Íþróttablaðið - 01.11.1974, Blaðsíða 26

Við bentum á það i siðasta blaði, að
ekki er óráðlegt að gera ferðaplön næsta
sumars í tima. Þess vegna birtum við
ferðagreinar nú, — og það er hreint
ekki óráðlegt að gera nú þegar ráðstaf-
anir varðandi ferðalög næta sumars, og
alveg óhætt að fara að hlakka til.
I síðasta blaði tjölduðum við að Mý-
vatni og ókum um Þingeyjarsýslurnar,
þær tvær sýslur, sem bjóða ferðamann-
inum upp á hvað mesta fjölbreyttnina.
□ AUSTURLAND
En nú höfum við tekið tjaldið niður
og pakkað öllu í farangursgeymslu bils-
ins okkar, og rykið þyrlast upp á þurr-
um vegunum. Möðrudalsöræfin illvigu
blasa við. Þessi öræfi eru hin mikli
þröskuldur milli tveggja landshluta.
Þarna getur maður átt von á að lenda,
á slæmum vegi, en á milli afbragðs köfl-
um. En látum 'þetta ekki fæla okkur
frá hinu dularfulla Austurlandi með
sinni síbreytilegu fegurð.
Við höfum reyndar valið okkur leið-
ina um Sandsheiði til Vopnafjat'ðar,
sem er miklu lengri leið frá Mývatni
niður á firðina. En hvað um það. Veðr-
ið er gott, og við í sumarleyfi. Og þrátt
fyrir bensíndýrtíðina (hvað skyldi lítr-
inn kosta næsta sumar?', höfum við
lagt í þennan aukakostnað og sjáum
ekki eftir þvi. Hér komum við að hreint
frábærum útsýnisstað, Burstafelli ofan
við samnefndan bæ.
Við ökum sem leið liggur að „hjarta
Austfjarða", Egilsstöðum. Vonandi móðg-
um við engan með því að kalla staðinn
þessu nafni. Á Egilsstöðum er helsti
flugvöllur Austfjarða, talsverður iðnað-
ur og verslun hefur þróast þar, og stað-
urinn á stuttum tíma orðið einhvers-
konar miðdepill. Út frá Fljótsdalshér-
aði má gera útrásir norður Hróarstungu
að bænum Húsey norður við Héraðs-
flóa, en þar er furðumikill sjóndeildar-
hringur og selagengd einstök.
Önnur ferð og meiri er að fara norð-
ur Eiðaþinghá og Útmannasveit yfir
Vatnsskarð til Njarðvíkur um Njarðvík-
urskriður til Borgarfjarðar eystra. Þetta
er falleg sveit, og það vissi meistari
Kjarval á sinum tima, enda kom hann
sér oft fyrir þarna á æskuslóðunum með
málaratrönur sínar og festi mörg ágæt
verk á strigann þar.
En séu menn farnir að verða uppi-
skroppa með tima, fara þeir gjarnan
rakleiðis niður á firðina, og til Seyðis-
fjarðar er stuttur akstur og skemmti-
legur, þó ekki væri nema fyrir útsýnið
ofan af Fjarðarheiði yfir fjörðinn.
Séu menn enn meir að flýta sér, þá
er strikið tekið suður Skriðdalinn niður
á Breiðdalsvik. Skemmtilegra má þó
ætla að verði að fara leiðina niður á
firðina og koma við í kaupstöðunum,
og alls ekki ættu menn að sleppa því
að heimsækja Neskaupstað, enda þótt
lykkja sé gerð á leiðina með ferðinni
yfir Oddsskarð. En að sjálfsögðu yfir-
gefur enginn Héraðið og Egilsstaði án
þess að 'hafa farið i Hallormsstaðaskóg,
eða ekið hringveginn umhverfis löginn,
þar sem menn héldu á tíma að skrímsl
eitt ógurlegt byggi.
Austfirsku bæirnir eru hver á sinn
hátt aðlaðandi og vinalegir, bera vitni
gamalli fátækt og „gullæðisárum" sild-
arinnar, sem þar barst á land í miklum
mæli fyrir nokkrum árum.
Sunnan Breiðdals er um eina leið að
velja suður á bóginn, og hana ekki allt-
af sem skemmtilegasta. Betra að fara
26