Morgunblaðið - 23.05.2020, Blaðsíða 39

DÆGRADVÖL 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. MAÍ 2020
DUXIANA Reykjavik | Ármuli 10 | Reykjavik | +354 5 68 99 50 | www.duxiana.is
GÆÐI OG ÞÆGINDI
SÍÐAN 1926
DUX 1001 - VÍÐÞEKKT ÞÆGINDI
Byggt á fyrsta DUX rúminu sem var framleitt árið 1926, þetta er sannarlega það sem draumar eru byggðir á.
„ÞETTA ER VARÚÐARRÁÐSTÖFUN – EF
HANN SKYLDI GLEYMA AÐ TAKA FYRIR
MUNNINN ÞEGAR HANN HNERRAR.”
„GETURÐU SKIPT TÍUÞÚSUNDKÖLLUM?”
Ferdinand
Hrólfur hræðilegi
Grettir
... að hafa áhyggjur
af honum þegar hann
hringir ekki.
Í klípu eftir Mike Baldwin eftir Jim UngerHermann
ÞÚ SEGIR
EKKI!
OG MUNIÐ
KRAKKAR …
TAKKA ÞÉR FYRIR
AÐ BIÐJA UM
REIKNINGINN!
AÐ GERA ALLTAF
ALLT 100 PRÓSENT!
… OG RÉTTA MÉR HANN …
Ö, NEMA ÞEGAR
ÞIÐ GEFIÐ BLÓÐ
eru Pétur Óskar, Brynjar Arndal,
Breki Arndal, Diljá Dögg, Óskar Her-
bert, Sóldís og Þorkell Máni. Börn
Helgu eru Ásdís Ragna grasalæknir
og Bjarni Þór viðskiptafræðingur, og
barnabörn hennar eru Kamila Birta,
Guðjón Pétur og Egill Örn.
Systkini Óskars, sammæðra: Sigur-
jón, 25.7. 1953, d. 8.2. 2018, Þórður
Rúnar, f. 11.8. 1954, Jón Gunnar, f.
21.9. 1956, d. 17.12. 2002, Sóley Arn-
dal, f. 24.12. 1958, Fanney, f. 12.5.
1961, Sigurbjörn Jakob, f. 17.4. 1965,
og Bjarni Gaukur, f. 29.12. 1968; sam-
feðra systkini eru Sigríður, f. 6.7.
1953, Walter Magnús, f. 4.9. 1956,
Gunnar Þór, f. 1.8. 1959, Margrét
Björg, f. 17.2. 1966, og Árný, f. 1.10.
1967.
Foreldrar Óskars voru Marteinn
Herbert Kratsch, f. 18.6. 1931, d. 14.9.
2012, plötu- og ketilsmíðameistari, bjó
lengst af á Seltjarnarnesi, og Hólm-
fríður Jóna Arndal Jónsdóttir, f. 3.12.
1931, d. 19.11. 2019, húsmóðir, bjó
lengst af í Kópavogi og á Sóleyja-
bakka í Hrunamannahreppi. Eigin-
maður hennar og kjörfaðir Óskars var
Þórmundur Hjálmtýsson, f. 13.4.
1935, d. 19.5. 2007, fisksali og bóndi.
Óskar
Herbert
Þórmundsson
Guðmundína Magnúsdóttir
húsfr. í Fremrihúsum, frá
Breiðabóli í Skálavík
Guðmundur Helgi
Kristjánsson
sjómaður og b. í
Fremrihúsum í Arnardal,
frá Dvergasteini í
Seyðisfirði, N-Ís.
Sigríður Guðrún Guðmundsdóttir
húsfr. á Patreksfirði og í Hafnarfirði
Þórhallur Jónasson
stýrimaður í Reykjavík
Hólmfríður Jóna
Arndal Jónsdóttir
húsfr. í Kópavogi,
kjörfaðir: Jón
Guðmundsson
vélstjóri
Þuríður Markúsdóttir
húsfreyja í Hlíðarhúsum,
f. í Skógsnesi í Flóa
Jónas Jónsson
trésmiður í Hlíðarhúsum í
Rvík, frá Rútstöðum í Flóa
Kristján Arason
fv. handboltakappi
Kristjana Guðmundsdóttir
húsfreyja í Reykjavík
Þóra Þrastardóttir
lögg. fasteignasali
og fv.
fegurðardrottning
Hörður
Þórhallsson
yfirhafnsögum.
í Rvík
Ólöf Jónsdóttir
húsfr. í Kópavogi
Jóhann R. Benediktss.
fv. sýslumaður
Reynir
Kratsch
bifvélav.
í Rvík
Ari Magnús Kristjánsson
skipstj. og kaupm. í Hafnarf.
Ellý Kratsch
húsfr. í
Kópavogi
Hannes
Jónsson
formaður
KKÍ
Jón Gunnar
Þórmundss.
múraram. í
Kópavogi
Margrét Jónsdóttir
húsfreyja í Feigsdal, frá
Skipholti, Hrunamannahr.
Ólafur Bjarnason
bóndi í Feigsdal í Selárdalssókn,
f. í Háholti,Gnúpverjahr.
Þorbjörg Ólafsdóttir
húsfreyja í Reykjavík
Hinrik OswaldWalter Kratsch
pípulagningameistari í Rvík
Martha Kratsch
húsfreyja í Dresden
Oswald Kratsch
bjó í Dresden, Þýskalandi
Úr frændgarði Óskars Þórmundssonar
Marteinn Herbert Kratsch
plötu- og ketilsmíðameistari
á Seltjarnarnesi
Gátan er sem endranær eftirGuðmund Arnfinnsson:
Ljós í myrkri lítið er.
Lítið tár á vanga sést.
Uppstytta til hálfs er hér.
Höfum víst í kolli flest.
„Svona lítur lausnin út í dag,“
segir Harpa á Hjarðarfelli:
Glóra í myrkri er lítið ljós.
Lekur glóra um kinn.
Glóra í byl frá grund og sjós.
Glóru í kolli finn.
Elsa Eysteinsdóttir svarar:
Glætu sé ég glitra á vanga.
Glætu ögn í myrkri sé.
Glitta fer í glætu að langa.
Glæta í kolli? - hvorki né.
„Ekki skal ég fullyrða að þessi
lausn sé rétt, en glórulaus er hún
alltént ekki,“ segir Eysteinn
Pétursson.
Glóru í myrkri greina má.
Glóru á vanga oft má sjá.
Glóra, er regnið gengur hjá.
Glóru ég hef í kolli – smá.
Helgi R. Einarsson á þessa lausn:
Um týru og tárið heyrt ég hef,
við hríðina svo tef
og gjarnan oft víst gleymi mér
því glóran á við hér.
Guðrún B. leysir gátuna þannig:
Glóra var lítil í göngunum,
en glóra á mínum vanga,
og glórulaus stormél á stikunum.
Stefglóru heim fór að langa.
Þannig skýrir Guðmundur gát-
una:
Glóru í myrkri megum sjá.
Mun hér glóra tár á brá.
Hlé svo glóra hríð er á.
Heldur vitglóran er smá.
Þá er limra:
Hann Sólmundur sá varla glóru
og sængaði óvart hjá Jóru
hans Eiríks á Bakka
og eignaðist krakka,
en ætlaði upp í til Nóru.
Og hér kemur ný gáta eftir Guð-
mund:
Brosir sólin björt og hlý,
blærinn hvíslar greinum í,
skýst á milli blóma bý,
birtist hérna gáta ný:
Glaður sá maður aldrei er.
Ævi manns á jörðu hér.
Nýliðinn tíma telja má.
Trónir hann valdastóli á.
Gömul vísa í lokin:
Hættu að gráta, hringa ná,
hryggð ei lát á bera.
Þó að bjáti eitthvað á
áttu kát að vera.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Vissulega er glóra í þessu