Morgunblaðið - 03.05.2020, Blaðsíða 16

16 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 4. MAÍ 2020
Við erum sérfræðingar
í malbikun
Í
fjórða kafla Markúsar-
guðspjalls segir að þótt
þú sáir sæði þá sé það
eitt og sér ekki nægj-
anlegt til þess að fá
góða uppskeru. Það er jarðveg-
urinn sem skiptir svo miklu
máli og það að undirbúa hann,
til þess að það sem er sáð geti
skotið rótum.
Sæðið sem er sáð er mynd-
líkingin fyrir orð
Guðs. Hinir fjóru
mismunandi jarð-
vegir þ.e. gatan,
sá grýtti, hinn
þyrndi og hinn
góði jarðvegur
eiga allir það sam-
eiginlegt að taka
við orðinu en það
eru hindranir á
veginum sem
koma í veg fyrir
að það nái að
skjóta rótum og
þroskast hjá öllum
nema þeim síðasta
sem reynist vera
góður. Eins og
ritningin segir var
því sáð bæði í göt-
una þar sem fugl-
arnir átu það, í
grýtta jörð þar
sem það visnaði,
einnig var því sáð meðal þyrna
sem kæfðu það. Fuglinum sem
étur sæðið er hérna líkt við
sjálfan Satan sem kemur og
stelur orðinu. Grýtti jarðveg-
urinn er myndlíking fyrir fögn-
uð orðsins í fyrstu en síðan
verður þessi grýtti jarðvegur
þess valdandi að það nær ekki
að skjóta rótum og á endanum
visnar það. Hinn þyrndi jarð-
vegur stendur fyrir tælingu
auðæfanna sem kæfa orðið. En
hinn góði jarðvegur tekur við
orðinu og ber margfalda upp-
skeru. Máltækið „Þú uppskerð
eins og þú sáir“ hefur býsna
mikið til síns máls. En hvað
þýðir að uppskera eins og við
sáum? Er það bara endur-
gjaldskenningin út í gegn? Já
að mestu leyti; ef við setjum
niður kartöfluútsæði þá fáum
við kartöflur, við vitum bara
ekki hversu stórar og gómsæt-
ar þær verða en það fer allt
eftir veðri og vindum og þeim
áburði sem við berum á þær.
Svo þarf að girða þær af svo að
skepnur éti þær ekki frá okk-
ur. Jafnvel þarf að hreinsa upp
illgresi. Þetta þarf svo allt að
stunda af vandvirkni og ein-
lægni.
Ef þú sáir trú þá verður þú
að rækta hana af heilum hug.
Ef þú lætur efasemdarfræin og
óttafræin falla með er hætta á
að þau vaxi upp sem illviðráð-
anlegt illgresi sem kæfir blóm-
in sem vaxa upp
af trúarfræj-
unum. Þess
vegna er svo
mikilvægt að
vinna bug á ótt-
anum og efan-
um, óttanum við
að mistakast,
efasemdum um
sjálfan sig og
efasemdum um
tilveruna. Sér-
staklega er
þetta mikilvægt
þegar fer að
ganga vel, að
fara ekki í þann
farveg að hugsa:
„Ó, þetta er of
gott til að vera
satt, eitthvað
hlýtur að fara að
klikka!“ Hvað
erum við þá búin
að gera? Jú, sá efasemdar- og
óttafræjum og veita þeim at-
hygli og hlúa að þeim! Við
skulum ekki leyfa óttanum og
efanum að hafa taumhald á lífi
okkar. Við skulum miklu frekar
leyfa okkur að trúa, og með því
að gera það vinnum við smátt
og smátt úr þeim ótta og þeim
efasemdum sem hvíla á okkur.
Þú getur ekki stjórnað ytri
aðstæðum í lífi þínu, en það er
nú víst hægt að stjórna þeim
innri, þ.e. þínu eigin viðhorfi
og hverju þú veitir athygli. Allt
snýr þetta að eigin sjálfsmynd
og þeirri list að læra að elska
sjálfan sig. Aðeins þannig færð
þú nægilegt súrefni og úthald
til að sinna öðrum.
Kirkjan til fólksins
Akur Hinn góði jarðvegur tekur við orðinu og ber margfalda uppskeru.
Að rækta
eigin garð
Hugvekja
Jarþrúður Árnadóttir
Höfundur er prestur í Langanes-
og Skinnastaðarprestakalli.
jarthrudur.arnadottir@kirkjan.is
Jarþrúður
Árnadóttir
Við skulum ekki
leyfa óttanum og
efanum að hafa
taumhald á lífi
okkar.
Morgunblaðið/Jim Smart
Á einungis nokkrum
vikum breyttist heim-
urinn. Það sem áður leit
út fyrir að standa styrk-
um stoðum var miklu
brotakenndara en við
höfðum flest áttað okk-
ur á. Lærdómurinn af
kórónuveirufaraldr-
inum er margvíslegur
og við sjáum ekki enn til
lands. Vitum ekki hvað
er fram undan en vitum
hins vegar hvaða spurninga við þurf-
um að spyrja okkur: Ætlum við að
halda áfram eins og ekkert hafi ískor-
ist?
Í Kvosinni í Reykjavík eru þrjú stór
lúxushótel í byggingu. Áður en bygg-
ing þeirra hófst var kraðakið og um-
ferðaröngþveitið að margra dómi orð-
ið of mikið og hótelin í miðbænum
þegar nógu mörg. Í ljósi efnahags-
kreppunnar sem nú skekur heiminn,
með tilheyrandi hruni ferðaþjónustu,
vaknar sú spurning hvort við sem
samfélag teljum þörf á öllum þessum
byggingarframkvæmdum. Viljum við
halda áfram að fylla miðborgina af
hótelum?
Risi við Austurvöll
Við Austurvöll er að rísa hótelbygg-
ing. Hún er stór. Öll hús gamla Lands-
símans verða lögð undir hana. Auk
þess NASA og hús við Ingólfstorg.
Eins og þetta væri ekki nóg var frið-
helgi Víkurkirkjugarðs, elsta kirkju-
garðs Reykvíkinga, rofin til að koma
þar fyrir viðbyggingu við hótelið. Lík-
amsleifar tuga forfeðra okkar voru
grafnar upp og færðar í pappakössum
í geymslur Þjóðminjasafnsins. Við-
byggingin sem stendur hálf ofan í
kirkjugarðinum nær alveg að Kirkju-
stræti. Hún er nú að hefja sig til him-
ins.
Skattgreiðendur geta gert sér ferð
niður í Kvosina og séð hversu örstutt
er frá gluggum væntanlegs hótels yfir
í hús Alþingis. Hvergi í heiminum yrði
af öryggisástæðum leyft að hótel opið
öllum fengi að rísa svona nálægt þjóð-
þingi.
Tugþúsundir hafa mótmælt þessum
framkvæmdum á ýms-
um stigum af fjölmörg-
um ástæðum. Nú síðast
gengu fram fyrir
skjöldu heiðursborgarar
Reykjavíkur, Vigdís
Finnbogadóttir, Friðrik
Ólafsson, Þorgerður
Ingólfsdóttir og Erró.
Varasamar
hótelfjárfestingar
Það er fyrirtækið
Lindarvatn sem stendur
fyrir framkvæmdunum.
Icelandair á helming þess. Nýlega var
viðtal á RÚV við framkvæmdastjóra
Lindarvatns. Hann var borubrattur
og sagði rífandi gang í framkvæmd-
unum og að verklok yrðu fyrir áramót.
Þá myndu Icelandair Hotels taka við
hótelinu.
En hver er þörfin? Fyrir rúmu ári
var bent á að hápunkti ferðaþjónust-
unnar væri þá þegar náð og allar fjár-
festingar í nýjum hótelum væru ákaf-
legar varasamar. Síðan hrundi
markaðurinn þegar kórónuveiran
lagði heiminn undir sig. Samt halda
menn áfram eins og ekkert hafi ískor-
ist. Viljum við það?
Engu er líkara en fjárfestarnir og
framkvæmdaaðilarnir séu að reyna að
komast eins langt út í foraðið og þeir
geta áður en þeir sökkva.
Fjárhættuspilið má stöðva
En hvað er til ráða? Hér er mín til-
laga sem ég bið skattgreiðendur og líf-
eyrissjóðseigendur að íhuga því það er
þeirra fé sem er að brenna upp í þessu
fjárhættuspili.
Alþingi ætti að yfirtaka Landssíma-
húsið upp í væntanlegan ríkisstyrk til
Icelandair. Þá gæti Alþingi hætt við
rótið á Alþingisreitnum og innréttað
Landssímahúsið fyrir sig. Alþingi
Hvað verður um
tröllið við Austurvöll?
Eftir Jón
Hálfdanarson
»Markaðurinn hrundi
þegar kórónuveiran
lagði heiminn undir sig.
Samt halda menn áfram
eins og ekkert hafi ískor-
ist. Viljum við það?
Jón
Hálfdanarson
Höfundur er eðlisfræðingur.
jonh@aknet.is
vantar nýtt húsnæði og er að hefja
framkvæmdir á svokölluðum Alþing-
isreit, auða svæðinu á milli Ráðhúss-
ins, Oddfellowhússins og húsa Alþing-
is.
Fjárhagsstaða ríkissjóðs á næstu
árum verður ekki það burðug að skyn-
samlegt sé að hefja nýframkvæmdir
sem enginn veit hvað kosta þegar upp
er staðið og sitja hugsanlega líka uppi
með fallít hálfkaraða hótelbyggingu
þegar reynt verður að bjarga Ice-
landair.
Gróðurskáli við Austurvöll
Borgarstjórn ætti að sjá sóma sinn í
að skilja eftir auða bletti í miðbænum
fyrir barnabörn okkar en láta þeim
ekki í arf kumbalda hvern ofan í öðr-
um. Á Alþingisreitnum gæti komið fal-
legt Ráðhústorg með margs konar
notkun eins og menn sjá víða erlendis.
Neðstu hæð viðbyggingarinnar sem
verið er að steypa upp og stendur hálf
ofan í Víkurkirkjugarði mætti hafa
opna á þrjár hliðar eins og gróð-
urskála. Þar væri hægt að koma fyrir
minningum um formæður okkar og
-feður sem hvíla enn í vígðri mold í því
sem eftir er af Víkurkirkjugarði eða
hafa verið færð í pappakassa. Þarna
voru Reykvíkingar lagðir til grafar í
þúsund ár. Á þessum stað mætti gera
sögu Reykjavíkur góð skil, með
áherslu á persónulega sögu þess fólks
sem þar var lagt til hinstu hvílu. Í ör-
skotsfjarlægð settist fyrsta landnáms-
fólkið að. Öldum síðar risu við hliðina
Innréttingar Skúla Magnússonar sem
urðu til þess að Reykjavík varð borg.
Í gegnum þennan gróður- og minja-
skála væri gönguleið fólks frá styttu
Skúla Magnússonar yfir á Austurvöll.
Undir Kirkjustræti mætti gera göng
frá viðbyggingu Alþingishússins yfir í
Landssímahúsið. Þar væru menn und-
ir horfnu Apótekarahúsunum en ekki
ofan í Víkurkirkjugarði. Um göngin
gætu alþingismenn og starfsfólk farið
ef loftið úti væri of frískt eða lævíst.
Að lokum. Við eigum að meta sögu
okkar en ekki láta glýju um skamm-
vinnan gróða ráða gerðum. Það gæti
orðið lærdómur okkar af banka-
hruninu og Covid 19-faraldrinum.