Morgunblaðið - 29.04.2020, Side 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 29. APRÍL 2020
✝ Jónatan Þór-isson fæddist
14. október 1933 á
Blikalóni á Mel-
rakkasléttu. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans í
Reykjavík 15. apríl
2020.
Foreldrar hans
voru Þórir Þor-
steinsson, verk-
stjóri í Hvalveiði-
stöðinni Hvalfirði, f. 20.7. 1901,
d. 13.8. 1970, og Jóhanna Þórey
Daníelsdóttir húsmóðir, f. 26.7.
1901, d. 23.11. 1995. Jónatan var
fimmta barn foreldra sinna en
systkini hans eru: Hulda Svein-
björg, f. 29.12. 1924, d. 7.12.
2012; Sigurborg, f. 14.2. 1927, d.
8.1. 1968; Þorsteinn, f. 19.9.
1929, d. 6.8. 2012; Jón Skúli, f.
16.7. 1931, d. 31.9. 2018; Eyþór,
f. 17.12. 1938, d. 7.3. 2019; og
atan Þór er giftur Ellen Björgu
Torfadóttur, f. 10.2. 1991. Þau
eiga saman börnin Kristján
Torfa, f. 27.8. 2017, og Ingi-
björgu Elvu, f. 1.5. 2019. 2) Guð-
rún Dís, f. 1.6. 1969. Hún er gift
Árna Gunnarssyni, f. 8.10. 1961.
Þau eiga saman börnin Emblu
Vigdísi, f. 27.5. 1994, Ask Frey,
f. 20.4. 1996, og Óðin Breka, f.
1.6. 2005. Embla Vigdís á einn
son, Aiden Árna, f. 11.12. 2013,
úr fyrra sambandi. Hún er í
sambúð með Mike Lynge Stef-
ansen, f. 25.11. 1995.
Jónatan var menntaður bif-
vélavirki og vélstjóri. Hann
vann sem bifvélavirki og var
vélstjóri til sjós í nokkur ár. Jón-
atan hóf eigin rekstur ungur að
árum en hann rak Hópferðabíla
Jónatans Þórissonar ásamt
Ragnhildi eiginkonu sinni í rúm
fimmtíu ár.
Útför Jónatans fer fram frá
Fossvogskapellu í dag, 29. apríl
2020, klukkan 13. Vegna sam-
komubanns er útförin aðeins
fyrir nánustu ættingja.
Kári, f. 24.4. 1942.
Jónatan giftist
hinn 29.9. 1962
Ragnhildi Jóns-
dóttur, f. 9.8. 1935.
Dætur þeirra eru:
1) Elva Björk, f.
13.1. 1963. Hún er
gift Kristjáni Hauki
Kristjánssyni, f.
18.10. 1964. Þau
eiga saman börnin
Örnu Björk, f. 15.7.
1984, Ragnhildi Rós, f. 4.10.
1989, Jónatan Þór, f. 11.11.
1991, og Ásgeir Örn, f. 20.10.
1993. Arna Björk er gift Ian
Johnson, f. 13.8. 1985. Þau eiga
saman börnin Ellu Rose, f. 14.7.
2014 og Oscar Kára, f. 26.7.
2016. Ragnhildur Rós er gift Ei-
ríki Garðari Einarssyni, f. 21.8.
1983. Þau eiga saman börnin
Viktoríu Björk, f. 25.11. 2010 og
Alexander, f. 17.3. 2012. Jón-
Elsku pabbi, við minnumst
þín með ríku þakklæti fyrir allt
sem þú gafst okkur í veganesti
út í lífið. Ekki er hægt að
hugsa sér betri pabba en þig.
Þú varst alltaf til staðar fyrir
okkur, traustur sem klettur,
með þitt blíða fas og blik í
auga.
Það hafa verið forréttindi að
alast upp í ástríku hjónabandi
ykkar mömmu þar sem sam-
heldni, virðing, traust og lífs-
gleði hefur einkennt ykkar
samband á lífsleiðinni. Við ylj-
um okkur nú við allar góðu
minningarnar; ferðalögin í litla
húsvagninum okkar vítt og
breitt um landið, fjölskylduboð-
in þar sem ungir sem aldnir
komu saman og skemmtu sér
konunglega við söng, gítar- og
harmonikuspil, tiltekt í garð-
inum með tilheyrandi vöfflu-
kaffi og rútuþrif á verkstæðinu
þegar allir þurftu að taka hönd-
um saman til að rúturnar kæm-
ust af stað í hringferðir sum-
arsins.
Og ekki varstu síðri í afa-
hlutverkinu, en samskipti ykk-
ar mömmu við börnin okkar og
barnabörnin hafa alla tíð ein-
kennst af mikilli hlýju og um-
hyggju fyrir þeirra velferð.
Við höfum alla tíð verið af-
skaplega stoltar af rútubílstjór-
anum föður okkar, enda fund-
um við fljótt hversu mikillar
virðingar þú naust í Mosfells-
bænum.
Allar hlýju kveðjurnar sem
þú hefur fengið í gegnum tíð-
ina; frá krökkunum í Kjósinni
og á Kjalarnesinu sem þú
keyrðir í skólann í mörg ár,
eldri borgurum sem þú bauðst í
skemmtilegar haustferðir í yfir
tuttugu ár þegar vel áraði í
fyrirtækinu og síðast en ekki
síst það góða orð sem fór af þér
sem atvinnurekanda og yfir-
manni enda alla tíð með traust-
an og góðan mannskap. Þú
varst góð fyrirmynd, alltaf
kominn eldsnemma á fætur,
mættur á staðinn í hvaða veðri
sem var til að hita upp bílana
og undirbúa daginn. Alltaf
stundvís, enda sögðust Kjós- og
Kjalnesingarnir geta stillt
klukkuna eftir þér þegar þú
sóttir skólabörnin á morgnana.
Þegar tími gafst til að slaka
á varstu iðinn við að grípa í
harmonikuna enda mikill tón-
listaraðdáandi og svo mikið er
víst að lestrarlöngunina höfum
við systurnar erft frá þér enda
varstu alltaf með góða bók við
höndina til að grípa í þegar þú
gast leyft þér að taka frí.
Þið mamma kunnuð svo
sannarlega að njóta lífsins, fór-
uð í ótal skemmtilegar ferðir,
jafnt innanlands sem utan, í
góðra vina hópi.
Þú varst alla tíð duglegur að
bjóða mömmu upp í dans enda
voruð þið með eindæmum fal-
legt danspar og hafið jú dansað
svo ótrúlega fallega saman í
gegnum lífið.
Við erum endalaust þakklát-
ar fyrir allar þær yndislegu
samverustundir sem við og fjöl-
skyldur okkar hafa átt með þér
og mömmu í gegnum tíðina.
Það var yndislegt að geta feng-
ið að hugsa um þig og mömmu
þegar veikindin fóru að síga í
og við yljum okkur nú við ynd-
islegu kvöldstundina okkar í
mars þegar við sátum saman,
spiluðum á gítar og sungum
með þér eitt af uppáhaldslög-
unum sem þú hefur eflaust
sungið í huganum til mömmu
sem þú varst eilíft ástfanginn
af.
Kvæðið hefst á þessum lín-
um: „Ég sef ekki sumarnætur,
því sál mín fær enga ró, það
trufla mig fagrir fætur en feg-
urst er brosið þó.“
Hvíl í friði elsku pabbi.
Elva Björk og Guðrún Dís.
Við vorum svo einstaklega
heppin með hann afa Jónatan
okkar. Hann var góður,
skemmtilegur og alltaf í góðu
skapi. Einna helst minnumst
við yndislegu matarboðanna
hjá ömmu og afa. Afi var á
grillinu með eitthvert dýrmeti
sem var alltaf eldað fullkom-
lega. Eftir mat tók oft við söng-
ur og tónlist og einna best var
það ef afi tók upp harmonik-
una. Hann elskaði tónlist og
kenndi okkur að elska tónlist
fyrir vikið. Við fengum öll að
prufa að dansa á fótunum á afa
og munum minnast hans í hvert
skipti sem fjölskyldan kemur
saman og syngur og dansar
langt fram á nótt.
Afi ferðaðist mikið um landið
og var duglegur að taka okkur
með sér. Þjórsárdalurinn var
honum kær og í hjólhýsinu
voru spiluð endalaus borðspil
og sungið. Afi kenndi okkur að
spila og tapa, hann hló mikið og
sló í borðið þegar hann vann
aftur og aftur. Hlátur hans var
svo innilegur að það var varla
hægt að vera reiður út í hann.
Svo spilaði hann við okkur bad-
minton langt fram á nótt og
hjálpaði okkur að klifra í trján-
um. Þar var lífið yndislegt.
Afi var rútubílstjóri með
meiru og við fengum oft að fara
með honum upp á verkstæði og
keyra með honum í rútunni,
sem var mikið sport. Svo var
ekki verra þegar amma mætti
með vínarbrauð með kaffinu.
Stóru hendurnar hans vernd-
uðu okkur öll þessi ár og við
munum sakna þeirra. Við mun-
um sakna þín afi. Þú varst ein-
stök fyrirmynd og við munum
aldrei gleyma þér.
Endalaus ást. Þín barnabörn,
Arna Björk, Ragnhildur
Rós, Jónatan Þór, Ásgeir
Örn, Embla Vigdís, Askur
Freyr og Óðinn Breki.
Elskulegur föðurbróðir okk-
ar er látinn. Jónatan var ein-
stakur maður, einn af sex
systkinum sem öll áttu það
sameiginlegt að vera sérstak-
lega hlý, brosmild, söngelsk og
góðhjörtuð. Það var skemmti-
legt að alast upp í þessari stór-
fjölskyldu, mikið um veisluhöld
og samveru sem skilja eftir sig
góðar minningar í hjörtum okk-
ar allra. Við minnumst hans við
hlið Rögnu sinnar sem nú syrg-
ir lífsförunaut sinn, þennan
ljúfa, hlýja og hörkuduglega
mann.
Frændi og frænka tóku
ávallt hlýlega á móti okkur á
fallega heimilinu sínu þar sem
við hittum dýrmætu frænkur
okkar Elvu Björk og Guðrúnu
Dís en þar hefur myndast
ómetanlegur vinskapur.
Jónatan skilur eftir sig sam-
stillta fjölskyldu þar sem virð-
ing og kærleikur er í hávegum
höfð, þau eru góðar fyrirmynd-
ir.
Við sendum Rögnu, Elvu
Björk, Guðrúnu Dís og fjöl-
skyldum þeirra okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Berglind, Ragnheiður
og Jóhanna.
Jónatan Þórisson
Látinn er sveitungi
eins og ég leyfi mér
að kalla þá sem dvalið
hafa mikið í sveitinni
eystra, Bjarni Helga-
son jarðvegsfræðingur, gjarnan
kenndur við Hagavík í Grafningi.
Löngum var Bjarni léttur á
fæti við trjáplöntun og girðing-
arvinnu í Hagavík þar sem hann
dvaldi mikið á jörð sinni á sumr-
in.
Hann var ekki allra og gat ver-
ið fastur fyrir í skoðunum sínum
á mönnum og málefnum.
Bjarni var ekki hrifinn af
sauðfé á svæðinu fyrr á árum, en
þegar fram liðu stundir og í ljós
kom að ágætt samspil í hófi gat
verið á milli kinda og trjáræktar
t.d. til að sporna við sinubreiðum,
illgresi og fleiru, þá breyttist
þetta viðhorf og jafnframt í hin
ágætustu samskipti við bændur á
svæðinu.
Bjarni Helgason
✝ Bjarni Helgasonjarðvegsfræð-
ingur fæddist 1. des-
ember 1933. Hann
lést 21. febrúar 2020.
Útförin fór fram í
kyrrþey.
Við Bjarni átt-
um ágæt samskipti
t.d. eftir að ég fór
að passa upp á að
loka girðingunni í
Hagavíkurrásinni
þegar hún ruddi
girðingunni niður í
vorleysingum og
einstaka kindur
læddu sér í kjölfar-
ið inn á svæðið.
Sýnir hversu
þörf samskipti geta breytt ýmsu
og útskýrt hluti sem misskilnings
hefur jafnvel gætt um árum sam-
an.
Einnig áttum við ýmis sam-
skipti varðandi Þingvallavatn og
fleira á svæðinu.
Móðir mín bræddi Bjarna með
pönnukökukaffi á Nesjavöllum
eins og svo marga aðra gegnum
tíðina og áttu þau oft gott spjall
saman.
Honum þótti gott að koma í
eldhúsið hjá henni í spjall og kaffi
eftir barning í misjöfnum veðrum
við girðingarvinnu við Krika,
Sandfell og víðar og/eða við að
stugga mönnum frá veiði á svæð-
inu til vatns og fjalla.
Bjarni var árum saman for-
maður Veiðifélag Þingvallavatns,
öflugur til þarfra verka hjá félag-
inu sem og varðandi vatnasvið og
lífríki vatnsins, öryggi og fleiri
þátta.
Sem áhugamaður um svæðið
umhverfis Þingvallavatn og
mannlífið þar, þá vil ég helst hafa
þá sem þar hafa átt svo mörg
sporin til verka og framfara spor-
létta á svæðinu fram á háan ald-
ur.
Heiðurssveitungi, Guðmundur
Jóhannesson frá Króki, þá 88 ára
lét það t.d. ekki aftra sér að
skokka frá fjöruborði við Króks-
rennslið þegar hann var þar við
murtuveiðar og upp í brattar
hlíðar Sandfells þegar hann sá að
kindur voru að sleppa þar í fjár-
leit Grafningsmanna, taldi það
létt og sjálfsagt verk.
Hagavík er afar landfalleg jörð
og hefur Bjarni væntanlega gefið
sér tíma á milli anna til að horfa
með lotningu á fallegum dögum
sem oftar yfir hið margbrotna og
litríka svæði og norður um vatn
til Þingvallafjalla og hátinda
Grafningsfjalla.
Fegurri verður vart íslensk
náttúra á fallegum vor- og sum-
arkvöldum með undirleik þrasta
á birkigrein, álftasöng á tjörnum
og mófugla í heiði.
Það hefur gefið mér ánægju og
fróðleik af svæðinu, jafnvel heim-
ildir aftur í aldir að hafa átt góð
samskipti fyrr og síðar við eldri
íbúa sem aðra á vatnasvæðinu.
Skemmtilegir samveru- og
samstarfstímar eystra sem
breytast því miður þegar fræknir
sveitungar falla frá, en eftir lifa
góðar minningarnar um víðfróða
sveitunga sem höfðu skiptar
skoðanir á hlutunum eins og
gengur á þessu margbrotna
sögusvæði.
Megi Guð vernda þá og minn-
ingu þeirra.
Samúðarkveðja til fjölskyldu
Bjarna Helgasonar í Hagavík.
Ómar G. Jónsson,
formaður áhugahóps til
vatnsverndar og lífríkis
Þingvallavatns.
„Gerum ráð fyrir
því versta, það
góða skaðar ekki“,
voru oft orð Her-
geirs Kristgeirs-
sonar þegar óvænt verkefni bár-
ust á borð lögreglu og ekki lá í
fyrstu tilkynningu hvað um væri
að vera. Það var hans stíll að
tjalda öllu til þegar svo bar við
því alltaf var hægt að draga úr
þegar betur var vitað um um-
fang verkefnisins.
Hergeir var fyrsti rannsókn-
arlögreglumaðurinn í lögregl-
unni í Árnessýslu, skipaður 1976
og sjö árum síðar var hann skip-
aður lögreglufulltrúi. Í nærri
áratug vann Hergeir einn að
þeim málum sem úthlutað var til
rannsóknar en fékk þó aðstoð
góðra og reyndra samstarfs-
mann í umfangsmiklum og erf-
iðum málum. Hergeir lagði mik-
ið upp úr því að hafa góðan
búnað til tæknirannsókna sem
og að hafa góða reglu á mála-
skráningu. Á Selfossi voru ætíð
stórir og öflugir lögreglubílar,
Chevrolet Suberban, sem jafn-
framt voru notaðir til sjúkra-
flutninga en þeir hentuðu illa
þegar þurfti að fara í heimahús í
viðkvæm verkefni. Hergeir
barðist fyrir því að rannsókn-
ardeildin fengi til afnota
ómerktan fólksbíl og það tókst
honum. Keyptur var Volkswa-
gen Golf sem nefndur var
„Háski“ því að vegna smæðar
hans þótti hættulegt að vera á
honum í umferðinni. Hergeir bjó
yfir miklum hæfileikum til að
greina og leysa úr málum og
Hergeir
Kristgeirsson
✝ Hergeir Krist-geirsson fædd-
ist 16. ágúst 1934.
Hann lést 12. apríl
2020.
Útför fór fram í
kyrrþey.
beitti alltaf sann-
girni enda uppskar
hann vel. Hann
hafði ekki þolin-
mæði fyrir slugsi
og vann sín verk
hratt og ákveðið og
af trúmennsku sem
virkaði sem hvatn-
ing fyrir samstarfs-
fólkið.
Samstarf okkar
hófst 1985 og stóð í
vel á annan áratug og gekk alla
tíð frábærlega enda eðlilegt þar
sem mannkostir Hergeirs buðu
ekki upp á annað. Hann var afar
sanngjarn og fór vel með mann,
leiðbeindi um alla þætti sem
snéru að rannsóknum í öllum
málaflokkum sem komu til með-
ferðar hjá lögreglu. Hjá honum
lærði ég til dæmis að taka ljós-
myndir, framkalla og vinna úr
þeim.
Hergeir var húmoristi fram í
fingurgóma og var fundvís á
stundir til að gera því skil öllum
til skemmtunar. Hann átti það
til, á augabragði, að setja
skemmtisögur á blað og komu
þar stundum við sögu hinir
ýmsu mórar. Að lokum vil ég
þakka honum fyrir að hafa valið
mig til samstarfs og alla þá
kennslu og fróðleik sem ég naut
frá honum. Einnig minnist ég
ferða okkar á þær fjölmörgu
námsstefnur rannsóknarlög-
reglumanna sem við sóttum vítt
og breitt um landið og þar af
eina í London. Eftirfarandi er-
indi Hávamála í þýðingu ÞE
eiga, að mínu mati, vel við vin
minn.
Lifa mun
sá maður best
sem veit allt hóflega vel.
Aðstandendum votta ég mína
dýpstu samúð.
Þorgrímur Óli Sigurðsson.
Elskuleg móðir okkar,
ÁSA JÓNSDÓTTIR
kennari,
Fífuhjalla 1, Kópavogi,
lést fimmtudaginn 23. apríl.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Fyrir hönd fjölskyldunnar og aðstandenda,
Jón Frosti Tómasson
Jökull Tómasson
Elskulegur eiginmaður minn,
GÍSLI ÓLAFUR GÍSLASON
frá Djúpadal,
Kleppsvegi 120,
síðast til heimilis að Boðaþingi 22,
lést á Hrafnistu Boðaþingi mánudaginn
20. apríl. Í ljósi aðstæðna verður eingöngu nánasta fjölskylda
viðstödd útförina sem fer fram miðvikudaginn 6. maí.
Ingibjörg Eggertsdóttir