Hinsegin dagar í Reykjavík - aug. 2008, Side 39

35
Spjallað við Þóri Björnsson
E F T i R Þ O R V A L D K R i S T i N S S O N
Þegar vagn félaganna í MSC Ísland þokast niður Laugaveg á
hátíð Hinsegin daga stendur hann stoltur á pallbílnum og veifar
til hátíðargesta. Þórir Björnsson lætur sig aldrei vanta, enda
skólaður í kanadíska hernum þar sem þegnskyldan er æðst allra
dyggða. árum saman hefur hann tekið þátt í gleðigöngunni, alltaf
á sínum vísa stað í fylkingunni og að sjálfsögðu alltaf í úniformi.
Þóri er þó ekki alltaf að finna á vísum stað á jörðinni því hann
er mikill heimsmaður og býr ýmist í London eða á Kanaríeyjum
milli þess sem hann tyllir niður fæti í Reykjavík til að rækta vini
og kunningja.
Við kynntumst fyrst í London árið 1985 þegar hann bauð
mér með sér á „uniform Night“ á þeim mikla stað, Heaven, sem
nú heyrir sögunni til. Síðan hef ég vitað af sagnasjóði Þóris,
en það var ekki fyrr en í maí 2008 að við gáfum okkur tíma til
að setjast niður og tala um gamla daga. Við hittumst á heimili
hans á Vesturbænum um það bil sem vorið var að gægjast upp
úr jörðinni. Hann gaf mér allan þann tíma sem ég bað um og
rifjaði örlátur upp minningar sínar milli þess sem við flettum í
gegnum ljósmyndaalbúm til að létta okkur leitina að fortíðinni.
Því Þórir Björnsson man tímana tvenna, fæddur árið 1926,
Reykjavíkurdrengur í húð og hár, og alinn upp í hjarta bæjarins,
á Laugavegi 8.
Maður stendur
með sínum
ef maður getur
39