Blik - 01.04.1948, Side 6
2
B L I K
leiða, hvað ég skyldi helzt rabba
um við ykkur í þessari „hug-
vekju“. Rétt í þeirri andrá hófst
lestur 12. Passíusálmsins í útvarp
ið. Sálmarnir eru lesnir þar nú
á föstunni, eins og þið vitið.
Þessi sálmur fjallar um iðrun
Péturs.
Pétur þar sat í sal
hjá sveinum inni.
Tvennt hafði hanagal
heyrt að því sinni.
Áður en haninn gól tvisvar,
hafði Pétur afneitað meistaran-
um, læriföður sínum, þrisvar.
Þið kannizt mæta vel við þessa
sögu.
Tveir af lærisveinum Jesú
brugðust honum. Júdas sveik
hann í hendur óvinanna. Hann
iðraðist og svipti sig lífinu. Iðr-
unartilfinningin, — sektarkennd-
in — gjörði meir en að beygja
hann, hún braut hann.
Pétur missir kjarkinn ,þegar
mest reynir á hann. Hann ann
þá heitar stundlegu frelsi sínu
og lífi en sannleikanum. Sál
hans, andi hans, er ekki frjáls
heldur í fjötrum.
Pétur sver og sárt við leggur,
að hann þekki ekki Jesú, að því
er virðist af einskærri bleyði-
mennsku. Þegar við lesum þess,a
frásögn, vitum við eiginlega ekki,
hvort við eigum heldur að vor-
kenna Pétri éðá reiðast við hann.
Var Pétur ekki bjargið, sem
meistarinn vildi byggja á? Sá
Jesús svona illa, hvað í Pétri bjó,
— veiklun hans og hugleysi? Víst
þekkti Jesús þennan galla á
Pétri, — en hann þekkti líka
góðmálminn í honum, gullið í
sálu hans.
Þessi iðrunarstund Péturs var
veigamikið augnablik í ævi hans
og lífi. Aldrei hefði Pétur orðið
það, sem hann varð, ef hann
hefði ekki lifað þessa iðrunar og
reynslustund og liðið þessa nið-
urlægingu. Nú þekkti hann sjálf-
an sig. Hann harmaði veiklun
sína og hugleysi.
Iðrunargráturinn bræddi sor-
ann úr sálu hans. Guð herti
hann í skóla reynslunnar.
Á stundu iðrunarinnar glímdi
Pétur við guð sinn og sigraði.
Eftir þá stund átakanna var Pét-
ur bjargið, sem aldrei brást.
Hann lét áð lokum lífið fyrir trú
sína á meistarann og dyggð sína
og hollustu við kenningar hans.
Hér eftir gerði hann hiklaust
það eitt, sem hann vissi, að var
satt og rétt.
Ég sagði, að Pétur hefði glímt
við guð sinn á stundu iðrunar-
innar og fengið sigur. Hvers
vegna kemst ég svona að orði? —
Það vil ég segja ykkur.
I 1. Mósebók er sagt frá ung-
um manni, sem glímdi við guð.
Ég hirði ekki um að rekja söguna
eins og hún er skráð þar, heldur