Heimilispósturinn - 01.11.1949, Qupperneq 17

Góð ráð handa eiginmönnum
Hvað er það, sem gerir kon-
una hamingjusama í hjóna-
bandinu ? Hér fara á eftir nokk-
ur svör við þessari spumingu,
en tilefnið var verðlaunasam-
keppni, sem efnt var til. Ein-
ungis konur tóku þátt í sam-
keppninni, og þær skýra hér frá
því, sem þær telja vera hyrn-
ingarsteina hamingjunnar.
Maðurinn minn er ekki feiminn
við að láta tilfinningar sínar í
ljós —
Það er sagt, að margar giftar
konur séu önugar og skapillar.
Ætli það stafi ekki af því, að
þær eru einmana og finnst lít-
snerta bómin,“ — og hún tók
á rás niður eftir stígnum. „Ekki
koma og taka mig — ekki
snerta bómin — frú Strandebo
reið.“ Ég hljóp á eftir henni.
„Nei, það kemur enginn og
tekur Erlu litlu. Nú skaltu
koma með mér og fá sælgæti og
súkkulaði — og þú hefur ekki
sagt mér neinar sögur í dag —
og eins og þú ert fín“ — en
Erla vildi ekki hlusta á mig.
Hún hélt áfram að hlaupa —
„ekki snerta bómin — ekki
koma og taka mig.“
Eftir þetta kom Erla aldrei
til mín á sunnudagsmorgnum,
en þegar ég heimsótti móður
hennar, kom Erla hlaupandi á
móti mér — „súkkulaði, sæl-
gæti,“ en hún minntist aldrei
framar á blóm.
ið tillit tekið til sín? Það er
nefnilega hægt að vera meira
einmana í hjónabandinu en ein
síns liðs. Ég held, að ef eigin-
mennirnir vissu, hvernig minnsti
vottur af tillitssemi örvar okk-
ur konurnar, myndu þeir sýna
hana oftar. Dagleg nærgætni af
hálfu mannsins myndi áreiðan-
lega verða til þess, að konan
héldi áfram að vera eins geðgóð
og ljúf eftir brúðkaupið og hún
var fyrir það.
Og það er ég líka, og það er
manninum mínum elskulega að
þakka: Hann sýnir mér á marg-
an hátt, að ég er einhvers virði
fyrir hann. Ég er ekki bara
nauðsynlegur hlutur á heimil-
inu. Hann er ekki feiminn að
sýna mér ástarlot, hvort sem við
erum ein eða aðrir sjá til. Mér
hlýnar um hjartaræturnar við
það, því að það gleður eigin-
konuna, þegar aðrir sjá, að
manninum þykir vænt um hana!
Þetta er þýðingarmest, en
maðurinn minn hefur líka aðra
góða kosti. Við höfum orðið á-
sátt um að tala hreinskilnislega
saman um allt, sem kann að
valda misklíð okkar á milli, við
þegjum aldrei um neitt, sem
kann að gera okkur gröm, og
myndi breyta skapi okkar, ef
við þegðum yfir því.
Hann er stálheiðarlegur í
stóru og smáu. Hann skrökvar
aldrei að mér og ég get borið
fyllsta traust til hans.
Hann er reglusamur í peninga-
málum. Við gerum útgjaldaáætl-
un í félagi, svona mikið fyrir
, 15
2 2 2