Fréttablaðið - 11.09.2021, Qupperneq 20

Þessi
hræðslu-
áróður
stenst
ekki
skoðun.
Ólafur
Arnarson
n Í vikulokin
En svo er
það vissu-
lega eitt að
átta sig og
annað að
hafa hug-
rekki í ógn-
vænlegar
breytingar.
Við mælum með
Eftirherman og skemmti­
krafturinn Sóli Hólm fer nú
um helgina af stað með glæ­
nýja sýningu, Loksins eftir­
hermur í Bæjarbíó og kynnir
til leiks ferska karaktera í
bland við gamla og góða.
bjork@frettabladid.is
„Þetta verða auðvitað mínir „usual
suspects“ en það eru nýir aðilar
sem koma virkilega sterkir inn. Ég
vil eiginlega ekki segja of mikið því
ég vil að þetta komi á óvart. Sindri
Sindrason, Helgi Björns og Kári Stef­
áns eru á plakatinu en það laumast
fleiri óvæntir inn.“
Þær persónur sem lengst hafa fylgt
Sóla í uppistandinu eru Pálmi
Gunnarsson, Gylfi Ægis, Páll Óskar
og Herbert Guðmundsson. „Pálmi
var fyrsti frægi einstaklingurinn
sem ég tók fyrir og Gylfi næstur.
Það er einhvern veginn þannig að
þegar maður ætlar að henda þessum
mönnum út finna þeir sér alltaf leið
inn í prógrammið aftur,“ segir Sóli
í léttum tón. „Eyvi verður alltaf að
taka Nínu og Gylfi Ægis er bara mín
Nína og Páll Óskar mín Álfheiður
Björk. Þessir menn verða alltaf að
vera með. Maður getur ekki sent
fólk svangt út.“
Aðspurður um eftirlæti segir Sóli
svarið einfalt, skemmtilegast sé að
herma eftir þeim sem mest er hlegið
að í það skiptið.
„Þá æsist ég upp og geri þá persónu
stærri og meiri. En það er skemmti­
legast að syngja eins og Páll Óskar
Gylfi Ægis er bara mín Nína
Sóli Hólm fer nú um helgina af stað með glænýja eftirhermusýningu í Bæjarbíó Hafnarfirði. FRÉTTABLAÐIÐ/ERNIR
Sóli kynnir í
sýningunni til
leiks nýja aðila
sem hann segir
koma virkilega
sterka inn.
og að tala eins og Gísli Einarsson.
Svo hef ég alltaf gaman af því að
taka eitthvað gott rant sem Herbert
Guðmundsson. Þetta er eins og
með börnin manns, maður elskar
ákveðna eiginleika í þeim.“
Upphefð að hermt sé eftir þér
„Ég sé strax hvort ég get hermt eftir
einhverjum eða ekki, en til að ég fari
með það á svið er tvennt sem þarf að
ganga upp, það er að ég geti hermt
eftir viðkomandi og að hann sé
nógu frægur til að fólk kveiki á því.
Ég á hundruð eftirherma af fólki
sem enginn veit hver er. Það er lang­
skemmtilegast að herma eftir því
fólki, enda alltaf gert í litlum hópi
þar sem fólk þekkir vel til.
Ég hermi aldrei eftir fólki fyrir
framan það, eða reyni að gera það
ekki, því mér finnst það óþægilegt.
En þessir þekktu einstaklingar sem
hafa ratað upp á svið til mín hafa
allavega þóst hafa gaman af því og
þótt það bara heiður. Enda ef það
er hægt að herma eftir þér ertu með
einhver einstök karaktereinkenni,
ef ekki, þá leyfi ég mér að segja að þá
sértu bara ekki nógu spennandi. Svo
fólk ætti að taka því sem upphefð að
hermt sé eftir því.“
Eins og fyrr segir er frumsýning um
helgina í Bæjarbíói, Hafnarfirði.
Uppselt er á fyrstu sýningarnar en
nýjar sýningar koma í sölu í vikunni
inni á tix.is.
„Svo má benda þeim sem vilja detta
í það á að Ásinn fer alla leið að Bæj­
arbíói svo það er ekkert mál að taka
strætó,“ segir Sóli léttur að lokum. n
Eyvi verður alltaf að
taka Nínu og Gylfi
Ægis er bara mín Nína
og Páll Óskar mín
Álfheiður Björk.
Andstæðingar þess að Ísland leiti
eftir gjaldmiðilssamstarfi við ESB
og/eða ljúki aðildarviðræðum,
beita hræðsluáróðri máli sínu til
stuðnings.
Fullyrða þeir að smáríki megi sín
lítils innan ESB sem fótumtroði full­
veldi þeirra. Betra sé því fyrir Ísland
að standa eitt og „fullvalda“ en bind­
ast samtökum með evrópskum lýð­
ræðisþjóðum.
Þessi hræðsluáróður stenst ekki
skoðun. Fjórtán smáríki í Evrópu
hafa tekið upp evru, átta með aðild
að ESB en sex án aðildar. Utan ESB
eru San Marínó, Andorra, Mónakó,
Kósóvó, Svartfjallaland og Vatí­
kanið. Þessi ríki una hag sínum vel
og líta á upptöku fjölþjóðlegs gjald­
miðils, sem tryggir stöðugleika og
hagsæld til framtíðar, sem nauð­
synlegt skref til að styrkja fullveldi
sitt.
Bjarni Benediktsson eldri sagði
á landsfundi Sjálfstæðisf lokksins
1969, þegar tekist var á um inn­
gönguna í EFTA:
„Ef menn vilja einangrun, þá
verða þeir að taka af leiðingum
hennar og reyna þá hvorki gagnvart
sjálfum sér né öðrum að hræsna
með því að þeir séu hinir mestu
framfaramenn. Þeir eru þvert á móti
menn afturhalds og úrtölu. Einangr­
unin, sem nær hafði drepið þjóðina
á löngum og þungbærum öldum,
er þeim runnin svo í merg og bein,
að þeir daga uppi sem nátttröll á
tímum hinna mestu framfara.
Vísindi og tækni nútímans og
hagnýting þeirra er bundin þeirri
forsendu, að víðtækt samstarf eigi
sér stað. Þess vegna leita jafnvel stór­
þjóðirnar samstarfs hver við aðra,
jafn stórar þjóðir sem smáar. Ef stór­
Hræðsluáróður einangrunarsinna á ekki að ráða
þjóðunum er slíks þörf, þá er smá­
þjóðunum það nauðsyn.
Ef aðrir, þeir sem okkur eru
líkastir að menningu og efnahag,
hafa svo góða reynslu, hví skyldum
við þá óttast að reynsla okkar yrði
önnur og lakari?“
Þeirri spurningu hefur verið varp­
að fram hvort krónan sé órjúfan­
legur hluti spillts valdakerfis sem
noti gengissveif lur til að færa til
stórfelld verðmæti í þágu valdhafa,
eða þeirra sem að baki þeim standa,
á kostnað almennings? Látum ein­
angrunarsinna ekki ráða för. n
Gæði og einfaldleiki
Sá sem heldur að einfaldleiki virki
ekki vel í matreiðslu er á slæmum
villigötum. Á La Primavera í Mars­
hallhúsinu eru gæði og einfaldleiki
einmitt í fyrirrúmi. Við mælum
með því að fá sér fisk þar í hádeg­
inu. Lúða og risotto voru á matseðl­
inum í vikunni, það var fullkominn
réttur. Vissara er að panta borð því
staðurinn er vinsæll. Gleði fyrir grindarbotnana
Í Gaflaraleikhúsinu hafa þær hreiðr­
að um sig, Selma Björnsdóttir, Salka
Sól Eyfeld og Björk Jakobsdóttir, með
gleði­, grín­, söng­ og gamanleikinn
Bíddu bara. Verkið er ekki bara drep­
fyndið heldur einmitt fyndið því
það er svo satt. Leikkonurnar sem
leika sjálfar sig í verkinu ritskoða sig
hressilega lítið, svo úr verður hláturs­
krampi yfir veruleika sem kynsystur
þeirra geta flestar tengt við og önnur
kyn hafa ábyggilega bæði gott og
gaman af að kynnast. n
Leikstjórinn Þorleifur Arnarsson er í helgarviðtali að þessu sinni en þar segir hann meðal annars frá því hvern­ig hann þurfti að endurhugsa stefnu sína og horfast í augu við að mögulega
hefði metnaðurinn fengið of mikið pláss.
Við nútímafólk sem ætlum að gera allt og
helst allt í einu, getum líklega mörg tengt við
þessa tilfinningu. Þegar metorðastigaklifrarar
eru meira og minna korter í kulnun, reynandi
að halda alltof mörgum boltum á lofti, í
miðjum stiganum, er líklega kominn tími á að
staldra við og pæla í stefnunni.
Það er nefnilega hollt að hægja stundum
örlítið á og skoða bæði veginn fram undan og
að baki. Höfum við gengið hann til góðs eða
er mögulega ráð að taka aflíðandi eða jafnvel
skarpa beygju?
En svo er það vissulega eitt að átta sig og
annað að hafa hugrekki í ógnvænlegar breyt­
ingar. Vaninn er nefnilega oft sem þaulsetinn
gestur sem bætir engu við partíið og má alveg
skipta út fyrir eitthvað ferskara öðru hvoru. n
Metnaðurinn
BJORK@FRETTABLADID.IS
20 Helgin 11. september 2021 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐ
11. september 2021 LAUGARDAGURHELGIN FRÉTTABLAÐIÐ