Fréttablaðið - 11.09.2021, Side 39

Fjöldi verkalýðsfélaga í
iðngreinum er byrjaður að
vinna saman að sameigin-
legum hagsmunum sínum.
Þau vilja kynna iðnnám
betur og fá aukinn kraft
í það, ásamt því að brjóta
upp gamlar stereótýpur og
jafna kynjahlutföllin í hefð-
bundnum karla- og kvenna-
greinum.
Verkalýðsfélögin hafa sameinað
krafta sína til að vinna að sam-
eiginlegum hagsmunum sínum
undir einu þaki. Um er að ræða
Rafiðnaðarsambandið, Félag iðn-
og tæknigreina, Félag vélstjóra- og
málmtæknimanna, Matvís, Sam-
band iðnfélaga og öll undirfélög
þeirra, en þetta er töluverður fjöldi
félaga.
„Hugmyndin er að auka sam-
starf og styrkja ímynd iðnfélag-
anna,“ segir Margrét Halldóra
Arnarsdóttir, formaður Félags
íslenskra rafvirkja. „Við eigum
ýmislegt sameiginlegt og í stað
þess að vera hvert í sínu horninu
að vinna að sömu markmiðum
ákváðum við að starfa meira sem
heild. Við erum meðal annars að
vinna saman að kjarasamninga-
málum og ýmiss konar kynn-
ingarstarfi til að kynna greinarnar
betur og reyna að auka umræðu
um iðnað og menntun sem snýr að
honum, sem okkur finnst skorta.“
Vilja brjóta upp stereótýpurnar
„Nánast allar greinarnar sem
um ræðir eru löggiltar iðn-
greinar og þó að þær séu í eðli
sínu ólíkar fylgja þær sömu lögum
og reglugerðum. Þetta samstarf
gefur okkur tækifæri til að setja
aukinn kraft í menntamálin og
aðra hliðarþætti sem hafa áhrif á
greinarnar,“ segir Lilja Sæm, for-
maður Félags hársnyrtisveina.
„Svo er Margrét formaður félags
sem er sögulega mjög karllægt og
meðlimir allt að 98 prósent karlar,
á meðan mitt félag er sögulega
mjög kvenlægt og meðlimir yfir-
leitt um 90 prósent konur. Við
eigum það því sameiginlegt að
vilja fá jafnari kynjahlutföll í
okkar félög,“ segir Lilja. „Sem betur
fer sjáum við ungar stelpur þora
svo sannarlega og þær hafa verið
að skila sér í hefðbundnar karla-
greinar, enda geta þær allt.“
„Við viljum gera það venjulegt
að fólk af öllum kynjum sinni
störfum sem áður voru bara
karla- eða kvennastörf. Við viljum
sýna góða fyrirmynd, að það sé í
góðu lagi að leggja þessar greinar
fyrir sig og hvetja hin kynin til að
stíga skrefið og taka þátt í þessari
þróun,“ segir Margrét. „Ungar
stelpur hafa gott af því að sjá fyrir-
myndir í þessum greinum til að
gera sér grein fyrir því að þetta er
möguleg leið til starfsframa. Það
er líka mikilvægt að fólk skilji að
þetta eru bara venjulegar stelpur,
eins ólíkar og þær eru margar, þú
þarft ekki að vera nein stereótýpa
til að læra iðngrein.
Við höfum líka séð að þar sem
konur hafa komið inn á hefð-
bundna karlavinnustaði tala
karlarnir um að viðhorfin breytist.
Þeim finnst þægilegt og sjálfsagt að
vinna með konum og segja að oft
verði andrúmsloftið afslappaðra.
Konur biðja líka oft um hluti
sem eru nauðsynlegir fyrir okkur,
eins og almennilega klósettað-
stöðu, hreina kaffistofu og verk-
Sameina afl fagfélaga undir einu þaki
Margrét Halldóra Arnarsdóttir, formaður Félags íslenskra rafvirkja og Lilja Sæm, formaður Félags hársnyrtisveina. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
Því miður hefur
Tækniskólinn
þurft að vísa frá nem-
endum sem hafa sótt um
nám í iðngreinum, sem
er afar slæmt.
Lilja Sæm
Styðjum við bakið á iðnnámi
færi til að lyfta þungum hlutum,
sem karlarnir njóta líka góðs
af. Það er líka nauðsynlegt að fá
önnur viðhorf inn í greinarnar til
að þær þróist.“
Meiri kraft í iðnmenntun
„Við höfum séð rosalega fjölgun
í vinsælustu iðngreinunum eins
og smiðnum, rafvirkjun og hár-
greiðslu, en þróunin hefur verið
hægari í greinum sem almenning-
ur þekkir síður, eins og dúkalögn,
stálsmíði og öðru,“ segir Margrét.
„Það er samt enn langt í land, af um
5.500 rafvirkjum frá upphafi hafa
kannski um 30-40 verið konur. En
þeim fer fjölgandi.“
„Samhliða þessari auknu
aðsókn hefur líka komið upp
nýtt vandamál. Því miður hefur
Tækniskólinn þurft að vísa frá
nemendum sem hafa sótt um nám
í iðngreinum, sem er afar slæmt,“
segir Lilja. „Menntamálaráðherra
hefur talað fyrir öðru, en okkur
vantar að aðgerðir fylgi orðum og
það verði raunveruleg fjölgun á
plássum fyrir þessa nemendur. Það
skiptir máli að það séu pláss fyrir
alla og að menntunin sem býðst sé
í virkilega háum gæðaflokki, því
við viljum öll njóta afrakstursins
af góðri vinnu og kröfuharðir við-
skiptavinir vita hvað er gott.
Við verðum að líta iðnmenntun
sömu augum og bóknám og gera
okkur grein fyrir að það þarf
gríðarlega færni til að vinna með
höndunum og það er alls ekki
öllum gefið að verða góðir hand-
verksmenn,“ segir Lilja.
„Við viljum gera iðnnám vin-
sælla, en ef fólk ætlar að halda
áfram að hunsa það út af gömlum
mýtum verður erfitt að fjölga í
þessum greinum,“ segir Margrét að
lokum. ■
Á Stórhöfði 29 og 31 er Hús fag-
félaganna, þar sem fagfélögin
vinna saman undir einu þaki.
Áhugasamir geta leitað þangað til
að fá nánari upplýsingar um iðn-
nám og verkalýðsfélög iðngreina.
kynningarblað 3LAUGARDAGUR 11. september 2021 STELPUR OG VERKNÁM