Morgunblaðið - 11.03.2021, Blaðsíða 66

Morgunblaðið - 11.03.2021, Blaðsíða 66
66 MENNING MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. MARS 2021 Við erum iðulega minnt á þaðað sagan er skrifuð afsigurvegurunum, sem ígegnum tíðina hafa oftast verið vel stæðir og valdamiklir karl- menn. Þegar kemur að því að skoða Íslandssöguna hafa sagnfræðingar og fornleifafræðingar gert sitt á umliðnum árum til að draga fram aðstæður, framlag og hlutskipti kvenna í gegnum tíðina. Það getur oft reynst snúið að átta sig á samhengi hlutanna þegar dómskjöl og aðrar heimildir þegja þunnu hljóði um hluti sem okkur nútímafólkinu finnst skipta máli. Hversu margar þeirra kvenna sem dæmdar voru til dauða samkvæmt Stóradómi, lögum sömd- um af 24 karlmönnum sem giltu hér á landi í rúm 300 ár frá því þau voru sett 1564, hafði verið nauðgað? Það eru sannarlega grimm örlög að vera fyrst nauðgað, oftast nær af ein- hverjum nákomnum sem brugðust þannig trausti sínu, og síðan drekkt af yfirvaldinu. Ein þeirra kvenna sem dæmdar voru samkvæmt Stóradómi var Sunnefa Jónsdóttir, frá Geitavík á Borgarfirði eystri, sem 1739, þá 16 ára gömul, eignaðist barn að því er segir með Jóni, 14 ára bróður sínum. Tveimur árum seinna eignaðist hún annað barn sem einnig var kennt bróður hennar. Fyrir vikið voru þau systkin tvívegis dæmd til dauða fyrir blóðskömm, en sökum ungs aldurs áttu þau von um að verða náðuð af Danakonungi. Mál systkinanna dróst á langinn í réttarkerfinu eftir að Sunnefa lýsti á Alþingi árið 1743 því yfir að Hans Wium, sýslumaður á Skriðuklaustri, þar sem hún hafði setið í haldi, væri í reynd faðir seinna barnsins. Úr varð eitt lengsta sakamál Íslandssögunnar sem lauk ekki fyrr en 1757 þegar Sunnefa lést í varðhaldi á Eiðum, en heimildum ber ekki saman um hvort hún hafi verið svelt í hel eða Hans Wium sjálfur drekkt henni í Bessastaðaá á stað sem síðan hefur verið nefndur Sunnefuhylur. Frásögnin af örlögum Sunnefu, bláfátækrar alþýðustúlku sem stóð uppi í hárinu á valdamanni, hefur heillað jafnt skáld sem sagnfræðinga í gegnum tíðina. Líkt og leikskáldið bendir á í leikskránni skrifaði Rögn- valdur Erlingsson frá Víðivöllum leik- rit sem Leikfélag Fljótsdalshéraðs frumsýndi árið 1979 og Agnar Hall- grímsson sagnfræðingur er meðal þeirra sem ritað hafa greinar um málið. Rýnir las, á táningsaldri, fyrst um mál Sunnefu í hinni frábæru bók Fjarri hlýju hjónasængur – öðruvísi Íslandssaga eftir Ingu Huld Hákonardóttur. Bókin veitir ómetan- lega innsýn í myrka tíma fyrri alda og grimmúðleg örlög alþýðufólks – ekki síst kvenna – og er full ástæða til að endurprenta hana, enda mögnuð lesning. Árni Friðriksson fer, í samvinnu við leikhópinn Svipi, þá leið að segja nokkurs konar ef-sögu í heimilda- leikriti sínu þar sem sett er fram til- gáta um það hvernig hlutirnir gætu mögulega hafa verið og Sunnefu liðið á ólíkum æviskeiðum. Leikkonur verksins eru mættar á svið Tjarnar- bíós til að kafa ofan í örlög Sunnefu, en reka sig fljótt á það að heimildum ber ekki alltaf saman og eru óþægi- lega oft þöglar um mikilvæga hluti. Framan af sýningu stökkva leikkon- urnar milli þess að leika persónur fyrri tíma og ræða, sem þær sjálfar, hvor við aðra um það hvernig best sé að nálgast efniviðinn. Eftir því sem fram vindur tekur sagan hins vegar nær alfarið yfir með áhrifaríkum hætti. Undir styrkri leikstjórn Þórs Tulinius býður leikhópurinn áhorf- endum upp á rannsóknar- og frá- sagnarleikhús eins og það gerist best. Allir leikmunir eru sýnilegir á sviðinu frá upphafi og leikkonurnar grípa í það sem þær þurfa á að halda hverju sinni til að miðla okkur sögunni, hvort sem það eru fræðibækur, prjónar eða langspil. Upprúllað teppi verður ungbarn þegar á þarf að halda, nýtist sem þvottur í vinnu kvennanna, minnir á drekkingarpok- ann sem dæmdum konum var gert að sauma sér fyrir aftöku og breytist jafnvel í vatnið sjálft sem Sunnefa veit að mun umlykja hana um síðir. Tveir ljósir flekar eru áberandi í stílhreinni leikmynd Egils Ingibergs- sonar, sem jafnframt hannar vand- aða lýsingu, og á þá er varpað frá- bærum teiknuðum hreyfimyndum Móeiðar Helgadóttur af ýmsum per- sónum sögunnar sem bera svipmót leikkvennanna þegar við á. Leikkon- urnar ganga inn og út úr teikning- unum með hrífandi hætti og Sunnefa ræðir meðal annars við Jón bróður sinn, feðgana og sýslumennina Jens og Hans Wium og Mette Mariu, danska eiginkonu Jóns Oddssonar Hjaltalín, sýslumanns í Reykjavík. Teikningarnar og samspilið við þær bætir miklu við upplifunina og tengslin við persónur. Eðli málsins samkvæmt er vatnið aldrei langt undan í leikmynd Egils. Í stórum bala minnir vökvinn á örlög alltof margra kvenna sem drekkt var fyrir að eignast börn utan hjóna- bands og skipti þá engu með hvaða hætti þungunina bar að. Með hlutverk Sunnefu fer Tinna Sverrisdóttir, sem vakti fyrst athygli rýnis fyrir útgeislun og kraft í sýn- ingunni Stertabendu sem sýnd var í Kúlunni 2016. Tinna hefur einstak- lega sterka sviðsnærveru og miðlar vel þeirri miklu sorg sem einkennir líf titilpersónunnar. Með raddbeit- ingu og fasi sýnir hún okkur þá breytingu sem verður á Sunnefu frá því hún eignast sitt fyrsta barn á tán- ingsaldri og þar til hún lífsreynd og þreytt eftir málaferli og langa fanga- vist mætir örlögum sínum tæpum tuttugu árum síðar. Við sjáum reiði hennar og orku meðal annars í kraft- miklum flutningi á blóðskammarþul- unni þar sem taldir eru upp þeir ætt- ingjar sem ekki má leggjast með, en listann má skoða á Vísindavefnum í svari Más Jónssonar sagnfræðings við því hvað Stóridómur sé. Margrét Kristín Sigurðardóttir bregður sér lipurlega í hlutverk þeirra fjölmörgu persóna sem á vegi Sunnefu verða á lífsleiðinni. Vald- mannsleg var hún sem Hans Wium, kúguð sem móðir Sunnefu, blátt áfram sem Kristín vinnukona og dásamlega skemmtileg sem Mette Maria, þar sem hún talaði ljómandi fína dönsku. Með tónlist sinni og hljóðmynd magnar hún upp stemn- inguna hverju sinni og nýtir hljóðfæri sín með áhrifaríkum hætti til að þagga niður í titilpersónunni þegar orð hennar verða of eldfim. Búningar Beate Stormo þjóna per- sónum vel og vísa með góðum hætti í sögutímann. Sviðshreyfingar úr smiðju Aðalheiðar Halldórsdóttur og Elínar Signýjar Ragnarsdóttur eru hrífandi og sviðsumferðin öll til fyrir- myndar. Á sviði Tjarnarbíós tekst leikhópnum að skapa frumlegan og magnaðan leikhúsgaldur um drama- tískt efni sem enginn leikhús- eða söguunnandi má láta framhjá sér fara. Hver fær að segja söguna? Tjarnarbíó Sunnefa bbbbm Eftir Árna Friðriksson í samstarfi við leikhópinn. Leikstjórn: Þór Tulinius. Sviðshreyfingar: Aðalheiður Halldórs- dóttir og Elín Signý Ragnarsdóttir. Leikmynd og lýsing: Egill Ingibergsson. Teikningar: Móeiður Helgadóttir. Bún- ingar: Beate Stormo. Tónlist og hljóð- mynd: Margrét Kristín Sigurðardóttir. Blóðskammarþululag: Kristín Hrönn Waage, Margrét Kristín Sigurðardóttir og Tinna Sverrisdóttir. Leikkonur: Tinna Sverrisdóttir og Margrét Kristín Sigurð- ardóttir. Leikhópurinn Svipir frumsýndi í Sláturhúsinu á Egilsstöðum 19. sept- ember 2020 og í Tjarnarbíói í Reykjavík fimmtudaginn 4. mars 2021, en rýnt var í sýninguna á seinni staðnum. SILJA BJÖRK HULDUDÓTTIR LEIKLIST Best „Undir styrkri leikstjórn Þórs Tulinius býður leikhóp- urinn áhorfendum upp á rann- sóknar- og frásagnarleikhús eins og það gerist best.“ Húðfegrun ehf | Vegmúli 2 | Sími 533 1320 | www.hudfegrun.is Tímapantanir í síma 533 1320 Búumyfir20ára reynslu í húðmeðferðum -Þitt útlit.Okkar þekking. LÚXUS Húðslípun NÝJUNG Einstök og áhrifaríkmeðferð semveitir húðinni slípun, hreinsun, raka og næringu. Meðferðin er líka notuð í þeim tilgangi að undirbúa húðina fyrir lasermeðferðir og auka árangur þeirra. Bíddu bara – hlátursprengja fyrir glaðsinna grindarbotna nefnist nýtt verk eftir Björk Jakobsdóttur, Sölku Sól Eyfeld og Selmu Björnsdóttur í leikstjórn Ágústu Skúladóttur sem frumsýnt verður í Gaflaraleikhúsinu 9. apríl. „Þetta einlæga, beitta og drepfyndna verk fjallar um raun- veruleika íslenskra kvenna; um vonir og drauma, biturleika og frú- strasjónir. Þær Björk, Salka Sól og Selma byggja verkið alfarið á sinni eigin reynslu, draga ekkert undan en ljúga helling. Þetta er verk um íslenskar konur, samið af íslenskum konum og fyrir íslenskar konur (og fyrrverandi, núverandi og tilvonandi eiginmenn sem þora að koma). Það má segja að þetta sé olnboga-verk, því áhorfendur munu skjóta olnboga í sessunautana ótt og títt og hvísla: svona ert þú! Uppistand, samtöl og söngur af bestu sort,“ segir í til- kynningu frá Gaflaraleikhúsinu. Salka Sól, Selma og Björk fara með öll hlutverkin í uppfærslunni ásamt því að flytja tónlist eftir þær sjálfar og Karl Olgeirsson. Leik- mynd og búninga hannar Þórunn María Jónsdóttir og lýsingu Freyr Vilhjálmsson. Miðasala er á tix.is og hjá Gaflaraleikhúsinu í síma 565- 9900 og gegnum netfangið: midasala@gaflaraleikhusid.is. Verk um raunveru- leika íslenskra kvenna Salka Sól Eyfeld Selma Björnsdóttir Björk Jakobsdóttir  Bíddu bara hjá Gaflaraleikhúsinu
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.