Morgunblaðið - 11.03.2021, Page 14

14 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. MARS 2021
Heimir Bergmann
Löggiltur fasteigna- og
skipasali og löggiltur
leigumiðlari.
Sími 630 9000
heimir@logheimili.is
Kristín
Skjaldardóttir
Löggiltur fasteignasali
Sími 824 4031
kristin@logheimili.is
Ásgeir þór
Ásgeirsson
Löggiltur fasteignasali og
lögfræðingur
Sími 772 0102
asgeir@logheimili.is
Guðmundur Ólafs
Kristjánsson
Löggiltur fasteigna-
og skipasali
Sími 847 0306
gudmundur@logheimili.is
Unnur Alexandra
Nemi til löggildingar
fasteignasala og
viðskiptalögfræðingur
Sími 788 8438
unnur@logheimili.is
Sólrún Aspar
Hefur lokið námi til
fasteignasala.
Sími 862 2531
solrun@logheimili.is
Jónas H. Jónasson
Nemi til löggildingar
fasteignasala
Sími 842 1520
jonas@logheimili.is
Skipholti 50d, 105 Reykjavík
Skólabraut 26, 300 Akranesi
530 9000 • www.logheimili.is
Ertu í sölu-
hugleiðingum?
Getum bætt
við eignum á
söluskrá
Fagmennska og traust
í meira en áratug
Kristín Heiða Kristinsdóttir
khk@mbl.is
Þetta er eins og eldsumbrot-in á Reykjanesi hjá mér,ég er að vakna af fullumkrafti eftir langt hlé í
myndlistinni. Það er eitthvað komið
þarna upp í kvikuhólfið hjá mér,“
segir Sigríður Melrós Ólafsdóttir
myndlistarkona, en hún opnar sýn-
ingu sína, Melrós í Hjarta Reykja-
víkur, næstkomandi laugardag.
„Tólf ára hlé mitt frá sköpun í
myndlist er stutt í jarðsögulegu til-
liti, þetta kom mér alveg að óvörum,
rétt eins og eldsumbrotin. Það stóð
ekkert til að búa til myndlist, þetta
braust bara fram,“ segir Sigríður og
bætir við að allt hafi þetta byrjað
þegar hún var að tína jurtir síðasta
sumar til þurrkunar.
„Ég geri það alltaf til að eiga í
te og til að krydda mat, en svo lang-
aði mig til að deila þessum jurtum
með ástvinum mínum um síðustu jól
og fór þá að hanna umbúðir utan um
góðgætið. Ég saumaði litla poka úr
gömlum sængurverum sem þurfti
svo að merkja, og þá gerði ég það
sem ég kann best, að teikna, lita,
mála og þrykkja. Ég skar stimpla út
í línóleumdúk og þrykkti á tauið. Þá
gerðist eitthvað sem ég get ekki al-
veg útskýrt, þetta fór að flæða yfir á
pappír og þá var ég allt í einu ekki
lengur að gera einvörðungu nytja-
hluti. Síðan hef ég verið að þrykkja
endalaust, alls konar myndir sem
verða á sýningunni. Þetta eru hollar
og góðar nytjajurtir en aldrei að
vita nema ég noti líka hinar jurt-
irnar, þessar sem eru ekki æti-
legar,“ segir Sigríður og tekur fram
að jurtirnar tíni hún allar í nær-
umhverfi sínu, en hún býr í sumar-
bústað í Ölfusinu.
Kemur með svörð til borgar
Sigríður segir að kveikjan að
sýningunni hafi komið upp í spjalli
hennar við Jóhann Torfason mynd-
listarmann sem á og rekur Hjarta
Reykjavíkur, verslun og verkstæði
þar sem hann prentar myndir á
nytjahluti og heldur líka stundum
listsýningar þar.
„Þá kom upp sú hugmynd að ég
kæmi í heimsókn til hans í Hjarta
miðbæjarins, með svörðinn héðan úr
sveitinni, sem er andstæðan við það
sem hann gerir, en viðfangsefni hans
í myndlistinni eru húsin í miðbæn-
um. Þar sem ég er að búa til vöru,
umbúðir og myndlist fannst okkur
upplagt að koma með það allt til
hans, hliðstæðuna við það sem hann
er að gera en úr öðrum ranni, frá
móanum. Í framhaldinu datt okkur í
hug að prenta eitthvað af mynd-
unum mínum á bolla og plaköt.“
Hænsnabóndi með gróðurhús
Sigríður segir að listsköpun
hennar tengist nýjum lífsstíl hennar
sem hún tók upp eftir að hún flutti
úr borginni í fyrrnefndan sumar-
bústað, þar sem hún leggur upp úr
því að vera sem sjálfbærust.
„Ég flutti úr miðbæ Reykjavík-
ur í sveitina. Hér er frekar hrjóstr-
ugt, melur, hraun og mosi, en samt
fullt af jurtum og allar þessar holl-
ustujurtir sem ég nota í listsköpun
minni og vöruhönnun, blóðberg,
fjallgrös, birkilauf, vallhumall, fífla-
blöð, rætur og krækiber. Þennan
efnivið finn ég á þúfunni hér í kring-
um mig. Ég er þannig gerð að ég
þarf að éta mig í gegnum náttúruna,
ég hef alltaf gert það, safnað jurtum
og þurrkað, það er mér mjög eðli-
legt, en ég fór að gera þetta mark-
visst og í meira magni til að eiga,
gefa og selja. Núna finnst mér
skemmtilegast að gera myndirnar,
en það getur breyst, ég leyfi flæðinu
að ráða för. Þetta tónar vel við minn
lífsstíl,“ segir Sigríður sem hefur
tekið lífsstílinn skrefinu lengra, hún
er búin að fá sér hænur og byggði
gróðurhús til að geta ræktað mat-
jurtir og verið sem sjálfbærust.
Hætt að taka sig alvarlega
„Ég vil lifa á því sem landið gef-
ur. Mér finnst frábært að jurtirnar
nýtast núna í meira en te, seyði,
mixtúrur og krydd, þær nýtast allt í
einu líka í myndlist. Þetta er því
andleg næring og líkamleg.“
Sigríður segist hafa í heiðri tvo
frasa, í fyrsta lagi að spyrja sig sem
oftast: Hversu lítið er nóg? Og í öðru
lagi að viðhafa dag hvern: Það eru
alltaf jólin.
„Þessi seinni er frasi sem ég á
með mínum elskulegu skemmtilegu
vinkonum, að glæða alltaf hversdag-
inn gleði. Mér finnst til dæmis nauð-
synlegt að dansa við vinnu mína með
jurtirnar, enda stend ég við þá vinnu
og þá er upplagt að hrista sig, teygja
og dilla sér. Ég hlusta mikið á tónlist
og ég er ein hér í bústaðnum dögum
saman, þá er gott að liðka sig og
gleðja. Ég er hætt að taka mig alvar-
lega með hækkandi aldri, það er
mjög frelsandi.“
Hænsnabóndinn Sigríður með eina af silkihænum sínum.Blóðberg Sigríður bjó til stimpla og þrykkti myndir á pokana. Þrykk Hluti af einni mynd Sigríðar sem verður á sýningunni.
Braust fram eins og eldsumbrot
Morgunblaðið/Kristín Heiða
Melrósin sjálf „Þennan efnivið finn ég á þúfunni hér í kringum mig,“ segir Sigríður um jurtirnar sem hún notar.
Sýning Sigríðar, Melrós í Hjarta
Reykjavíkur, opnar laugardaginn
13. mars kl. 13.00 í Hjarta Reykja-
víkur, Laugavegi 12 b.
„Ég vil lifa á því sem landið gefur. Mér finnst frábært að jurtirnar nýtast núna í meira en te, seyði, mixtúrur og krydd, þær nýtast allt
í einu líka í myndlist,“ segir Sigríður Melrós Ólafsdóttir sem vaknaði óvænt aftur til myndlistarinnar og heldur sýningu á laugardag.