Morgunblaðið - 11.06.2020, Síða 32

32 SNÆFELLSBÆR
Ásgeir Ingvarsson
ai@mbl.is
Veturinn var krefjandi en íbúar
Snæfellsbæjar sneru bökum saman
til að takast á við áskoranirnar: „Við
komum ágætlega undan vetri þrátt
fyrir erfiða tíð til sjávar. Þrátt fyrir
vond veður tókst sjómönnum okkar
að halda til veiða en skilyrðin voru
allt annað en góð,
enginn friður um
borð og áhafnir
komu lemstraðar
og þreyttar í land
með aflann. Á
móti kemur að
þegar gaf á sjóinn
var fiskiríið mjög
gott,“ segir Krist-
inn Jónasson,
bæjarstjóri Snæ-
fellsbæjar. „Vita-
skuld setti kórónuveiran líka strik í
reikninginn en íbúar voru yfirveg-
aðir þó þeir tækju hættuna á smiti
mjög alvarlega og tókst prýðisvel að
komast í gegnum faraldurinn. Ég
held að það hafi komið vel fram í líð-
an fólks á svæðinu að því fannst það
öruggt hérna í víðáttunni þar sem
hver íbúi getur haft marga fermetra
út af fyrir sig.“
Ferðaþjónustan mikilvæg
Það er eftir að koma í ljós hvernig
ferðaþjónustunni á Snæfellsnesi
reiðir af í sumar en Kristinn bendir á
að fjölgun ferðamanna á undan-
förnum árum hafi hjálpað til við að
halda atvinnustiginu uppi. „Á að
giska 60% af störfunum á svæðinu
tengjast sjávarútvegi en þar hefur
þróunin verið í þá átt að færri hend-
ur þarf til að veiða og verka sama
magn af fiski. Störfunum í greininni
hefur því fækkað á undanförnum 10-
20 árum, en íbúafjöldinn á Snæfells-
nesi nánast staðið í stað. Það er eink-
um ferðaþjónustunni að þakka að ný
störf hafa orðið til í staðinn fyrir þau
sem hurfu í sjávarútvegi og því næg
atvinna í boði,“ útskýrir Kristinn.
„Vöxturinn hefur verið ör á undan-
förnum árum og er nú svo komið að í
sveitarfélaginu eru í boði fleiri
hundruð gistirýma, fjöldi veit-
ingastaða og kaffihúsa. Þá hefur
mikil uppbygging átt sér stað í Þjóð-
garðinum Snæfellsjökli.“
Kristinn bendir á að fyrsta áratug-
inn eftir að Þjóðgarðurinn Snæfells-
jökull var formlega settur á lagg-
irnar hafi lítið sem ekkert fjármagn
fengist til að byggja þar upp og bæta
aðstöðu. „Árið 2009 fórum við loks að
fá fjármuni til að ráðast í fram-
kvæmdir og ég hefði ekki boðið í
ástandið sem hefði ríkt á svæðinu ef
við hefðum ekki verið búin að und-
irbúa þjóðgarðinn til að taka á móti
þeim mikla straumi ferðamanna sem
svo tóku að leggja leið sína hingað
upp úr 2013. Ef við hefðum ekki náð
að útbúa áningarstaði, leggja göngu-
stíga og aðra lágmarks þjóðgarðs-
innviði þá hefði gestaflaumurinn
hreinlega getað rústað svæðinu.“
Svo margt að sjá
Frekari uppbygging er fram-
undan og munu t.d. framkvæmdir
við nýja þjóðgarðsmiðstöð á Hellis-
sandi hefjast á næstu dögum auk
þess að bílastæði við vinsælustu
áfangastaðina verða ýmist færð eða
stækkuð til að bæta aðgengi. „Það
hefur staðið uppbyggingu í þjóðgarð-
inum fyrir þrifum að þar er víða
slæmt aðgengi að rennandi vatni, en
núna er búið að leggja vatn, rafmagn
og ljósleiðara að afleggjaranum nið-
ur á Djúpalónssand og greiðir það
leiðina fyrir frekari uppbyggingu á
því svæði.“
Kristinn bætir við að það geti haft
í för með sér vissar áskoranir fyrir
ferðaþjónustufyrirtæki þegar að-
gengið að helstu perlum á svæðinu
er orðið mjög gott. „Það hefur komið
fyrir að ferðaþjónustuaðilar hafa
kvartað við mig yfir því hve mikið úr-
val áfangastaða er orðið hér á svæð-
inu. Þessir aðilar reka fyrirtæki sem
selja dagsferðir frá Reykjavík út á
Snæfellsnes og þurfa því að komast
hratt á milli staða og ekki stoppa of
oft svo ljúka megi hringnum á einum
degi. Vandinn er sá að viðskiptavinir
þeirra eru iðulega búnir að lesa sér
vel til um svæðið og eru óánægðir
þegar þeim er ekið aftur til borg-
arinnar því þeir spyrja hvers vegna
var ekki stoppað á þessum staðnum
eða hinum sem þeir höfðu lesið um á
netinu og langað að skoða.“
Fundu fyrir öryggi í víðáttunni
● Veður truflaði veiðar í vetur og veiran flækti daglegt líf en í Sæfellsbæ ætlar sumarið að byrja vel
● Fjölgun starfa í ferðaþjónustu hefur vegið upp á móti minni þörf á vinnuafli við veiðar og vinnslu
Kristinn
Jónasson
Ljósmynd/Snæfellsbær
Ljós Skálasnagaviti vísar sjófarendum leið og laðar til sín fjölda ferðamanna, bæði innlenda og erlenda.
Rætur Íbúafjöldi Snæfellsbæjar
hefur lítið breyst undanfarin ár.
Stutt er síðan dreifbýlið á Snæ-
fellsnesi var ljósleiðaratengt og
bindur Kristinn vonir við að
betri netinnviðir skapi nýja
möguleika í atvinnulífinu. Hann
segir þegar hægt að finna dæmi
um fólk sem býr á svæðinu og
sinnir ýmsum sérhæfðum störf-
um í fjarvinnu en skreppur að-
eins endrum og sinnum til
Reykjavíkur til að sitja fundi eða
hitta viðskiptavini. Tæknin geri
það að verkum að fólk með góða
menntun er ekki lengur bundið
við höfuðborgarsvæðið og geta
þeir sem nota tölvu við vinnu
sína oft valið hvar þeir búa, al-
veg óháð því hvar vinnuveitandi
þeirra er með sínar skrifstofur.
Til að sinna þessum hópi bet-
ur hafa bæjaryfirvöld hafist
handa við að innrétta n.k. skrif-
stofuhótel í húsinu þar sem
bæjarskrifstofurnar voru áður.
„Mörgum sem vinna fjarvinnu
finnst eftir sem áður gott að
geta leigt sér pláss í skrifstofu-
húsnæði til að hafa félagsskap
af öðru fólki. En svo hjálpar
þessi aðstaða vonandi líka til að
laða hingað ákveðinn hóp fólks
sem vinnur fjarvinnu um allan
heim og er á stöðugu ferðalagi á
milli landa. Hingað gæti þetta
fólk komið í 12 til 16 vikur, haft
aðgang að góðri vinnuaðstöðu
og stað til að kynnast heima-
mönnum, um leið og þeim gefst
góður tími til að upplifa öll þau
lífsgæði sem Snæfellsnesið hef-
ur upp á að bjóða.“
Greiða leið
fjarvinnufólks
OPNA SKRIFSTOFUHÓTEL
Á ferðalagi um Snæfellsnes er upp-
lagt að heimsækja Sjóminjasafnið á
Hellissandi. Safnið er á lóð sem
fengið hefur nafnið Sjómannagarð-
urinn og var gefinn sjómönnum á
svæðinu til að nota undir sín árlegu
hátíðahöld. „Byrjað var á að koma
fyrir styttu í garðinum árið 1974;
Jöklurum eftir Ragnar Kjartansson
og því næst var hafist handa við að
endurreisa þurrabúðina Þorvald-
arbúð en þar bjó fólk allt til ársins
1942. Loks var ráðist í að byggja
Sjóminjasafnið þar sem í dag má
finna þrjár áhugaverðar sýningar,“
segir Þóra Olsen, umsjónarmaður
safnsins.
Hjá Sjóminjasafninu má finna
marga áhugaverða gripi, bæði inn-
an- og utandyra. Í Sjómannagarð-
inum eru t.d. varðveitt hvalbein,
börnin geta leikið sér í neta-
hringjum og áhugasamir spreytt sig
á að lyfta eftirmyndum af steinatök-
unum í Djúpalóni. „Þá er gönguleið
upp á hæðina fyrir ofan safnið og
þaðan mjög gott útsýni yfir bæinn,
hafið og fjöllin,“ útskýrir Þóra.
Fuglar, fiskar og menn
Í Sjóminjasafninu er rekið nota-
legt kaffihús þar sem m.a. eru seld-
ar kleinur og vöfflur, en það fyrsta
sem mætir gestum er ljósmyndasýn-
ingin Sagan okkar í sjálfu anddyr-
inu þar sem rakin er saga uppbygg-
ingar hafnanna í Snæfellsbæ
undanfarin 100 ár. „Þaðan er geng-
ið yfir í sýninguna Náttúran við haf-
ið þar sem skoða má vönduð sýn-
ishorn af fiskum og fuglum af
svæðinu, og börnin geta leikið sér
að skeljasafni. Þá tekur við bíósalur
þar sem sýndar eru fimm stutt-
myndir í röð, og er gengið inn í sýn-
inguna Sjósókn undir jökli og er þar
m.a. að finna elsta fiskibát sem
varðveittur er hér á landi; seglbát-
inn Blika sem smíðaður var árið
1826,“ útskýrir Þóra en Björn G.
Björnsson leikmyndahönnuður á
heiðurinn af hönnun sýninganna.
Safnið er opið alla daga vikunnar
frá kl. 10 til 17 og kostar 1.300 kr.
inn en ókeypis fyrir 16 ára og yngri.
Segir Þóra flestum þykja mjög
áhugavert að fræðast um sögu sjó-
sóknar á svæðinu og að minnast
harðrar lífsbaráttu fyrri kynslóða.
„Það er merkilegt hvað þessi saga
er nálæg okkur, og t.d. gaman að
nefna að þeir Guðmundur og Jón
Júlíussynir sem stofnuðu Nóatún og
síðar Melabúðina gistu sem börn
hér í þurrabúðinni hjá ömmu sinni
sem þar bjó. Þessi tími er ekki fjar-
lægari okkur en það.“
Þóra minnir lesendur á að gefa
sér líka tíma til að skoða Hellissand.
„Hér má finna fögur útilistaverk,
s.s. á gafli gamla frystihússins og á
vegg félagsheimilisins, og upplagt
að fá sér málsverð á veitingastaðn-
um Viðviki eða kaffihúsinu Gil-
bakka. Afskaplega fallegar göngu-
leiðir eru um svæðið, bæði meðfram
strandlengjunni og upp með hraun-
inu.“ ai@mbl.is
Lífsbaráttan var hörð á Snæfellsnesi
● Sjóminjasafnið á Hellissandi gerir sögu sjósóknar á svæðinu góð skil ● Sagan er ekki svo fjarlæg
Ljósmynd/Sjóminjasafnið Hellissandi
Upplifun Þóra Olsen, umsjónarmaður safnsins, með manni sínum Óskari
Skúlasyni. Sýningar safnsins þykja vel heppnaðar og fræðandi.
Skjól Þurrabúðin Þorvaldarbúð var
endurbyggð á 8. áratugnum.
Forn Bliki er elsti varðveitti fiski-
bátur landsins, smíðaður 1826.
MVið elskum Ísland »42-43
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. JÚNÍ 2020