Dagblaðið Vísir - DV - 16.10.2020, Page 21

Það eru takmark-
anir í búðum,
maður má til
dæmis bara kaupa
eina pakkningu af
klósettpappír og
þessar helstu nauð-
synjavörur eru
skammtaðar.
FÓKUS 21DV 16. OKTÓBER 2020
fæti inn á snyrtistofu allt árið.
Líkamsræktarstöðin okkar
var nýlega opnuð aftur síðan
henni var lokað um miðjan
mars en það eru enn þá miklar
takmarkanir.“ Grímuskylda er
í líkamsræktinni og fólk þarf
að panta tíma vegna fjöldatak-
markana.
„Við erum komin með róðra-
vél í kjallarann þar sem kaldir
mánuðir eru fram undan og
lítil útivera svo það verður
heilsuræktin okkar næstu
mánuði. En það allra, allra erf-
iðasta við þetta allt er að vera
svona langt frá fjölskyldunum
okkar og vinum á Íslandi í
svona langan tíma. Ég þakka
fyrir Facetime og Zoom sem
hefur gert þetta bærilegra,“
segir Ína og vísar í samskipta-
forritin vinsælu.
Lok, lok og læs
Skólarnir voru opnaðir aftur
í lok september eftir að hafa
verið lokaðir síðan 13. mars.
„Auður Embla, eldri dóttir
okkar, var að byrja í 1. bekk
núna. Fyrstu þrjár vikurnar
í september var hún í heima-
skóla (fjarnámi) en núna er
búið að færa það yfir í „Hybrid
model“ svokallað. Hún fer þá í
skólann tvo til þrjá daga í viku
og er hina dagana í heima-
skóla. Fólk gat valið á milli
þess að vera 100% í heimaskóla
eða þetta „Hybrid model“. Það
er enn þá engin frístund í boði
fyrir börnin,“ segir Ína en það
gerir það nánast vonlaust fyrir
fólk með börn að geta stundað
100% vinnu.
Yngri stúlka hjónanna, Vig-
dís María, er í leikskóla en
lenti í sóttkví strax í byrjun
skólaársins í haust þar sem
kennarinn hennar greindist
með veiruna. „Hún var búin
að vera í kennslustofunni með
kennaranum alla vikuna á
undan. Við fórum því í 14 daga
sóttkví, Vigdís var COVID-
testuð í lok sóttkvíar og var
ekki með COVID. Ekkert af
börnunum á deildinni smitað-
ist sem er nú ansi merkilegt.
Það er grímuskylda fyrir
starfsmenn á leikskólanum svo
kennarinn var með grímu.“
Einn pakki á mann
Veitingastaðir eru opnir, en
margir enn þá bara með heim-
borða kvöldmat með uppáhalds
prinsessunum þeirra út af því
að það er vírus, er ekki auðvelt,
trúðu mér. Eða að við getum
ekki hitt ömmur og afa fyrr en
vírusinn er farinn, það er enn
þá erfiðara. Sjálfsagðir hlutir
eins og að fara á róló, hvernig
eiga börn að skilja þetta? Að
vera bara alltaf heima með
mömmu, alla daga. Þær eru
samt bara svo duglegar, þær
systur er góðar vinkonur svo
það var ómetanlegt fyrir þær
að hafa hvor aðra í tæplega sex
mánuði sem við vorum heima.
Sumrin hér eru mjög heit
svo uppblásna sundlaugin var
í notkun alla daga sumarsins
frá morgni til kvölds.“
Það reynist eldri stúlkunni
erfiðara að geta ekki hitt vini
sína þar sem hún er farin að
mynda sterk vinasambönd í
gegnum skólann. „Við ákváð-
um samt fljótlega í þessu
ástandi að halda áfram að hitta
okkar nánustu vini og þar eiga
systur góða vini, Möggu og
Mása, og hafa þau átt margar
góðar stundir í þessu COVID-
brjálæði. Við erum lítið sam-
félag af Íslendingum hér í Iowa
City sem hefur orðið ein stór
fjölskylda og erum við dugleg
að hittast og eiga saman góðar
stundir.“ Þrátt fyrir ástandið
ætla hjónin ekki að flýta sér
heim. Þórarinn er ánægður
í vinnunni og á eftir þrjú ár í
sérnámi í hjartalækningum.
Það er ekki hægt að kveðja
Ínu án þess að spyrja út í yfir-
vofandi forsetakosningar. „Við
fylgjumst ágætlega vel með
pólitíkinni hér, þá sérstaklega
maðurinn minn. Maður finnur
fyrir smá stressi og spennu í
fólki hér yfir kosningunum.
Verandi í háskólabæ eru flest-
ir hér frjálslyndir og kjósa
Demókrata en hins vegar þarf
ekki að fara langt út fyrir bæ-
inn, í sveitina, þar sem víða
glittir í Trump-fána.
Það er spennandi að búa hér
þegar það eru forsetakosn-
ingar, maður skynjar hvað
þetta skiptir fólk miklu máli.
Við munum svo auðvitað hafa
kosningavöku að íslenskum
sið,“ segir Ína sem þrátt fyrir
miklar takmarkanir sér það
bjarta í lífinu og bendir á að
grímunotkun eins og annað
venjist. Nú reyni á innri styrk
og að vera fyrirmynd fyrir
börnin. n
Mæðgurnar eru orðnar vanar grímunotkun og kvarta ekki undan því. Systurnar hafa þurft að dunda sér mikið heima við síðustu mánuði.
Fyrsti dagur í 1. bekk hjá Ausu og Vigdís María á leið á fimleikaæfingu
Systurnar Auður Embla og Vigdís María.
sendingu eða bjóða upp á að
fólk sæki mat. „Það er grímu-
skylda alls staðar enn þá. Og
það eru takmarkanir í búðum,
maður má til dæmis bara
kaupa eina pakkningu af kló-
settpappír og þessar helstu
nauðsynjavörur eru skammt-
aðar. Rólóvellir eru opnir
aftur, en þeir eru merktir „at
your own risk“. Það er ekkert
sótthreinsað.“
Ína segir þetta þó vera með
töluverðum tilslökunum miðað
við hvernig ástandið var til
að byrja með. „Föstudaginn
13. mars kláraði ég vinnu og
sótti stelpurnar í skóla og leik-
skóla. Helgina eftir var öllu
skellt í lás. Skólum, búðum,
líkamsrækt, veitingastöðum,
hárgreiðslu- og snyrtistofum
o.s.frv. Það eina sem var opið
voru apótek og matvörubúðir.
Rólóvellir voru innsiglaðir
og lokaðir og allar almenn-
ings sundlaugar voru lokaðar
í allt sumar. Og það að vera
með orkumikil börn, en allt er
lokað og ekkert hægt að fara
eða gera, getur verið krefjandi.
Inn í þetta allt kom svo „Black
Lives Matter“ með mótmælum
og útgöngubanni hér í bænum
okkar. Það voru líka mjög
stressandi vikur. Við heyrðum
mótmælin hingað heim til
okkar, mótmælendur fóru út
á hraðbrautina I80, eina um-
ferðarmestu hraðbraut Banda-
ríkjanna, og þurfti því að loka
henni nokkur kvöld. Við upp-
lifðum okkur samt aldrei í
neinni hættu.“
Börnin með grímu
Stelpunum gengur vel að
ganga með grímuna og kvarta
ekki að sögn Ínu. „Við þurfum
alltaf að vera með grímu hvert
sem við förum, sem eru nú
ekki margir staðir þar sem við
förum lítið. Auður Embla sex
ára þarf að vera með grímuna
allan daginn í skólanum, nema
auðvitað þegar það er hádegis-
matur. Þær eru byrjaðar aftur
í fimleikum og þurfa að vera
með grímu þar, ég dáist alveg
að þeim, þeim finnst þetta ekk-
ert mál.“
Ína segir að lífið hafi á köfl-
um verið erfitt, stúlkurnar
saknað vina sinna og ömmu
og afa. „Það að útskýra fyrir
fjögurra og sex ára stelpum
að við séum ekki að fara í
Disney World um páskana að