víking voru Akurnesingar þegar
orðnir Islandsmeistarar, en leiknum lauk
með jafntefli 2—2 og þótti hann með
afbrigðum skemmtilegur. — Að loknum
leiknum gegn Víking tók Ríkharður
Jónsson við Islandsbikarnum úr hendi
Jóns Sigurðssonar formanns KSl. — Að
sögn blaða frá þessum atburði, sem átti
sér stað á gamla Melavellinum 20. júní
1951, segir að þetta hafi verið í fyrsta
skipti, síðan 1912 er bikarinn var afhent-
ur í fyrsta sinn, sem bikarafhendingin
ihafi farið fram með virðulegum hátíð-
leik, sem til Þessa hafi verið óþekktur.
Þá var heimkoma Islandsmeistaranna
með bikarinn ekki síður eftirminnileg
þeim, sem þar voru viðstaddir. Hundruð
bæjarbúa höfðu fylgt liðinu til leiksins
i Reykjavík, en þeir sem heima sátu
komu niður á bryggju, með bæjarstjóra,
bæjarstjórn og karlakórinn í broddi fylk-
ingar. Voru haldnar ræður, karlakór-
inn söng og síðan var boðið til veislu.
— Þannig hafa bæjaryfirvöld og bæjar-
búar æ siðan stutt við knattspyrnu-
menn sína og Þarf því engan að furða
þótt ungir piltar á Akranesi eigi sér
þann draum stærstan að verða góðir
knattspyrnumenn.
Það væri hægt að skrifa langt mál um
árangur knattspyrnumanna frá Akra-
nesi á áratugnum milli 1950—1960, þar
sem þeir á þeim árum unnu marga fræga
sigra og skipuðu oftast kjarnann í lands
liðinu, en Það verður ekki gert að Þessu
sinni.
GOTT SUNDFÓLK
I
Hér að framan hefur aðallega verið
minnst á knattspyrnuna, en Akurnes-
ingar hafa átt afreksmenn í öðrum
íþróttagreinum og þó sérstaklega í sundi.
Margir minnast enn Sigurðar Sigurðs-
sonar hins fræga bringusundskappa, sem
átti velflest metin í bringusundi á sín- ,
um tíma og baksundmannsins Jóns Helga
sonar. Síðar komu þeir Finnur Garðars-
son, sem var í fremstu röð skriðsunds-
manna um árabil og síðast en ekki sist
Guðjón Guðmundsson bringusundsmað-
ur, sem allir íþróttaunnendur kannast
við og nú nýlega hefur hætt keppni. Þá
má nefna Guðrúnu Halldórsdóttur af
sundkonum frá Akranesi, sem í dag er
í fremstu röð í baksundi. Hún er dóttir
hins kunna knattspyrnumanns, Halldórs
Sigurbjörnsson (Donna). Sjálfsagt
má nefna fleira sundfólk, sem gert hefur
garðinn frægann. En ekki er hægt að
ljúka þessu spjalli, að ekki sé minnst
á Helga Hannesson, sem raunar er kunn-
ari sem knattspyrnumaður. Hann var
góður sundmaður á sínum tíma, en á
síðari árum hefur hann öðrum fremur
átt sinn þátt í að skapa það afreksfólk
í sundi, sem frá Akranesi hefur komið.
Er þáttur hans þeim mun eftirtektar-
verðari fyrir það, að aðstaða til iðk-
unar sunds á Akranesi er vægast sagt
mjög bágborin, þar sem sundlaugin er
aðeins 12,5 m. að lengd. En þetta sýnir
okkur, að það er ekki alltaf aðstaðan
sem skapar afreksfólkið, heldur áhugi
og eldmóður þeirra er starfa að og æfa
viðkomandi íþrótt.
Aðrar íþróttagreinar mætti nefna þar
sem Akurnesingar hafa getið sér gott
orð og átt afrdksfólk i fremstu röð, en
það verður að bíða betri tíma.
ÞETTA STARF Á SÉR
ENGAN ENDI
Ég hef hér að framan aðallega dvalið
við liðna tíð og týnt til mola úr langri
íþróttasögu á Akranesi. Enn í dag eru
það knattspyrnumennirnir, sem hvað
mestum Ijóma varpa á bæ sinn með
góðum árangri og skemmst er að minn-
ast liðins sumars, þar sem Akurnesingar
unnu fslandsmeistaratitilinn i knatt-
spyrnu í 8 sinn og komust í úrslit í Bik-
arkeppni KSt í 6. sinn. Nýlega þegar ég
var á ferð á Akranesi hitti ég að máli
meðlimi Knatspyrnuráðs Akraness þar
sem þeir voru á fundi. Þegar einu keppn-
istímabilinu lýkur þarf að fara að hyggja
að því næsta, því þetta starf á sér engan
endi.
Fjármálin eru iþróttahreyfingunni
jafnan hvað erfiðust og má þar aldrei
slá slöku við, því það er ekki svo lítið
fyrirtæki að reka eina knattspyrnudeild,
þótt velflest störf séu þar unnin i sjálf-
boðavinnu, nema þjálfunin. Starf for-
ystumanpanna er því ekki alltaf metin
sem skyldi, enda eru þeir ekki eins i
sviðsljósinu og iþróttafólkið. Á Akra-
nesi er Haraldur Sturlaugsson formaður
knattspyrnuráðs en hann er einnig einn
af máttarstólpum liðsins. Það má því
segja að hlutverk hans sé tviþætt; bar-
átta bæði utan vallar sem innan. Ann-
ar þáttur þessa starfs, er ærið nóg verk-
efni fyrir mann, sem auk þess vinnur
langan vinnudag, en Haraldur vílar slíkt
ekki fyrir sér. Þá má geta þess, að ann-
ar leikmaður, Jón Gunnlaugsson á einn-
ig sæti í knattspyrnuráði. -— þeir knatt-
spyrnuráðsmenn voru ánægðir með út-
komuna eftir sumarið, bæði íþróttalega
og einnig hvað fjármálin snerti. Að vísu
sögðu þeir, að ekki 'hefði gengið eins
vel með yngri flokkana og oft áður, en
úr því ætluðu þeir að bæta.
Guðjón Guðmundsson gjaldkeri sagði,
að tekjur knattspyrnuráðsins hefðu ver-
ið um 4 milljónir króna á árinu, en
gjöldin um 3% milljón, þannig að nokk-
ur tekjuafgangur væri. Kæmi Það sér
vel, þvi á næsta ári sæi hann ekki betur
Sundlaugin og íþróftahúsiS á Akrajiesi.
9