Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.03.1971, Side 19

RÆKTUNARTILRAUNIR Á KILI 17
TAFLA I - TABLE I
Meðalhula sáðgrasa og slæðinga í reitum á Kjalarhálendinu eftir friðun og ræktun í sjö ár.
Average cnver nf seeded grass strains and introductinns in the protected
plots on the mountain range after seven years of cultivation.
Tegundir Species Túnvingull Festuca rubra ísl. 0tofte Snarrót D. caespitosa Língresi A. tenuis Hálmgresi C. neglecta
Hula sáðtegunda Seed strain 68.0 38.0 67.5 22.5 12.5
Slœðingar: Introductions
T únvingull Festuca ruhra 5.0 26.3 20.0
Snarrót D. caespitosa 9.0 15.0 20.5 2.5
Língresi A. tenuis 0.6 0.0 1.3 2.5
Blásveifgras Poa glauca 1.3 0.8 2.5 2.5 2.5
Vallarsveifgras Poa pratensis 5.4 0.0 0.0 7.5 3.3
Fjallapuntur Deschampsia alpina 0.8 0.0 0.0 0.0 0.5
Holurt Silene maritina 0.0 1.5 0.0 0.0 0.0
Melskriðnablóm Cardaminopsis petraea 0.0 0.8 0.0 0.0 0.0
Músareyra Cerastium alpinum 0.4 2.5 0.0 1.3 5.0
Túnsúra Rumex acetosa 0.4 1.5 0.5 0.0 1.3
Blóðberg Thymus arcticus 0.0 0.0 0.0 0.0 1.3
Geldingahnappur Armeria vulgaris 0.0 1.8 0.0 0.0 0.0
Hula slæðinga Cover of introduced
plants 17.9 23.9 9.3 58.1 38.9
Hula alls Total cover 85.9 61.9 76.8 80.6 51.4
Hlutd. sáðgr. % Seed strain of
í hulu total cover 79.2 61.4 87.9 27.9 24.3
reitina. Bar ekkert á þeim fyrstu árin, en á
sjötta sumri fóru Jieir að verða áberandi.
Sundurgreining á slæðingum í reitunum,
sem gerð var 1968, sýnir, hvaða plöntur það
eru, sem myrida huluna (Tafla I).
Hæðarvöxtur einstakra tegunda, sem
mældur var frá byrjun, er sýndur í mynd 7.
Þar kemur fram, að sáðgrösin eru þrjú ár
að ná fullri hæð. Er hæðarvöxturinn eitt
mat á þroska tegundanna.
Uppskera er þó betra mat á vaxtargetu
tegundanna í uppgræðslureitunum. Niður-
stöður af uppskerumælingum eru færðar i
línurit á mynd 8.
Lítill marktækur munur var á uppskeru-
magni, miðað við hæð yfir sjó. Virðast Kerl-
ingarfjallareitirnir í 730 m hæð Jió að jafn-
aði hafa gefið minnstu uppskeru. Línurit
sýnir hins vegar, að uppskera verður fyrst
veruleg í fjallareitunum á fjórða sumri eftir
sáningu og eykst enn á fimmta sumri. Síð-
asta sumarið, sem borið var á reitina, var
uppskera Jx') heldur lægri, sem er í samræmi
við lækkaðan meðalhita sumarsins.
Greinilegur uppskerumunur var á tún-
vingulsstofnunum. Gefur íslen/.ki túnving-
ulsstofninn reyndar meiri uppskeru en bæði
danski stofninn og hinar grastegundirnar
þrjár. Snarrótin jók einnig uppskeruna
fyrstu árin. Língresisreitirnir urðu hins
vegar mjög blandaðir slæðingum eftir fjórða
ár og uppskera þeirra ekki metin. Sömu-