Morgunblaðið - 12.05.2020, Side 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. MAÍ 2020
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Byggingavörur
Harðviður til húsabygginga
Sjá nánar á www.vidur.is
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket, útihurðir o.fl. Gæði á góðu
verði. Eurotec A4 harðviðarskrúfur.
Penofin harðviðarolía.
Indus ehf., Óseyrarbraut 2, Hf.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
660 0230 og 561 1122.
Húsviðhald
Hreinsa
þakrennur, laga
ryðbletti á þökum
og tek að mér
ýmis smærri verk.
Uppl. í síma 847 8704
manninn@hotmail.com
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Aflagrandi 40 Við höfum opið alla daga frá kl. 9-15, með takmörk-
unum þó. Þar sem enn eru hópatakmarkanir þarf að skrá sig í alla
viðburði hjá okkur. Lögð er rík áhersla á handþvott og sprittun og
biðjum við alla að huga að því bæði við komu og brottför. Skráning og
allar upplýsingar í síma 411-2701 og 411-2702. Hlökkum til að sjá ykkur.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Höfum opnað smá rifu á félags-
miðstöðina. Ákveðnar takmarkanir eru í gildi. Misjafnt eftir svæðum
hve margir komast inn í einu. Áfram þarf að huga vel að handþvotti
og sprittun bæði þegar komið er inn og þegar gengið er út. Í suma
viðburði þarf að skrá sig í síma 411-2790. Nánari upplýsingar í síma
411-2790. Hlökkum til að sjá ykkur.
Korpúlfar/Borgir Grafarvogi. Opið í Borgum með ákveðnum tak-
mörkunum en förum rólega af stað, skref fyrir skref, sjáumst fagn-
andi. Hámark 20 manna hópar og virðum 2 metra regluna. Lögð
áhersla á handþvott sprittun bæði við komu og brottför í Borgir, þar
sem gleðin býr. Gönguhópur Korpúlfa með göngur alla mánudaga,
miðvikudaga og föstudaga kl. 10, gengið frá Borgum mánudögum
einnig frá Grafarvogskirkju. Kaffi á könnunni.
Seltjarnarnes Enn erum við í þessum stuttu skrefum varðandi opn-
un hjá félasmiðstöðum eldri bæjarbúa. Í dag verður kaffikrókurinn
opinn eingöngu fyrir íbúa á Skólabraut. Kvennaleikfimin er í samráði
við leiðbeinanda. Kl. 11 ætlum við að taka létta göngu. Hittumst við
Skólabraut og göngum þaðan. Allir velkomnir.
Aðalfundur
Krýsuvíkursamtakanna
Aðalfundur Krýsuvíkursamtakanna verður
haldinn miðvikudaginn, 27. maí kl. 17:30 í sal
Samfylkingarinnar, Strandgötu 43, Hafnarfi rði.
Lögð verður fram tillaga að breytingum á lögum
samtakanna. Tillagan og dagskrá fundarins
liggur fyrir á skrifstofu samtakanna.
Fundir/Mannfagnaðir
mbl.is
alltaf - allstaðar
Vantar þig
fagmann?
FINNA.is
Elsku Ása mín.
Við áttum svo
margar yndislegar
stundir saman. Þótt
það væri mikill ald-
ursmunur á okkur þá urðum við
góðar vinkonur á þessum rétt
tæpu sjö árum sem við þekkt-
umst. Ég datt ekki bara í lukku-
pottinn að kynnast Tómasi mín-
um, barnabarninu þínu, ég
eignaðist einnig góða og trausta
vinkonu í þér. Við gátum talað
um allt milli himins og jarðar og
það var aldrei langt í húmorinn
og hláturinn sem einkenndi okk-
ar samband. Þú kenndir mér
margt, og má þar helst nefna
nýtni og nægjusemi. Það voru
engin vandamál, bara lausnir.
Við áttum það sameiginlegt að
þegar við tókum ákvörðun var
ekkert vit í að bíða, við vildum
framkvæma ætlunarverkið
strax. Þú varst svo undurgóð við
hundana mína tvo sem bjuggu
hjá okkur Tómasi af og til þessi
tæp þrjú ár sem við bjuggum í
kjallaranum hjá þér. Þú fórst oft
með þá út að ganga og þeir dýrk-
uðu þig og dáðu. Þegar ég geng
framhjá húsinu þínu með Pasha
ætlar hann alltaf að beygja inn til
þín í von um að hitta Ásu sína.
Þú reyndist mér einnig mjög vel
Ása Jónsdóttir
✝ Ása Jónsdóttirfæddist 22.
ágúst 1936. Hún
lést 23. apríl 2020.
Útförin fór fram
í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
þegar afi og amma
féllu frá með árs
millibili. Þú knúsað-
ir mig og hug-
hreystir mig eins og
ég væri þitt eigið
barnabarn. Því mun
ég aldrei gleyma.
Þegar ég rifja upp
allar okkar góðu
stundir stendur upp
úr ferðin okkar í bú-
staðinn með Jósef
bónda þar sem við sátum fjögur
og spiluðum bridds fram eftir
nóttu. Þú vannst að sjálfsögðu,
enda góður briddsspilari og mikil
keppniskona. Ég ætla ekki að
hafa þetta lengra að sinni, ég
sagði þér oft hvað mér þætti
vænt um þig og ég held að ekk-
ert sem ég skrifa hér geti komið
því betur til skila hvað þú varst
mér kær en knúsin og fallegu
orðin sem fóru okkar á milli.
Takk fyrir alla aðstoðina og
stuðninginn sem þú veittir okkur
Tómasi, elsku Ása okkar.
Þín
Oddný.
Elsku amma mín, þín verður
sárt saknað, þú gerðir svo margt
fyrir okkur öll og er ég ævinlega
þakklátur fyrir allt sem þú hefur
gert fyrir mig. Þú hjálpaðir mér
alltaf við lærdóm ef ég þurfti en
það var mikið hjartans mál hjá
þér að ég myndi ná mér í mennt-
un. Þú kenndir mér einnig að
spila bridds og mér fannst alltaf
yndislegt að fá að spila með þér.
Þú varst líka alveg yndislegur
húmoristi hvort sem það var vilj-
andi eða óvart. Þú komst mér
alltaf á óvart með hagsýni og fyr-
irhyggju sem þú reyndir oft að
kenna mér. Ég vildi að ég væri
betri penni og ég gæti komið því
niður á blað hvað mér þykir vænt
um þig og hvað ég er þér þakk-
látur. Þín verður svo sannarlega
sárt saknað, elsku amma mín.
Þinn
Tómas Fróði.
Kynni okkar Ásu hófust
sautjánda júní árið 1987 þegar
við eldri sonur hennar, Jón
Frosti, og dóttir mín Silja hittum
þau Tómas heitinn á Laugaveg-
inum, en þar áttu þau hjón at-
hvarf þegar þau komu heim frá
London, hvar Tómas starfaði við
sendiráð Íslands. Hún tók okkur
strax vel, og var sérstaklega góð
við Silju, sem þá var fimm ára.
Milli þeirra mynduðust sterk
tengsl sem entust til æviloka og
voru mjög dýrmæt fyrir dóttur
mína. Það sýndi betur en margt
annað hvaða mann Ása Jóns-
dóttir hafði að geyma.
Það sópaði að Ásu, hvar sem
hún fór, og það leyndi sér ekki að
hér fór kona sem hafði sterkar
skoðanir, hvikaði ekki frá þeim,
en var heilsteypt og trú sjálfri
sér sama á hverju dundi. Það
kom ekki síst í ljós þegar Tómas
varð alzheimers-sjúkdómnum að
bráð, langt fyrir aldur fram. Hún
vék varla frá honum á þeim erf-
iða tíma. Þolinmæði hennar og
þrautseigjan í glímunni við þenn-
an hræðilega sjúkdóm sem lagð-
ist á mann hennar var einstök, og
reyndar sýndi hún sama per-
sónulega styrk og æðruleysi þeg-
ar hún háði sjálf sína síðustu orr-
ustu við krabbameinið.
Atorku hennar og ráðdeild var
við brugðið. Það sást ekki síst
þegar hún skipulagði og hélt með
glæsibrag samsæti í sendiráði
okkar í London. Við undirbúning
veislu var ekkert atriði svo lít-
ilvægt að hún gæfi því ekki
gaum: blóm hér, lýsing hér,
skreyting þar, skipan borðbún-
aðar, viðhöfn við hæfi. Og hví að
kalla til starfsfólk þegar hún gat
séð um þetta sjálf betur en nokk-
ur annar?
Eftir að við Jón Frosti skild-
um að skiptum rofnaði aldrei
sambandið við Ásu, hvorki milli
mín og hennar né minnar fjöl-
skyldu og hennar. Það var dýr-
mætt fyrir okkur öll, Silju og
Tómas Fróða, son okkar Jón
Frosta og ömmubarn hennar, og
ekki síst fyrir mig, sem átti í
henni traustan vin og ráðgjafa til
hinstu stundar. Hún leit alltaf á
mig sem tengdadóttur sína, og
ég leit á hana sem tengdamóður
mína. Við tvær ferðuðumst sam-
an til annarra landa, m.a. til
Egyptalands og Ítalíu, og þá
kynntist ég því að Ása var ekki
einungis fróð, heldur bráð-
skemmtileg og gædd drjúgu
skopskyni. Hún var heimsmaður
og sómdi sér vel hvert sem hún
fór. Þó var hún meiri Íslendingur
í sér en flestir aðrir sem ég hef
þekkt og stolt af því, jafnvel
hreykin. Ása Jónsdóttir var af
sterkum stofni gerð, og þess
njóta nú afkomendur hennar.
Innilegar samúðarkveðjur til
þeirra. Blessuð sé hennar minn-
ing.
Hallgerður Thorlacius.
✝ JóhannaKristinsdóttir
fæddist 10. apríl
1937 á Siglufirði.
Hún lést á Land-
spítalanum 24.
apríl 2020.
Foreldrar henn-
ar voru Valborg
Steingrímsdóttir
og Kristinn Guð-
mundsson. Systk-
ini Jóhönnu eru
Hulda Guðbjörg og Stein-
grímur.
Jóhanna giftist Birgi Gests-
syni en hann lést 1977. Dóttir
þeirra er Valborg, gift Árna
Halldórssyni. Börn
þeirra eru Anna
Soffía, Birgitta og
Árni Jóhann. Maki
Önnu Soffíu er
Steinþór J. Sigurðs-
son og eiga þau
saman tvær dætur,
Jenný og Valborgu.
Maki Birgittu er
Gunnar Sigvalda-
son og eiga þau
saman tvö börn,
Júlíu og Kára. Seinni maður
Jóhönnu var Guðmundur
Gunnarsson, þau skildu.
Útför Jóhönnu fór fram í
kyrrþey.
Amma Jonna mín. Þú varst
einstök, fórst alltaf eigin leiðir og
lést engan segja þér fyrir verk-
um. Það eru forréttindi að hafa
fengið að alast upp með þér og
sjá þig alltaf halda áfram sama
hvað á móti blés. Þetta gaf mér
styrk til að standa með sjálfri
mér í einu og öllu og ég mun allt-
af búa að þeim styrk. Þú varst
alltaf stolt af mér og ánægð með
allt sem ég gerði, ég var stjarna í
þínum augum og það var ómet-
anlegt að eiga þig að og ég veit að
minn styrkur og sjálfstraust er
að miklu leyti ef ekki öllu kominn
frá þér. Hver einasta teikning
sem ég teiknaði átti heima á safni
og þú varst viss um að ég yrði
heimsfræg fyrir það eitt að vera
ég.
Ég trúi ekki enn að þú sért
farin, skil það í rauninni ekki því
þetta gerðist svo hratt. Mér
finnst eins og ég hafi verið hjá
þér í gær að tala um blóm og þú
að gefa dætrum mínum málningu
og pensla. En það eru þrír mán-
uðir síðan og ég hitti þig aldrei
aftur. Þessir síðustu mánuðir í
þínu lífi voru erfiðir og baráttan
hörð, þú stálhraust og líkami
þinn vildi ekki gefast upp.
Mamma sagði mér að þú hefðir
bölvað öllum göngutúrunum sem
hefðu gert þig svona hrausta. Þú
varst alltaf að, gekkst um allt og
gerðir upp húsgögn, boraðir
upp hillur, málaðir málverk og
prjónaðir og heklaðir af krafti.
Langflottasta amma sem ég
veit um, listamaður fram í fing-
urgóma. Hafðu engar áhyggjur
af blómunum, ég tek þau öll
heim til mín og passa eins og
gull.
Þú munt alltaf eiga stað í
mínu hjarta og ég mun alltaf
sakna þín elsku amma mín.
Anna Soffía Árnadóttir.
Með sorg og söknuði kveðj-
um við elsku Jonnu frænku okk-
ar í hinsta sinn í dag. Við minn-
umst með þakklæti allra góðu
stundanna sem við höfum feng-
ið að njóta í samveru hennar.
Þótt hægt sé að minnast hennar
sem þess dugnaðarforks sem
hún var verður sennilega minn-
ingin um hennar stóra hjarta sú
sem mun lifa með okkur.
Þótt Jonna frænka hafi ekki
átt auðvelt líf, unnið hörðum
höndum allt frá barnsárunum á
Sigló og fram til þess síðasta,
var henni alltaf umhugað um að
gleðja aðra. Enn þann dag í dag
getum við systkinin rifjað upp
allar fallegu gjafirnar sem hún
og Valbý dóttir hennar hafa gef-
ið okkur í gegnum árin, þótt lið-
in séu næstum 50 ár frá sumum
þeirra. Fyrstu persónulegu
handklæðin, fuglakertastjak-
arnir eða eitthvað í smádótshill-
una, listinn er endalaus.
Þegar Jonna frænka kom í
barnaafmæli, hvort sem það
var hjá okkur, börnunum okkar
eða barnabörnum, hafði hún
ekki bara með gjöf handa af-
mælisbarninu. Öll börnin í af-
mælinu fengu gjöf. Stundum
virtist taskan hennar vera
botnlaus þegar hún dró upp
hvert smádótið á eftir öðru.
Þegar við heimsóttum hana
fórum við aldrei út án þess að
hafa með litla mynd sem hún
hafði málað, afleggjara í potti
eða bara eitthvað sem hún hafði
fundið í Kolaportinu.
Svo virtist sem Jonna
frænka væri alltaf á ferðinni.
Hún veigraði sér ekki við að
taka strætó lengri leiðir eða
ganga bæinn þveran og endi-
langan. Við hittum hana á ótrú-
legustu stöðum! Og ef börnin
okkar voru með í ferð skimaði
hún alltaf eftir næstu dótabúð
svo hún gæti keypt eitthvað til
að gleðja þau.
Jonna frænka var glæsileg
kona. Hún bar höfuðið hátt og
var óhrædd við að fara sínar
eigin leiðir. Hún var frænkan
sem var með aflitað hár og
ósjaldan glitti í bláan blúndu-
brjóstahaldarann undir flegn-
um V-hálsmálsbolnum. Okkur
fannst hún algjör skvísa!
Hún var óhrædd við að segja
sína skoðun og hafði enga þörf
fyrir að vera sammála fólki. Í
fjölmenni kom hún sér oftast
fyrir í eldhúsinu þar sem hún
naut sín best í tveggja manna
tali. Þegar hún eltist og það
varð fastur liður að spyrja
hvernig hún hefði það var hún
alltaf hreinskilin í svörum en
spurði svo strax: „Hvernig hef-
ur þú það?“ eða „hvernig geng-
ur hjá þér?“
Þannig var Jonna frænka,
alltaf að hugsa um aðra.
Elsku Valbý, Árni, Anna
Soffía, Birgitta og Árni Jóhann,
makar og börn. Okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur til ykkar
allra.
Fyrir hönd mömmu, maka
okkar, barna, tengdabarna og
barnabarna: Elsku Jonna
frænka, þín verður sárt saknað.
Takk fyrir allt!
Jóhanna (Jonna), Linda,
Herdís, Sigríður (Sirrý) og
Stefán Birgir.
Gömul og góð vinkona hefur
kvatt. Við Jonna kynntumst í
smábarnaskóla hjá Láru á Siglu-
firði. Við vorum minnstar og sát-
um því á fremsta bekk, Jonna
með slöngulokkana sína og ég
með ljósa fléttinga.
Í minningunni var alltaf sól og
gott veður á sumrin á Sigló. Við
Jonna vorum í stutterma kjólum
og hvítum leistum og sandölum.
Við lékum okkur í parís á stétt-
inni hjá Guðbjörgu ljósmóður,
sem átti bestu stéttina í bænum.
Svo var farið í landaparís og ekki
má gleyma boltaleikjunum, ein-
bolt, tvíbolt og þríbolt. Á kvöldin
var farið í fallin spýta og feluleik
og á sunnudögum fórum við á
stúkufundi og í þrjúbíó. Við fór-
um á skíði og skauta á veturna og
stukkum af húsþökum og komum
oft rennandi blautar heim. Ég
var oft lasin á þessum árum og þá
kom Jonna í heimsókn og teikn-
aði fyrir mig falleg föt á dúkkulís-
urnar.
Ein eftirminnilegasta minn-
ingin er af fermingardeginum.
Jonna var svo falleg í síðum hvít-
um kjól með hvíta blúnduhanska.
Ég á enn næluna sem Jonna gaf
mér í fermingargjöf. Þegar við
komumst á unglingsárin tók við
skemmtilegur tími. Við fórum á
böll í Alþýðuhúsinu og þótt við
værum um margt ólíkar höfðum
við báðar gaman af því að dansa.
Jonna var einnig afar listræn,
teikning lék í höndum hennar og
hún gat spilað öll vinsælustu lög-
in á píanó eftir eyranu.
Þegar Jonna kynntist Birgi
sínum bjuggu þau fyrst á efstu
hæðinni í Útvegsbankanum. Þau
voru afar hamingjusöm og svo
kom Valborg og litla fjölskyldan
flutti suður. Það var mikill missir
fyrir Jonnu þegar Birgi féll frá.
Við héldum alltaf sambandi í
gegnum árin og heimsóttum hvor
aðra og fylgdumst með börnum
og barnabörnum vaxa úr grasi.
Takk fyrir fallega vinskapinn í
gegnum árin, kæra vinkona.
Hekla Ragnarsdóttir.
Jóhanna
Kristinsdóttir