Morgunblaðið - 18.12.2020, Blaðsíða 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. DESEMBER 2020
✝ BergþóraHulda Ólafs-
dóttir fæddist í
Keflavík 13. nóv-
ember 1942. Hún
lést 11. desember
2020 á Heilbrigð-
isstofnun Suð-
urnesja. Foreldrar
Huldu voru Ólafur
Bergsteinn Ólafs-
son skipstjóri, f. 29.
október 1911, d. 14.
mars 1976, og Guðlaug Ein-
arsdóttir húsmóðir, f. 20. apríl
1905, d. 2. maí 1965.
Alsystkini hennar: Guðrún
Ólafía Guðný, f. 20. nóvember
1929, d. 28. júlí 2010; Bergþóra
Hulda, f. 9. júlí 1932, d. 22. ágúst
1939; Lúlla María, f. 22. júní
1934, d. 24. apríl 2019; Jóna Þur-
íður, f. 8. mars 1937; Ólafur
Bergsteinn, f. 21. september
1940, d. 28. september 2014.
Eiríksson, f. 20. september 1961.
Börn a) Ólafur Örn, f. 1. nóv-
ember 1980, b) Arnar Már, f. 29.
október 1985, c) Eiríka Ösp, f.
30. mars 1993, d) Guðlaug Anna
f. 7. ágúst 1996. 2) Sveinbjörg, f.
16. júní 1964. Maki Eyjólfur
Agnar Gunnarsson, f. 29. nóv-
ember 1968. Börn a) Haukur
Ingi Ólafsson, f. 25. júní 1986, b)
Guðrún Freyja, f. 12. desember
1993. 3) Halldór, f. 20. júlí 1970.
Börn a) Bergþóra Hulda, f. 9.
janúar 1991, b) Selma Rún, f. 13.
apríl 1994, c) Halldór, f. 13. maí
1995. Sambýliskona Guðný Sig-
urbjörg Jóhannesdóttir, f. 4.
nóvember 1967.
Hulda byrjaði að vinna á ung-
lingsárum, fyrst í kaupfélaginu,
svo í Alþýðubrauðgerðinni og á
Aðalstöðinni. Síðar lá leið henn-
ar í flugeldhúsið þar sem hún
starfaði í þrjá áratugi. Hulda var
mikil áhugamanneskja um mat
og matargerð. Hulda var sjó-
mannskona og studdi Dóra sinn
á Freyjunni alla sína tíð.
Hulda mætti á Nesvelli til að
spila bingó og hjálpa til við það.
Útförin fer fram í kyrrþey að
ósk hinnar látnu.
Hálfsystir sam-
mæðra: Sólveig
Einarsdóttir, f. 20.
janúar 1926, d. 15.
júlí 2018.
Hulda giftist
Halldóri Sveinbirni
Þórðarsyni, f. 17.
september 1941, d.
1. júlí 2007. For-
eldrar hans voru
Þórður Sigursteinn
Jörgensson, f. 1.
september 1909, d. 17. febrúar
1984, og Sveinbjörg Rannveig
Sveinbjörnsdóttir, f. 13. nóv-
ember 1915, d. 30. ágúst 1990.
Hulda og Halldór hófu búskap
fyrst í foreldrahúsum Huldu og
síðan á Klapparstíg 5 en lengst
af bjuggu þau í Krossholti 11 í
Keflavík.
Börn þeirra hjóna eru: 1) Guð-
laug Hulda, f. 6. janúar 1961, d.
24. ágúst 2016. Maki Örn Sævar
Elsku mamma mín, ég hef átt
dásamlegar stundir með þér og er
ég ævinlega þakklát fyrir þær
stundir okkar. Við brölluðum
margt í gegnum tíðina og fórum
við ófá skipti saman til Tenerife
eða Kanarí.
Seinasta ferðin okkar til Te-
nerife endaði með miklu ævintýr-
um þegar við misstum að vélinni
heim, ferðin endaði vel og vorum
við ákveðnar í að fara aftur saman
til Tenerife þegar Covid væri bú-
ið.
Þú varst alltaf svo dugleg, allt-
af á ferðinni, labba í Reykjanes-
höllinni, bingó á Nesvöllum og
meira að segja orðin bingóstjóri.
Þú komst til mín á hverjum degi
og sagðir alltaf við mig „ég bara
varð að koma og fá að sjá þig“.
Við höfum átt margar gæða-
stundir á svölunum á Pósthús-
strætinu, ég á eftir að sakna þess
að fá þig til mín í heimsókn. Alltaf
fórum við saman út í kirkjugarð
til elsku pabba og Gullu okkar,
þér var svo annt um leiðin þeirra
og hugsaðir vel um þau.
Mér finnst ég eiga eftir að gera
svo mikið með þér elsku mamma
mín, við vorum búnar að ákveða
að halda jólin saman og eiga góða
stund með fjölskyldunni. Þú varst
dásamleg langamma, ömmubörn-
in mín voru svo hrifin af þér og þú
af þeim.
Ég er svo þakklát fyrir þig
elsku mamma, þú varst mér góð
móðir. Ég veit nú að þú ert komin
með frið í hjartað því þú hefur
loksins hitt pabba á ný, þú sakn-
aðir hans alla daga frá því hann
fór frá okkur.
Það tók mikinn toll af þér þeg-
ar elsku Gulla okkar dó, stóra
systir mín. Við urðum enn nánari
eftir það áfall sem dundi yfir okk-
ur fjölskylduna þá. Nú eru þið öll
saman á ný, ég sakna ykkar allra
alveg gríðarlega mikið og ég veit
að einn daginn fæ ég að hitta ykk-
ur öll aftur. Elsku fallega
mamma, takk fyrir allt, ég elska
þig og sakna.
Þín dóttir,
Sveinbjörg Halldórsdóttir.
Elsku besta amma mín. Ég veit
ekki hvar ég get byrjað, mér
finnst svo óraunverulegt að vera
að skrifa minningargrein um þig.
Þú varst mér alltaf mikilvæg,
við áttum svo fallegt samband
elsku amma. Þú hrósaðir mér í
hvert skipti sem ég hitti þig, fyrir
þér gat ég gert allt, þú hafðir óbil-
andi trú á því sem ég var að gera
og studdir mig alla leið í því. Þú
varst alltaf svo dugleg, vel tilhöfð
og bíllinn þinn og íbúð alltaf til
fyrirmyndar.
Þú lést mig sko oft vita af því
að bíllinn minn mætti alls ekki
vera skítugur, þinn væri það sko
aldrei. Ég skal reyna mitt besta
elsku amma að taka þig til fyr-
irmyndar varðandi bílinn en það
gæti nú samt orðið hellings vinna
þar sem hann er hvítur en þinn
var nú reyndar kremaður og það
var sko ekki vandamálið fyrir þig
að halda honum alltaf eins og nýj-
um.
Þú varst alltaf svo mikil skvísa,
varaliturinn aldrei langt undan,
hárið alltaf nýlitað og fataskáp-
arnir þínir troðfullir af gellukjól-
um og –blússum eða eins og þú
sagðir alltaf: „Freyja mín, komdu
og sjáðu, ég var að fá mér þessa
blússu, er hún ekki sæt?“
Ég finn fyrir miklum söknuði í
hjartanu elsku amma, þetta verða
skrítin jól hjá okkur, þú hefur
alltaf verið með okkur á aðfanga-
dagskvöld. Þú varst meira að
segja seinustu jólin þín heima hjá
mér, ég sá hvað þér fannst gaman
að fylgjast með langömmubörn-
unum þínum opna gjafirnar.
Ég kveið mikið fyrir því að
segja börnunum mín frá því að þú
værir farin frá okkur, það var
mikil sorg sem fylgdi því. Þú
varst þeim svo dásamleg
langamma, ég man þegar þú
hringdir í mig og baðst mig að
koma með þau til mömmu því þú
varðst að fá að sjá þau. Þau voru
svo hrifin af þér og tóku þér sem
ömmu.
Ég á svo ótal minningar með
þér amma, alveg frá því ég var lít-
il.
Það klikkaði ekki þegar þið afi
fóruð til Reykjavíkur að ég var
tekin með. Seinasta bíóferðin
okkar var líka skemmtileg þegar
við mæðgurnar fórum allar sam-
an á Ömmu Hófí, þar var mikið
hlegið.
Seinustu vikuna þína uppi á
spítala var ég hjá þér á hverjum
degi, ég hafði svo mikla þörf fyrir
að vera hjá þér og fylgja þér síð-
ustu metrana. Ég átti svo eftir-
minnilega stund með þér þegar
við vorum bara tvær saman í her-
berginu.
Ég var að strjúka á þér hend-
urnar og tala við þig, það var lítið
um svör þessa síðustu viku en
akkúrat þarna opnaðir þú augun
og lyftir hendinni, settir hana á
kinnina á mér, horfðir í augun á
mér og sagðir: „Takk fyrir allt,
elskan.“ Þessa minningu á ég eft-
ir að lifa með í hjartanu alla ævi
elsku amma, takk fyrir að hafa
eytt kröftum í að segja þetta við
mig.
Ég elska þig elsku amma, takk
fyrir allt sem þú hefur gert fyrir
mig og ég á eftir að sakna þín alla
daga.
Þín
Guðrún Freyja Agnarsdóttir
(Freyja).
Ég mun ávallt minnast þín sem
góðhjartaðrar konu og mun varð-
veita þær minningar sem ég á um
þig, ferðalögin sem við fórum í
saman og saltfisksbollurnar sem
voru alltaf í miklu uppáhaldi hjá
mér.
Hvíldu í friði elsku amma mín.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Kær kveðja,
Haukur Ingi Ólafsson.
Bergþóra Hulda
Ólafsdóttir
✝ Helena Bjarg-ey Sigtryggs-
dóttir fæddist á
Húsavík 25. mars
1946. Hún lést þann
26. október 2020 á
Hull Royal Infirm-
ary Hospital í Hull,
Englandi, eftir
skammvinn veik-
indi. Foreldrar
hennar voru Sig-
tryggur Pétursson,
kaupmaður og bakari, f. 26. ág.
1912, d. 3. okt. 1966, og Helena
María Líndal, kaupmaður f. 18.
des. 1912, d. 29. nóv. 1995.
Systkini hennar eru Björn Lín-
dal, f. 21. maí 1934, d. 14. júlí
2017, Pétur Örn, f. 29. júní 1937,
og Bertha Stefanía, f. 22. ágúst
1941, d. 14. nóv. 2020.
Helena, eða Hella, eins og hún
var oftast kölluð, giftist Baldvini
Sigurði Gíslasyni, skipstjóra og
forstjóra, þann 21. ágúst 1965.
Börn þeirra eru Gísli Rúnar, f.
25.4. 1965, Helena Líndal, f.
16.4. 1966, og Hlynur Fannar, f.
12.3. 1984. Gísli er kvæntur
Ragnheiði Margréti Ævars-
dóttur, f. 2.6. 1967, og eiga þau
tvær dætur Birtu Maríu, f. 10.8.
Baldvin fluttust til Akureyrar
árið 1965, eftir að þau giftust og
síðan til Vestmannaeyja fjórum
árum seinna. Eftir eldgosið í
Heimaey árið 1973 fluttist fjöl-
skyldan til Hafnarfjarðar og
tveimur árum seinna til Hodei-
dah í Jemen þar sem Baldvin
starfaði við kennslu fiskveiða
hjá Matvælastofnun Sameinuðu
þjóðanna (FAO). Árið 1978 lá
leiðin til Mombasa í Kenía þar
sem Baldvin starfaði fyrir Þró-
unaraðstoð Íslands. Fjölskyldan
bjó í Kenía til ársins 1982, þegar
þau fluttu aftur heim til Íslands.
Eftir heimkomuna vann Hella í
bókaverslun Ísafoldar í Austur-
stræti. Árið 1986 fluttust Hella,
Baldvin og Hlynur til Englands
og árið 1993 stofnuðu þau sitt
eigið fyrirtæki þar sem Hella sá
um bókhaldið og Baldvin sölu-
málin.
Hella sinnti ýmsum sjálfboða-
liðastörfum um ævina m.a.
kennslu í blindraskóla fyrir ung-
ar stelpur í Keníu og mat-
arúthlutun til eldri borgara í
Englandi, þar sem hún kynntist
mörgum góðum vinkonum.
Útför Helenu fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju á afmæl-
isdegi móður hennar, 18. desem-
ber 2020, kl. 13.
Stytt slóð á streymi:
https://tinyurl.com/ya8la2y4
Virkan hlekk á streymi má
finna á:
https://www.mbl.is/andlat
1993, og Laufeyju
Helenu, f. 1.10.
1996. Laufey Hel-
ena er í sambúð
með Hrannari Ein-
arssyni, f. 28.6.
1994. Helena Lín-
dal er gift Birni
Valdimar Guð-
mundssyni, f. 7.7.
1966, og eiga þau
þrjú börn, Ara
Hrannar, f. 13.12.
1991, Axel Baldvin, f. 15.7. 1995,
og Emblu Rún, f. 14.9. 1997. Ari
Hrannar er kvæntur Töru Líf
Tómasdóttur, f. 8.6. 1992, og
eiga þau eitt barn, Mána Björn,
f. 16.3. 2019. Axel Baldvin er í
sambúð með Elísu Birtu Arnars-
dóttur, f. 24.4. 1995. Embla Rún
er í sambandi með Halldóri
Árna Gunnarssyni, f. 22.4. 1997.
Hella ólst upp á Húsavík og
vann þar í bakaríi og verslun
foreldra sinna. Hún starfaði um
skeið í kjörbúð KÞ og prófaði
líka að vinna í fiski. Í upphafi árs
1964 hóf hún nám í Húsmæðra-
skólanum í Reykjavík. Hún
kynntist Baldvin í Reykjavík,
þar sem hann stundaði nám í
Sjómannaskólanum. Hella og
Elsku besta amma okkar.
Söknuðurinn er mikill núna, þeg-
ar þú ert farin frá okkur svo
skjótt. Aldrei aftur munum við
sjá innilega brosið þitt sem ávallt
tók vel á móti okkur, heyra ynd-
islega hláturinn þinn eða finna
fyrir mjúka faðminum þínum.
Við vorum ætíð velkomin í
heimsókn til ykkar í Swanland,
og þaðan eigum við minningar
sem við munum varðveita að ei-
lífu. Þar var tekið vel á móti okk-
ur með skilyrðislausri ást og öllu
sem okkur lysti. Einnig munum
við varðveita allar minningarnar
frá ferðalögunum okkar, þú vildir
alltaf taka okkur með og sýna
okkur heiminn.
Bestu minningarnar eru frá
skemmtisiglingunum okkar árin
2006, 2011, 2013 og 2017 en þar
fengum við að ferðast um Mið-
jarðarhafið, Ástralíu og Karíba-
hafið með þér. Síðan eru okkur
ofarlega í huga öll jólin sem við
áttum saman, gjafaflóðið sem
fylgdi þér og hlýjan sem yljaði
okkur um kalda vetur. Áramótin
voru þeim ekki síðri en þá voru
gleðin og hamingjan alltaf
ríkjandi. Síðast en ekki síst má
nefna öll löngu símtölin sem við
fengum frá þér, þar sem þú
spurðir frétta og vildir heyra allt
það sem var í gangi í lífi okkar.
Takk fyrir að vera yndisleg-
asta amma sem hugsast getur,
við munum ávallt sakna þín og
varðveita minningu þína um
ókomin ár. Hvíldu í friði, yndis-
lega amma.
Ari Hrannar, Birta María,
Axel Baldvin, Laufey Helena
og Embla Rún.
Helena Bjargey
Sigtryggsdóttir
✝ Gróa Magn-úsdóttir fædd-
ist í Innri-
Fagradal í Dala-
sýslu 30.6. 1930.
Hún lést á Dval-
arheimilinu Mörk
8. desember 2020.
Gróa var dóttir
Aðalheiðar Lofts-
dóttur, f. 16.5.
1910 í Asparvík, d.
25.6. 2002, og
Magnúsar Sig-
valda Guðjónssonar, f. 5.7. 1894
í Sunnudal í Strandasýslu. Gróa
var næstelst 13 systkina: Theó-
dór, f. 30. 30.1. 1929, d. 26.7.
2013, Loftur, f. 1931, Guðjón, f.
1932, Þuríður, f. 1934, d. 16.1.
1968, Þórólfur, f. 1935, Ólafur,
andaðist á Vífilsstöðum 19.1.
2007. Börn þeirra eru Jón
Trausti, f. 6.6. 1962, Katrín, f.
31.8. 1963, Soffía Dröfn, f. 30.4.
1965, Jóhann Kristján, f. 1.5.
1968 og Hjalti Þór, f. 10.4.
1976. Maki Hjalta er Anna Sig-
ríður Pétursdóttir, f. 17.5. 1979.
Barnabörn Gróu eru fjögur.
Hún var virk í kvenfélagi Bú-
staðakirkju og Gróa söng með
kvennakórnum Glæðum í Bú-
staðakirkju. Gróa sinnti ýmsum
störfum í gegnum tíðina, meðal
annars í kjötvinnslu, hjá Ríkis-
útvarpinu í mötuneyti, fyrsta
stórmarkaði landsins, Mikla-
garði, svo í bakaríi og í mötu-
neyti Símans. Hún endaði sinn
starfsferil í Furugerði dval-
arheimili og þá var hún 71 árs.
Hún bjó á Bústaðabletti 10 í
Reykjavík alveg til ársins 2017
þegar hún flutti á Dvalarheim-
ilið Mörk.
f. 1936, d. 11.7.
2013, Ingibjörg
Magnea, f. 1938, Z.
Einar, f. 1939, Jón
Anton, f. 1939,
Anna Valgerður, f.
1946, Ásbjörn, f.
1948, Gíslína Guð-
björg, f. 1953.
Fyrstu árin bjó
fjölskylda Gróu í
Innri-Fagradal og
síðan í Miklagarði
þar til fjölskyldan
flutti í Hrappsey á Breiðafirði
1940. Bjuggu þau þar í fimm ár
og fluttu síðan að Innra-Ósi í
Steingrímsfirði.
Árið 1961 giftist Gróa Hall-
dóri Jóni Vigfússyni, f. í
Reykjavík 22.9. 1933. Hann
Elsku mamma er látin.
Mamma var hlý og hæglát kona
og var elskuð af öllum sem hana
þekktu. Hún kenndi okkur margt
um lífið og tilveruna. Þegar við
vorum börn þá fór mamma með
okkur mörg sumur í sveitina á
Innri-Ósi í Steingrímsfirði, og
pabbi kom alltaf aðeins seinna.
Eftir því sem við urðum eldri
voru margar ferðir farnar í sum-
arbústaði og alltaf stækkaði hóp-
urinn eftir því sem fjölgaði í fjöl-
skyldunni.
Við vorum svo lánsöm að búa
við Elliðaárdalinn og voru ferð-
irnar þangað óteljandi. Það hefur
alltaf verið vinsælt af ættingjum
og vinum að stoppa í kaffi hjá
mömmu.
Hún var ekki lengi að koma
með kaffið og með því og allir
vissu það. Það eru ófáar frænkur
og ófáir frændur, og svo stór
vinahópur, sem ólust upp með
okkur systkinum við umhyggju
mömmu og margir sem laumuð-
ust að kalla hana líka mömmu og
ömmu og henni fannst það sjálf-
sagt. Meðan við vorum í barna-
skóla var mamma heima og tók á
móti okkur með hlýjan faðminn
og hjálpaði við lærdóminn. Hún
sat stundum við sauma eða
handavinnu og þá var spjallað og
hlegið en líka ræddir alvarlegir
hlutir og okkur systkinum kennt
að taka á málum. Við munum eft-
ir því þegar bakaðar voru heilu
fjöllin af kleinum.
Við munum eftir því að vinna
með mömmu við heimilisstörfin
og syngja saman. Allskonar lög
voru rifjuð upp þó að vinsælust
væru hjá mömmu lögin sem Ellý
söng. Við munum eftir því þegar
mamma söng jólalögin yfir jóla-
tímann og hvað mikið fjör var við
undirbúning jólanna. Í huga
mömmu var Hjalti alltaf litli
drengurinn, þó hann væri orðinn
hærri en allir aðrir í fjölskyld-
unni, en hann er yngstur af
systkinunum.
Mamma söng hann oft í svefn
og við kunnum ljúfu lögin ennþá
og þau voru og eru sungin fyrir
barnabörnin hennar mömmu enn
þann dag í dag. Hún kenndi okk-
ur að vera sjálfstæð, trúa og
treysta á okkur sjálf.
Hafði alltaf ráð við öllu ef við
vorum að velta einhverju hlutum
fyrir okkur. Hún var okkar klett-
ur sem við gátum ávallt leitað til.
Hlátur hennar var yndislegur
og smitandi, hún bjó til besta
mömmumatinn. Faðmur hennar
var alltaf fullur af ást og um-
hyggju.
Á þessari stundu er sárt til
þess að hugsa að geta aldrei aftur
sest niður með mömmu, finna
hönd á vanga, og velta fyrir sér
málunum. Við hefðum svo svo
gjarnan viljað eiga ótal fleiri ár til
þess.
Elsku mamma, þú hefur nú
kvatt þennan heim og með ást,
söknuð og hlýhug í hjarta og
óumræðanlegri þökk fyrir að fá
að eiga þig að, kveðjum við þig.
Jón Trausti, Katrín, Soffía,
Jóhann, Hjalti.
Í dag kveðjum við Gróu systur
okkar í hinsta sinn. Við minnumst
Gróu með söknuði og hlýju. Við
áttum ekki von á að hún myndi
kveðja þessa jarðvist svona
snögglega.
Gróa var elsta systirin í
stórum systkinahópi. Hún var
nægjusöm, með mikið jafnaðar-
geð og fylgin sér.
Gróa og Dóri bjuggu á Bú-
staðabletti 10 öll sín búskaparár.
Alltaf voru allir velkomnir til
þeirra og tekið vel á móti manni.
Oftar en ekki var boðið upp á ljúf-
fengar kleinur með kaffinu. Þeg-
ar systkinabörnin komu í afmæl-
isveislur eða annan fögnuð var
mikið fjör enda stór hópur.
Þótt fjölskyldan væri stór var
þó alltaf pláss fyrir fleiri. Margir
nutu góðs af því að búa hjá þeim í
kjallaranum til lengri eða
skemmri tíma. Foreldrar okkar
bjuggu um tíma hjá þeim og þar
var vel hugsað um þau.
Síðasta sumar var haldið ætt-
armót. Það gladdi okkur að Gróa
treysti sér til að koma ásamt
börnum sínum og fagna 90 ára af-
mæli sínu með okkur systkinun-
um og afkomendum þeirra.
Síðustu árin dvaldi hún á Dval-
arheimilinu Mörk, þar sem vel
var hugsað um hana. Við systurn-
ar kíktum reglulega í heimsókn
þótt heimsóknirnar hafi verið
færri en við vildum þetta árið
vegna takmarkana.
Minning þín lifir, hvíldu í friði.
Oss héðan klukkur kalla,
svo kallar Guð oss alla
til sín úr heimi hér,
þá söfnuð hans vér sjáum
og saman vera fáum
í húsi því, sem eilíft er.
(Valdimar Briem)
Innilegar samúðarkveðjur til
ykkar kæri Jón Trausti, Katrín,
Soffía, Jóhann, Hjalti og fjöl-
skyldur.
Ingibjörg, Anna og Gíslína.
Gróa Magnúsdóttir