Morgunblaðið - 11.06.2020, Síða 64

64 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. JÚNÍ 2020
www.danco.is
Heildsöludreifing
yrirtæki og verslanir
Sumarleikföng í úrvali
Kynntu þér málið og pantaðu
á vefverslun okkar www.danco.is
Kútar
S ndlau Sundboltar
120x120x87 cm
Fótbolta-
æfingasett
Vatnsblöðrur
Hoppubolt
50 cm
Fötusett
Helgi Snær Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
Blóðdropinn, verðlaun Hins íslenska
glæpafélags fyrir bestu glæpasögu
ársins 2019, voru veitt í gær og hlaut
þau Sólveig Pálsdóttir fyrir bók sína
Fjötra. Í henni segir af konu sem
finnst látin í klefa sínum í fangelsinu
á Hólmsheiði og rannsóknarlög-
reglumaðurinn Guðgeir og félagar
hans fara að rannsaka málið, sem
reynist hafa ótal þræði og teygja
anga sína víða og „alla leið til stóra
skjálftans um aldamótin þar sem
ungur maður hvarf sporlaust“, eins
og segir í lýsingu á bókinni.
Fjötrar eru fimmta bók Sól-
veigar, sem hóf að skrifa glæpasög-
ur fyrir tíu árum, en hún starfaði
sem leikkona og framhaldsskóla-
kennari áður en hún sneri sér alfarið
að ritstörfum. Fyrsta bók Sólveigar,
Leikarinn, kom út árið 2012 og sú
næsta, Hinir réttlátu, árið 2013 en
upp frá því hafa liðið tvö ár milli
bóka. Flekklaus kom út 2015, Ref-
urinn 2017 og Fjötrar árið 2019.
Enskar útgáfur væntanlegar
Sólveig er spurð að því hvernig
það leggist í hana að eiga glæpasögu
ársins 2019 þegar svo margir ís-
lenskir höfundar séu um hituna, en
valið stóð um 20 bækur. „Þarna voru
margir geysiflottir höfundar sem ég
ber mikla virðingu fyrir og ég er
gríðarlega þakklát og stolt,“ segir
Sólveig. Hún hafi ekki átt von á
þessari viðurkenningu þó svo að hún
hafi verið ánægð með bókina og
bókin hlotið jákvæðar viðtökur les-
enda.
Handhafi Blóðdropans er til-
nefndur fyrir hönd Íslands til Gler-
lykilsins, norrænu glæpasagnaverð-
launanna, sem er vissulega góð
kynning fyrir óþekkta höfunda en
bækur Sólveigar hafa þó verið þýdd-
ar á erlend tungumál, fyrstu tvær á
þýsku og síðustu tvær voru keyptar
af ensku forlagi sem nefnist Corylus
Books. Refurinn verður gefin út
fyrst í enskri þýðingu og það í haust,
að sögn Sólveigar, og í Bretlandi er
einnig verið að vinna að undirbúningi
sjónvarpsþátta eftir sögunni.
Óttinn hvarf hjá Þorvaldi
Sólveig er spurð hvers vegna
glæpasagnaformið hafi orðið fyrir
valinu þegar hún hóf að skrifa bækur.
„Það var eiginlega hending, við skul-
um segja að það hafi krækt í mig,“
svarar hún. „Ég er menntuð leikkona
og líka bókmenntafræðingur og
kennari og ég fór á námskeið hjá Þor-
valdi Þorsteinssyni heitnum, sem var
algjörlega frábært og kom mér á
skrið. Hann tók frá mér óttann við að
láta mitt ágæta ímyndunarafl flakka
og á námskeiðinu skrifaði ég uppi-
stöðu eins kafla í Leikaranum.
Nokkrar aðalpersónanna þar byrjuðu
að mótast í huga mér og upphaflega
átti sú bók að vera um svolítið neyð-
arlegt samband tveggja persóna á
fertugsaldri en svo fékk ég hugmynd
að plotti og fór að skrifa út frá því.
Mér fannst það svo gaman, þetta
varð svo spennandi viðfangsefni að ég
varð háð því. Mér finnst spennandi að
skrifa spennandi texta en ef textinn
fær ekki blóðið í æðum mér til að
renna hraðar hendi ég honum bara.“
Milli tveggja ólíkra heima
Sólveig færir blaðamanni þær
fréttir að hún sé nú í fyrsta sinn að
skrifa öðruvísi bók, þ.e. ekki glæpa-
sögu, og eigi að skila inn fyrsta hand-
riti á morgun, föstudag. Bókin kemur
út í haust og er byggð á minningum
Sólveigar frá því þegar hún var send í
afskekkta sveit aðeins fimm ára að
aldri. Hún hafði þá búið í tveimur
löndum þar sem faðir hennar var í ut-
anríkisþjónustunni. „Við fluttum
fyrst til afa og ömmu á Bessastaði.
Afi minn, Ásgeir Ásgeirsson, var þá
forseti og við bjuggum þar á meðan
verið var að útbúa íbúðina okkar. Síð-
an var ég send austur í sveit, í Lón
sem er reyndar sögusvið Refsins,“
segir Sólveig frá. Hún hafi verið í
sveit hjá afskaplega góðu fólki en lífs-
reynslan hafi verið sérstök, þar sem
hún hafi farið milli tveggja afar ólíkra
heima. „Ég flakka fram og til baka í
tíma í frásögninni,“ segir hún um
bókina væntanlegu sem hlotið hefur
vinnutitilinn Klettaborgin.
Kófið kom og stemningin fór
Sólveig segist hafa verið byrjuð að
skrifa sjöttu glæpasögu sína þegar
kórónuveirufaraldurinn skall á en
einhverra hluta vegna hafi hún „misst
stemninguna“ fyrir þeim skrifum
þegar farsóttin tók að breiðast út.
„Ég missti tenginguna við það sem ég
var að gera, fannst einhvern veginn
absúrd að vera að kokka upp ein-
hverja glæpafléttu þegar ástandið
væri svona í heiminum. Ég tók mér
hlé frá skrifunum til að ná áttum og
byrjaði svo að skrifa þetta sem mér
fannst og finnst skipta svo miklu
máli, þessi veröld sem var, meiri ein-
faldleiki og fólkið sem ég segi frá er
fólk sem ég vil ekki að gleymist,“ út-
skýrir Sólveig.
Hún segir skrifin hafa gengið hratt
fyrir sig og að bókin verði ekki löng
þótt margir komi við sögu, m.a. fólkið
í sveitinni hennar, Þórbergur Þórð-
arson rithöfundur, Helgi Skúlason
leikari, Ásgeir forseti afi hennar og
langalangamma hennar, Solveig
Pálsdóttir sem var önnur lærða ljós-
móðirin á Íslandi. „Og Alice Cooper,“
bætir Sólveig við kímin.
Hún ítrekar að hún ætli að halda
áfram að skrifa glæpasögur, þrátt
fyrir þennan útúrdúr, og fylgja áfram
innsæinu líkt og hún gerði þegar hún
sagði upp öruggu kennarastarfi til að
gerast rithöfundur. Sólveig hlær inni-
lega þegar blaðamaður spyr hvort sú
ákvörðun hafi valdið henni kvíða. Já,
heldur betur, en allt fór þó vel. „Ég er
samt ekkert að ráðleggja fólki að
gera þetta. Þó að gott sé að fylgja
draumum sínum er líka gott að hafa
skynsemina með í för.“
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Stolt „Þarna voru margir geysiflottir höfundar sem ég ber mikla virðingu fyrir og ég er gríðarlega þakklát og
stolt,“ segir Sólveig um höfundana sem tilnefndir voru til Blóðdropans í ár. Sólveig tók við verðlaununum í gær.
„Gríðarlega þakklát og stolt“
 Sólveig Pálsdóttir hlýtur Blóðdropann í ár fyrir bestu glæpasögu ársins 2019  „Spennandi að
skrifa spennandi texta,“ segir hún  Næsta bók ekki glæpasaga heldur byggð á æskuminningum
Leiðsögn verður veitt í kvöld kl. 20
um sýninguna Sol LeWitt í Lista-
safni Reykjavíkur í Hafnarhúsi sem
opnuð var 13. febrúar síðastliðinn.
Sýninguna vann fjölmennur hópur
fólks beint á veggi sýningarsalanna
eftir forskrift listamannsins sem lést
fyrir þrettán árum, tæplega átt-
ræður að aldri. LeWitt var banda-
rískur listamaður og einn helsti for-
vígismaður hugmyndalistarinnar.
Er þetta fyrsta yfirlitssýning Lista-
safns Reykjavíkur á verkum Le-
Witts, spannar þrjátíu ár af ferli
hans og „inniheldur mikilvægar
veggteikningar og dægurlist frá því
snemma á ferlinum, auk síðari
verka, þar á meðal nokkurra sem
sýna markverðar umbreytingar á
ferli LeWitts á níunda og tíunda ára-
tugnum“, eins og segir á vef safns-
ins. Segir þar að í hugmyndalist Le-
Witts séu allar ákvarðanir og
skipulag listaverksins fyrirfram
ákveðið og hugmyndin verði að vél
sem búi til verkið.
Sýningarstjóri Sol LeWitt er
Lindsay Aveilhé, ritstjóri Sol Le-
Witt Raisonné-veggteikningalistans,
og kemur fram á vef Listasafns
Reykjavíkur að flókið og viðamikið
sé að setja upp sýningu á borð við þá
sem nú er í Hafnarhúsi. Fimm teikn-
arar frá stúdíói Sol LeWitt komu til
landsins og stýrðu gerð sýning-
arinnar og unnu að henni.
Ljósmynd/Vigfús Birgisson
Þolinmæði Listamaður vinnur verk á vegg í Hafnarhúsinu eftir forskrift
Sols LeWitts heitins, eins helsta forvígismanns hugmyndalistarinnar.
Leiðsögn um Sol LeWitt