Víðförli - 15.06.1990, Blaðsíða 7

vera á kristilegum grunni og út frá
kristnum forsendum“.
Til að heyra skoðanir fólks á
kirkjunni rölti ég af stað um hverfið.
Erfiðlega gekk að fá fólk til tjá sig
þegar ég bar upp erindið. Eftir tutt-
uguogfjórar neitanir hitti ég loks
fyrir hjónin Hafstein Hjaltason og
Kristínu Auðunsdóttur við vinnu í
garði sínum.
Til hvers kirkju í Grafarvoginn ?
Kirkjan er alveg nauðsynleg, taka
þau bæði undir, „hún er sameining-
artákn fólksins í hverfinu og tákn um
þá lífsskoðun sem hún stendur fyr-
ir,“ segir Kristín.
Munið þið taka þátt í starfi henn-
ar ?
„Það er erfitt að segja en hver veit,
við höfum meiri tíma núna en oft áð-
ur. Hinsvegar tel ég að kirkjan hafi
höfðað til of þröngs hóps,“ segir
Hafsteinn. Já, það voru helst kvenfé-
lögin sem maður varð var við í
kirkjulegu starfi,“ bætir Kristín við.
„Það er nú líka þannig að fólk
hugsar lítið til kirkjunnar fyrr en
það stendur frammi fyrir einhverju
sem gengur nærri því t.d. sorg, “ segir
Hafsteinn.
Er eitthvað sem þið viljið koma
á framfæri við kirkjunnar þjóna ?
„Það er kannski tvennt,“ segir
Hafsteinn, „annað að kirkjan hefur
eins og áður segir höfðað til tiltölu-
lega þröngs hóps og hefur þar kann-
ski mest skaðað öfgafull framsetn-
ing trúarinnar sem maður hefur orð-
ið var við á undanförnum árum.
Kirkjan gæti höfðað til miklu
stærri hóps en hún gerir og ég er viss
um að það eru margir sem myndu
kjósa að gera hana að sínum vett-
vangi, en í þessum efnum hefur
presturinn úrslitavægi — hann mót-
ar safnaðarstarfið, til þess er mennt-
un hans“.
Úti á strætóstoppustöð hitti ég
Guðna Einarsson og tók hann tali.
Til hvers kirkju i Grafarvoginn?
„Eins og annarsstaðar fyrir guðs-
þjónustur fyrir þá sem trúa.
Mér finnst að það eigi að gera
þeim sem ekki komast í kirkjuna
kleift að hitta prestinn, og að gera
kirkjuna þannig úr garði að fatlaðir
komist í hana.
Ætlar þú að starfa í kirkjunni?
„Ég býst nú ekki við því, en ég hef
heldur ekki kynnt mér starfsemi
hennar fyrir fólk á mínum aldri“.
Hefur þú eitthvað að segja kirkj-
unnar þjónum ?
„Nei, ég held bara ekki“.
Haukur Ingi Jónasson
í fréttum
OPIÐ HÚS GEGN
EINSEMD
Víða í Danmörku reka söfnuðir
nú Opin hús, sem eru griðastaðir
þeim sem búa við einsemd og þeim
sem vilja hlynna að öðrum.
Gjarnan eru þessi Opnu hús í
safnaðarheimilum eða ónotað versl-
unar-húsnæði er tekið á leigu. Á
hverju kvöldi eru tveir „gestgjafar”,
sem taka hlýlega á móti þeim sem líta
inn og rabba um málin.
Einfaldar veitingar eru á boðstól-
um og gjarnan er horft saman á
sjónvarpið. Opnu húsi er fyrst og
fremst ætlað að skapa mannleg
tengsl í hlýlegu umhverfi á forsend-
um kirkjunnar.
NÆSTA HEIMSÞING AL-
KIRKJURÁÐSINS
VERÐUR í ÁSTRALÍU í
FEBRÚAR 1991
„Kom heilagi andi, endurnýja alla
sköpun” er yfirskrift sjöunda heims-
þings Alkirkjuráðsins sem haldið
verður í Canberra í Ástralíu 7. - 20.
febrúar 1991. Síðasta heimsþing var
í Vancouver Kanada 1983. Heims-
þing er æðsta stofnun Alkirkjuráðs-
ins og mótar starf þess milli þinga.
Það kýs 150 manna miðnefnd sem
fundar árlega.
Þetta er í fyrsta sinn sem yfirskrift
heimsþings vísar til þriðju greinar
trúarjátningarinnar, heilags anda,
enda mótast skipulag þingsins mjög
af tilbeiðslu, lofgjörð og samfélagi í
bæn.
Innan Alkirkjuráðsins eru nú 310
aðildarkirkjur, frá nær öllum
kirkjudeildum, nema kaþólsku
kirkjunni, sem sendir þó áheyrnar-
fulltrúa á flesta fundi þess.
Mikil áhersla er innan Alkirkjuráðs-
ins á jafnrétti. M.a. er þátttaka á
heimsþinginu skilyrt þannig að 40%
skuli vera konur, 20% fólk innan
þrítugs og 50% leikmenn. Reynt er
að fylgja þessum skilyrðum við skip-
an í nefndir og ráðningu starfsfólks.
ísland má senda tvo atkvæðisbæra
fulltrúa til Canberra og þeir verða:
Ólafur biskup Skúlason og Adda
Steina Björnsdóttir fréttamaður.
VÍÐFÖRLI — 7