Morgunblaðið - 15.07.2020, Blaðsíða 14

Morgunblaðið - 15.07.2020, Blaðsíða 14
14 UMRÆÐAN MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 15. JÚLÍ 2020 Góðu heilli hafa Ís- lendingar á að skipa úrvals hljómlistar- mönnum. Það er sér- stakt ánægjuefni, þegar þeir sameina krafta sína í listgjörn- ingi. Kvensnillingar úr þeirra röðum hafa verið áberandi undan- farið, brotist í gegn- um „glerþak“ listar- innar, svo notuð sé fréttaskýring RÚV. Einn þeirra, Björk Guð- mundsdóttir, hefur nú fengið í lið með sér uppáhaldshljómsveit mína, Sinfóníuhljómsveit Íslands (SÍ), og fleiri afbragðs listamenn. Fyrir skemmstu var fjallað um þennan viðburð í fyrrgreindum ríkisfjölmiðli. Í fyrstu var frá því sagt, að um væri að ræða söfn- unartónleika í þágu Kvenna- athvarfs. Síðar var útskýrt, að söfnunarátak færi fram samhliða tónleikunum. Þetta staðfestir framkvæmdastjóri SÍ, Lára Sóley Jóhannsdóttir, í ljúfmannlegu svari við fyrirspurn minni. Um- sjón og skipulagningu hafa með höndum „Iceland Airwaves“ (sem er dyggilega stutt af Reykjavíkur- borg (Rvk) og „Icelandair“) og Harpa, sem er í eigu ríkisins og Rvk. Bæði Harpa og SÍ eru rekin af ríki og sveitarfélögum. Björk er kvenfrelsari. Í frjálsu samfélagi er henni að sjálfsögðu heimilt að boða trú sína að vild. Hún segir í sambandi við tón- leikana: „Mitt innlegg til femín- isma verður að monta mig yfir því að langflestar útsetningar eru eft- ir mig. Þetta er því miður eitthvað sem er of oft horft framhjá hjá konum. Fólki verður boðið upp á veitingar til styrktar kvenna- athvarfinu.“ Vita- skuld er skiljanlegt, að Björk vilji monta sig. Það er verð- skuldað. En er slíkt trúboð með fulltingi menntastofnana í al- mannaeigu réttlæt- anlegt? Á vefsíðu Hörpu stendur: „Hlutverk Hörpu er að vera vettvangur fyrir tón- listar- og menningar- líf sem og hvers kon- ar ráðstefnur, fundi og samkomur, innlendar og erlendar. Markmið ríkis og Reykjavíkurborgar með byggingu og rekstri tónlistar- og ráðstefnuhússins Hörpu er að efla íslenskt tónlistar- og menningarlíf, styrkja stöðu Íslands á sviði ráðstefnuhalds og ferðaþjónustu og stuðla að öflugu mannlífi í mið- borginni.“ Þátttaka í fjársöfnunum fyrir öfgahópa er nýlunda í rekstri þessa merka húss. Að vísu hefur Harpa átt samstarf við Kvenfrels- unaráróðursstofnun Sameinuðu þjóðanna (UN Women) í tengslum við ljósagönguna svonefndu „á al- þjóðlegum baráttudegi Sameinuðu þjóðanna gegn kynbundnu of- beldi“ (þ.e. ofbeldi karla gegn kon- um). Stella Samúelsdóttir, fram- kvæmdastýra Íslandsdeildar hennar, skrifaði: „Við verðum að hætta að rengja trúverðugleika þolenda.“ Svar var slegið á „Hörpustrengi“: „Harpa verður lýst upp í appelsínugulum lit, sem er táknrænn litur fyrir von og bjarta framtíð kvenna og stúlkna án ofbeldis.“ Vonandi styður allt réttlátt fólk baráttu gegn kynferðislegri sví- virðingu stúlkna og óskar þeim bjartrar framtíðar. En Stellu láð- ist að geta þess, að verulegur fjöldi ákæra kvenna (þær kallar RÚV brotaþola eða þolendur) er falskur. Og hvers eiga piltar og karlmenn að gjalda? Kvennaathvarf og systursamtök þess, Stígamót, eru einnig rekin fyrir opinbert fé að mestu leyti. RÚV, sem sömuleiðis er ríkis- fyrirtæki, hefur beitt sér fyrir fjármögnun hvorra tveggja. Kven- frelsunarríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur er þeim sérstaklega hliðholl. Kvennaathvarf eykur nú markaðshlutdeild sína á norðan- verðu landinu. Reynt var að starf- rækja athvarf þar um slóðir fyrir um þremur áratugum, en eftir- spurn var of rýr. Framkvæmda- stýra Kvennaathvarfs, Sigþrúður Guðmundsdóttir, vonast nú til, að árangursríkt markaðsstarf skapi nýju kvennaathvarfi rekstrar- grundvöll. Ríkisstjórnin ber fé á nefnd öfgafélög til að styrkja starfsemi þeirra. Véfréttir um auknar barsmíðar karla á konum sínum á drepsóttartímum eru not- aðar til réttlætingar. Ofangreind samtök starfa á grundvelli öfgakenningarinnar um eitraða karlmennsku. Hún segir í grófum dráttum, að drengir og karlmenn séu undirrót alls ills í samfélaginu og eitri líf kvenna með ofbeldi á öllum sviðum mann- lífsins. Kvennaathvarf veitir með- ferð konum, sem segjast meiddar af körlum sínum. Þeim er einnig boðið húsnæði – og börnum þeirra (drengjum að gelgjuskeiði). Ósjaldan háttar þannig til, að kon- urnar hafi með aðstoð lögreglu og barnaverndaryfirvalda yfirgefið heimili sín og hrifið með sér börn- in að föður þeirra forspurðum. Í minni sveit hét það barnsrán. Feðrunum er aftur á móti oftsinn- is stungið í steininn samkvæmt ákvörðun lögreglu. Börnunum eru meinuð samskipti við feður sína, skólaganga og samskipti við vini eru hindruð. Þetta kalla yfirvöld gott jafnrétti og skynsamlega barnavernd. Það er umhugsunarvert, að opinberar menningarstofnanir, fjármagnaðar af almenningi sam- kvæmt ákvörðunum stjórnmála- manna, skuli nú feta í slóð ríkis- fjölmiðilsins, Jafnréttisstofu og ríkisfyrirtækja á borð við Íslands- banka, og beita sér í svokallaðri „jafnréttisbaráttu“, sem oftar en ekki einkennist af misrétti gegn drengjum og körlum. Er það ósvinna og siðleysi, þeg- ar opinberir embættismenn beita stofnunum í þágu eigin hugðar- efna og fordóma í áróðurs- hljómkviðu sem þessari? Siðspillingarsinfónían Eftir Arnar Sverrisson » Það er gagnrýnivert, þegar opinberum menningarstofnunum er beitt í þágu hugðarefna og fordóma forustu- manna þeirra. Arnar Sverrisson Höfundur er ellilífeyrisþegi. arnarsverrisson@gmail.com Það er skammt stórra högga á milli, frá Hruninu mikla til Kreppunnar stóru, aðeins áratugur og þó er eins og engin reynsla hafi geymst og enginn lærdómur verið dreginn af því sem gerðist í Útrásinni. Við fórum eins bláeygð í Innrás- ina núna og Útrásina þá og afleið- ingarnar sýnast ætla að verða ekki minni. Það er með ólíkindum að menn hafi virkilega trúað því að það væri raunhæft fyrir þetta litla land að taka á móti 5 milljónum ferða- manna á ári, en það voru uppi áætl- anir um slíkt og hægt að sannreyna það með því að skoða fréttaviðtöl. Sígandi lukka hefði verið betri en það er ekki i eðli þessarar þjóðar að tvístíga við lukkuhjólið, heldur spila út trompi sem svo getur reynst hundur þá upp er staðið frá spila- borðinu. Væntanlega björgum við okkur með seiglunni í landinu okkar gjöf- ula og bestu fiskimið í heimi, eins og stóð í gömlu landafræðinni, en þá verðum við líka að nota land- gæðin til annars en að horfa á. Virkjum þar sem hagkvæmt er, og látum manninn njóta vafans. Sunnlendingur. Morgunblaðið/Hari Virkjun Mögulegt er að virkja á fleiri stöðum á Íslandi. Útrás / Innrás Velvakandi Svarað í síma 569-1100 frá kl. 10-12. Allt um sjávarútveg Þverholti 5 • Mosfellsbæ • Sími 898 1744 • myndo.is Við búum til minningar myndó.is ljósmyndastofa FERMINGAR MYNDIR Birtm eð fyrirvara um m ynd-og textabrengl. Reykjavík Krókhálsi 9 Sími: 590 2020 Reykjanesbæ Njarðarbraut 9 Sími: 420 3330 Opið Virka daga 9–18 Laugardaga 12–16 opel.is FRÁBÆR FERÐFÉLAGI Opel Grandland X – takmarkað magn Verð 4.490.000 kr. Sjálfskiptur 1975 | Sérfræðingar í bílum | 2020

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.