Morgunblaðið - 29.04.2020, Qupperneq 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 29. APRÍL 2020
Fallin er frá kær
mágkona mín,
Kristín Guðmunds-
dóttir, á áttugasta
og fimmta aldurs-
ári. Við Stína höfum átt samleið
í nær 50 ár. Hún var stóra syst-
ir hans Gumma mannsins míns
og oft rifjuðu þau upp minn-
ingar úr æsku og þá kom ber-
lega í ljós hvað Stína bar hag
yngri systkina sinna fyrir
brjósti og gætti þeirra vel.
Lengst af bjuggum við í ná-
býli hvor við aðra og samgangur
milli heimila okkar því mikill og
börnin mín voru ekki há í loft-
inu þegar þau gátu rölt upp
brekkuna til Stínu frænku sinn-
ar. Alltaf var þeim vel tekið
enda þótti henni mjög vænt um
þau eins og öll sín systkinabörn.
Hún var líka einstaklega frænd-
rækin og áhugasöm um sitt fólk.
Stína var mörgum kostum
búin. Á árum áður ferðuðust
hún og Valli ásamt Þóru dóttur
sinni mikið um landið og var
aðdáunarvert hvað Stína mundi
vel alla staðhætti og bæjarnöfn.
Hún hafði ótrúlega gott minni.
Ennfremur var hún skipulögð
og allt í röð og reglu á heim-
ilinu.
Valli var oft langtímum fjarri
heimilinu vegna starfs síns og
kom það því í hlut Stínu að ann-
ast heimilið og allt sem að
rekstri þess kom. Stína var mik-
il hannyrðakona, saumaði margt
fallegt út og prjónaði og oft var
eitthvert fallegt prjónles á börn-
in í jólapökkunum.
Undanfarin þrjú ár glímdi
Stína við erfið veikindi. Það var
erfitt að horfa upp á hvernig
Kristín
Guðmundsdóttir
✝ Kristín Guð-mundsdóttir
fæddist 22. sept-
ember 1935. Hún
lést 13. apríl 2020.
Útför Kristínar
fór fram í kyrrþey.
máttur hennar og
færni þvarr, hún
sem var alltaf svo
kraftmikil og dug-
leg. Það var ekki
heldur auðvelt fyrir
hana að þurfa að
sætta sig við þetta,
en alltaf var hún
með áform um
hvað gera skyldi
heima fyrir eftir
sjúkrahúslegurnar.
Mér er efst í huga hlýja og
þakklæti í hennar garð nú þeg-
ar komið er að kveðjustund og
ylja mér við margar góðar
minningar.
Elsku Valli, Þóra Björk,
Makis, Valli og Kristín, Guð
blessi ykkur góðar minningar
um yndislega eiginkonu, móður,
tengdamóður og ömmu. Megi
hún hvíla í friði.
Rúna.
Kristín Guðmundsdóttir var
næstelst fimm systkina, tveimur
árum eldri en pabbi. Stína vakti
eftirtekt hvar sem hún fór; há-
vaxin, glæsileg, afgerandi og
sterkur karakter, höfðinginn í
hópnum.
Hér fór mikil fjölskyldu-
manneskja sem tilheyrði sterk-
um og samheldnum systkina-
hópi. Einhvern tíma sagði
Gummi frændi mér að ekki liði
sá dagur að hann talaði ekki við
Stínu systur sína, jafnvel tvisv-
ar á dag.
Ég man fyrst eftir Stínu
frænku þegar afi og amma
bjuggu á Otrateig 3 og hún og
Valli bjuggu í Álftamýri. Stína
vann þá í Reykjavíkur Apóteki.
Þau byggðu sér síðan hús í
Ljárskógum sem var heimili
þeirra næstu áratugina. Síðar
fluttu þau í Sjálandshverfið í
Garðabæ. Allt voru þetta ein-
staklega falleg og hlý heimili
sem einkenndust af gestrisni og
væntumþykju. Það var gott að
koma í heimsókn til Stínu og
Valla og finna kærleikann sem
streymdi frá þeim. Alltaf kom
það mér á óvart hversu vel hún
fylgdist með uppvexti allra
barnanna í ættinni.
Allt virtist leika í höndunum
á Stínu. Hún var einstaklega
handlagin og vandvirk. Hún var
fljót að tileinka sé nýjungar og
nýtti sér samfélagsmiðla eins og
Facebook strax frá upphafi.
Á seinni árum dvöldu þau oft
lungann úr sumri í Aþenu hjá
Makis og Þóru dóttur sinni og
barnabörnunum tveimur. Við
hittum Stínu og Valla eitt sinn á
Krít þar sem þessi veraldarvana
heimsdama kom akandi á bíln-
um sínum til að hitta okkur á
hótelinu sem við bjuggum á.
Börn Gullu, Hinrik og Lára,
hittu þar Stínu og Valla í fyrsta
skipti og hafa verið þeim
ógleymanleg síðan – slík var út-
geislunin.
Stína greindist með veikindi
fyrir sjö árum. Einhvern veginn
hélt maður, eða kannski óskaði
þess, að hún hefði verið búin að
yfirstíga þá erfiðleika – allavega
kvartaði hún ekki og lét eins og
ekkert væri. Það var því mikið
áfall þegar hún var lögð inn á
spítala og var svo látin stuttu
síðar.
Stína var elskuð af öllum sem
hún umgekkst og missirinn mik-
ill fyrir Valla, Þóru, Makis og
barnabörnin Valstein Konstan-
tín og Kristínu Krisúlu. Við
sendum þeim okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Guðmundur Ólafsson
og Guðlaug Jónsdóttir.
Jón Þór Ólafsson.
Það verða kaflaskil í lífinu
þegar einhver sem stendur
manni nærri kveður. Nú þegar
ég horfi til baka fléttast inn í líf
mitt ótal minningar um sam-
verustundir með Stínu frænku
minni.
Þegar ég var að alast upp
bjuggu hún og Valli í næsta ná-
grenni svo samgangurinn var
mikill.
Móttökurnar í Ljárskógunum
og síðar á Strandvegi voru alltaf
góðar og boðið upp á kaffi og
með því, oftast hjónabandssæla
eða rabarbarapæ með ís eða
rjóma. Stína passaði alltaf upp á
að eiga eitthvað heimabakað
með kaffinu og tók vel á móti
gestum enda var einstaklega
gestkvæmt á heimilinu. Við
krakkarnir vorum fastir gestir
og þegar þau fengu sér vídeó-
tæki, langt á undan öllum öðr-
um, urðu Ljárskógarnir jafnvel
enn vinsælli.
Stína og Valli voru dugleg að
ferðast, þau fóru í margar utan-
landsferðir og langoftast til
Grikklands til Þóru og fjöl-
skyldu þar sem þau dvöldu oft í
lengri tíma.
Þar keyrði Stína um allt eins
og ekkert væri og fór í mat-
vöruverslanir og keypti í mat-
inn; þó svo að allar merkingar
væru á grísku lét hún það ekki
stoppa sig. Stína og Valli ferð-
uðust líka mikið innanlands og
áttu Íslandskort þar sem þau
voru búin að merkja inn alla
vegi sem þau hefðu farið um.
Þetta kort var stundum tekið
fram og skoðað og mér fannst
þau vera langt komin með að
ferðast um alla vegslóða lands-
ins.
Stína hafði mikla skipulags-
hæfileika og hafði allt í röð og
reglu. Hún var nákvæm, stað-
föst og stundvís. Hún var komin
á fætur fyrir allar aldir og alltaf
mætt snemma til vinnu. Stína
hugsaði vel um samferðafólkið
sitt, mundi alla afmælisdaga og
sýndi fólkinu sínu mikinn
áhuga. Hún prjónaði heilan hell-
ing og margir nutu góðs af, þar
með talin börnin mín sem fengu
peysur, húfur, sokka og teppi
frá Stínu frænku.
Stína var ávallt með hugann
hjá þeim sem stóðu henni nærri.
Það er ekki sjálfgefið að lífið
gefi manni svona góða frænku
eins og Stína var mér og ég er
þakklát fyrir þá væntumþykju
sem hún fléttaði inn í líf mitt.
Valla, Þóru, Makis, Valla,
Kristínu og öllum sem syrgja og
sakna sendi ég mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Erna Guðmundsdóttir.
✝ Leifur RagnarGuðmundsson
fæddist 4. apríl
1925 á bænum Star-
mýri í Álftafirði í
Suður-Múlasýslu.
Hann lést 3. apríl
2020 á hjúkr-
unarheimilinu
Grund í Reykjavík.
Foreldrar hans
voru hjónin Guð-
mundur Eyjólfsson,
f. 20. september 1889, d. 2. sept-
ember 1975, og Þórunn Jóns-
dóttir, f. 5. september 1888, d.
26. nóvember 1956. Þau bjuggu
fyrstu hjúskaparárin á Starmýri
en keyptu á Þvottá í Geithellna-
hreppi í Álftafirði árið 1942 þar
sem þau bjuggu eftir það og
fluttist Leifur með þeim þangað.
Leifur ólst upp í stórum systk-
2003, og Ingibjörg Guðmunds-
dóttir, f. 30. nóvember 1926, d.
7. mars 2014.
Leifur stundaði ýmis störf
sem ungur maður, hann var
meðal annars kokkur í vega-
vinnu í Álftafirðinum og stund-
aði sjómennsku. Leifur stundaði
nám við Reykholtsskóla og lauk
þaðan prófi, hélt síðan áfram
námi og lauk prófi í trésmíði,
sem hann starfaði við meirihluta
starfsævinnar. Hann starfaði við
uppbyggingu á Keflavíkurflug-
velli fyrir Íslenska aðalverktaka
og flutti til Svíþjóðar á tímabili
þar sem hann vann meðal ann-
ars í skipasmíðastöð. Hann
starfaði sem húsvörður í Ás-
mundarsal við Freyjugötu eftir
að hann flutti heim frá Svíþjóð
snemma á níunda áratug 20. ald-
ar. Hann sat í trúnaðarmanna-
ráði Trésmíðafélags Reykjavík-
ur árið 1965 og var í stjórn
Trésmíðafélags Reykjavíkur
1966-1968.
Útför Leifs fór fram frá Foss-
vogskapellu 22. apríl 2020 í
kyrrþey.
inahópi en hann og
Sigurbjörg tvíbura-
systir hans voru
næstyngst í hópn-
um. Systkini Leifs
eru:
Kristinn Guð-
mundur Guð-
mundsson, f. 24.
janúar 1920, d. 17.
mars 2009, Eggert
Guðmundsson, f.
30. maí 1921, Stef-
án Guðmundsson, f. 16. júní
1922, d. 16. júní 2007, Jana Val-
borg Guðmundsdóttir, f. 16. júní
1922, d. 17. desember 2013, Egill
Guðmundsso, f. 25. september
1923, d. 8. september 2014, Sig-
urbjörg Guðmundsdóttir, f. 4.
apríl 1925, d. 18. október 2017,
Þorgeir Guðmundsson, f. 30.
nóvember 1926, d. 23. febrúar
Heimsóknir Leifs til foreldra
okkar á laugardagskvöldum eru
okkur systrum minnisstæðar. Þá
var mikið hlegið en hlátur Leifs
var innilegur, hann iðaði allur og
sló sér á læri. Eins var alltaf
gaman að sækja Leif heim. Hann
var um tíma húsvörður í Ás-
mundarsal við Freyjugötu og fyr-
ir okkur stelpurnar var mikið æv-
intýri að flakka um bygginguna.
Mamma hélt tvær málverkasýn-
ingar í Ásmundarsal á þeim tíma
og þegar við sátum yfir sýning-
unum var gott að vita af Leifi í
sama húsi. Við systur vorum ekki
gamlar á þeim tíma, sú elsta
kannski 15 ára. Leifur var
ókvæntur og barnlaus en var
duglegur að heimsækja systkini
sín og hafði gaman af því að
gleðja systkinabörnin. Hann átti
kvikmyndasýningarvél sem okk-
ur fannst afar merkileg. Hann
setti upp bíósýningar fyrir okkur
systur þar sem á dagskrá voru
meistaraverk Charlie Chaplin,
Harold Lloyd og Laurel &
Hardy. Leifur kenndi okkur að
meta þessar stórfenglegu myndir
fyrri tíma og þessi ást mun end-
ast okkur alla ævi. Leifur var
mikill steinasafnari og átti ævin-
týralega mikið safn steina sem
hann hafði sjálfur tínt, aðallega í
landi Þvottár í Álftafirði þar sem
rætur hans lágu, en einnig á fleiri
stöðum á landinu. Hann átti bæði
steinaskurðarvél og steinaslípun-
arvél og við munum hve gaman
var að sjá hvernig steinn, sem
virtist ósköp hverdagslegur að
ytra byrði, gat breyst í fegursta
gimstein þegar hann hann var
tekinn sundur og slípaður til. Við
gátum gleymt okkur tímunum
saman við að skoða þessa dýr-
gripi sem Leifur frændi hafði svo
mikið dálæti á. Eftir að pabbi dó
árið 2007 heimsóttum við systur
Leif á heimili hans við Óðinsgötu.
Hann tók á móti okkur með kaffi
og bakkelsi, dró fram myndir og
sýndi okkur steinasafnið. Hann
hafði gaman af því að fá gesti.
Hann gekk alla tíð mikið og oft
sáum við honum bregða fyrir í
bæjarlífinu. Í desember 2018 var
Leifur fluttur á Landakot eftir
erfið veikindi og síðan á Grund.
Heyrnin var orðin mjög skert en
minnið gott. Það var vel hugsað
um hann á Grund en hann var
samt alltaf á leið heim. Síðasta
heimsókn okkar til Leifs frænda
var á Þorláksmessu. Hann var þá
nýkominn úr klippingu og leit svo
vel út, fékk sér vöfflu og var dug-
legur að spjalla. Við tók lokun á
Grund vegna umgangspesta og
nú síðast vegna Covid-19. Hans
jákvæði andi og létta lund fylgdu
honum allt til enda. Hann yfirgaf
þessa jarðvist snögglega, degi
fyrir 95 ára afmælið sitt og hefur
eflaust verið tekið á móti honum
með ærlegri veislu á öðrum stað.
Elsku Leifur, kæri frændi, var
góður maður og hafði yndislega
nærveru. Hann var hjálpfús,
skemmtilegur og einnig var hann
afskaplega fallegur maður. Von-
andi nýtur hann nú ástar og um-
hyggju á nýjum stað þar sem
hann hleypur um fjöll og firnindi
og leitar fagurra steina. Takk
fyrir allt.
Leifur verður jarðsettur í
sumar að Hofi í Hofsdal í Álfta-
firði þar sem foreldrar hans eru
jarðaðir. Hluti af ösku jarðneskra
leifa hans verður settur til hliðar
og við systur stefnum að því að
dreifa henni á hans ástkæra
Snjótind.
Matthildur Bára,
Þórlaug Braga,
Hrafnhildur Brynja og
Arna Björk Stefánsdætur.
Leifur Ragnar
Guðmundsson
✝ Bragi Sigurðs-son fæddist í
Reykjavík 27. sept-
ember 1927. Hann
andaðist á Hrafn-
istu í Reykjavík 21.
apríl 2020. For-
eldrar hans voru
Halldóra Helga-
dóttir, f. 14.4. 1905,
d. 1.1. 1943, og Sig-
urður Pétur Norð-
fjörð Sigurðarson, f. 20.10.
1905, d. 24.7. 1943. Systkini
Braga samfeðra voru Örn Norð-
fjörð, f. 1928, d. 1980; Gunnar,
f. 1928, d. 1975; Guðný Straum-
berg, f. 1933, d. 2013; og Kol-
brún Norðfjörð, f. 1940, d. 1954.
Bragi kvæntist Jóhönnu El-
ínu Erlendsdóttur, f. 1.7. 1924,
d. 4.6. 2001. Börn
þeirra eru: 1) Örn,
f. 21.10. 1949, maki
Ingibjörg Svein-
björnsdóttir, f.
13.10. 1952. 2) Hall-
dóra, f. 18.9. 1957,
sonur hennar er
Bragi Róbertsson,
f. 26.8. 1973. Dóttir
Jóhönnu eiginkonu
Braga er Jóhanna
Ellý Sigurðardóttir, f. 24.7.
1943. Hennar börn eru Erlend-
ur Ásgeir Júlíusson, sem er lát-
inn, Hildur Júlíusdóttir, Júlíus
Þór Júlíusson og Davíð Júl-
íusson.
Útför Braga fer fram í kyrr-
þey vegna aðstæðna í þjóðfélag-
inu.
Elsku pabbi, þá er komið að
kveðjustundinni. Það er alltaf
erfitt að kveðja foreldra sína
þótt þeim auðnist að ná háum
aldri, en pabbi átti rúm 92 ár að
baki.
Pabbi vann lengst af ævi
sinnar hjá Eimskipafélaginu,
fyrst sem sjómaður en síðan
sem verkstjóri á höfninni. Þar
leið honum vel og kynntist
mörgum góðum félögum. Hann
söðlaði þó um í nokkur ár og var
verkstjóri hjá Hafskip á árum
1978 til 1985.
Foreldrar mínir giftust árið
1951 og var það mikill missir
fyrir pabba þegar mamma lést
eftir stutt veikindi árið 2001.
Þau höfðu ferðast mikið saman,
bæði fór hún með honum í sigl-
ingar þegar hann starfaði á
flutningaskipum og svo síðar í
ýmsar ferðir á erlendar slóðir.
Pabbi hafði alla tíð einstak-
lega gaman af því að ferðast og
gerði mikið af því alla tíð. Síð-
asta utanlandsferðin hans var
farin til Kanaríeyja 2018. Þá fór
hann með Braga, barnabarni
sínu. Þeir voru miklir vinir enda
bjuggum við Bragi hjá foreldr-
um mínum þar til hann varð 16
ára. Samband Braganna var
alltaf mjög náið.
Síðasta eina og hálfa árið um
það bil bjó pabbi á Hrafnistu í
Reykjavík, þar leið honum vel.
Það urðu þó töluverð viðbrigði
fyrir hann þegar hann hætti að
keyra bílinn en það eru líklega
um tvö ár síðan.
Þá var hann háður öðrum um
að fara út. En hann átti góða að
og nánast alla mánudaga fór
hann á skrifstofu Sjómanna-
félagsins og hitti þar gamla fé-
laga. Alltaf var einhver þar til í
að keyra hann svo það væri
hægt.
Einnig var það alltaf tilhlökk-
unarefni að hitta gömlu vinnu-
félagana einu sinni í mánuði hjá
Eimskip.
Það er margs að minnast en
fyrst og fremst hugsa ég hvað
þú reyndist alltaf mér, Braga og
fjölskyldunni vel á allan hátt.
Elsku pabbi, hafðu þökk fyrir
allt.
Halldóra Bragadóttir
(Dóra).
Bragi Sigurðsson
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Minningarvefur á mbl.is
Vefur þar sem er sameinað efni sem snýr að
andlátum og útförum. Þar eru birtar andláts-,
útfarar- og þakkartilkynningar sem eru að-
gengilegar öllum en auk þess geta áskrifendur
lesið minningargreinar á vefnum.
  
 


 
 þjónustuaðila sem aðstoða þegar andlát ber

  




 
ætlaðar aðstandendum við fráfall ástvina.
www.mbl.is/andlát
Minningar
og andlát