Morgunblaðið - 21.04.2021, Side 12

12 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 21. APRÍL 2021
Heimir Bergmann
Löggiltur fasteigna- og
skipasali og löggiltur
leigumiðlari.
Sími 630 9000
heimir@logheimili.is
Inga María
Ottósdóttir
Löggiltur fasteignasali og
Mbl viðskiptalögfræðingur
Sími 620 4040
inga@logheimili.is
Ásgeir þór
Ásgeirsson
Löggiltur fasteignasali og
lögfræðingur
Sími 772 0102
asgeir@logheimili.is
Guðmundur Ólafs
Kristjánsson
Löggiltur fasteigna-
og skipasali
Sími 847 0306
gudmundur@logheimili.is
Unnur Alexandra
Nemi til löggildingar
fasteignasala og
viðskiptalögfræðingur
Sími 788 8438
unnur@logheimili.is
Sólrún Aspar
Hefur lokið námi til
fasteignasala.
Sími 862 2531
solrun@logheimili.is
Jónas H.
Jónasson
Nemi til löggildingar
fasteignasala
Sími 842 1520
jonas@logheimili.is
Egill Ragnar
Sigurðsson
Viðskiptafræðingur
Nemi til löggildingar
fasteignasala
Sími 835 0860
egill@logheimili.is
Skipholti 50d, 105 Reykjavík
Skólabraut 26, 300 Akranesi
530 9000 • www.logheimili.is
Ertu í sölu-
hugleiðingum?
Getum bætt
við eignum á
söluskrá
Fagmennska og traust
í meira en áratug
Kristín Heiða Kristinsdóttir
khk@mbl.is
Þ
etta hefur verið nokkuð
langur biðtími á milli
mynda hjá mér, ég gerði
síðast bíómynd fyrir tólf
árum,“ segir Hilmar Oddsson kvik-
myndagerðarmaður sem hlakkar til
að setjast aftur í leikstjórastólinn
eftir þetta langa hlé, en í sumar fer
hann af stað með tökur fyrir næstu
kvikmynd sína sem heitir Á ferð með
mömmu.
„Þetta er vegamynd og hug-
myndina að henni fékk ég fyrir tutt-
ugu og sjö árum. Ég hef oft verið að
vinna með hugmyndir í langan tíma
og leyft þeim að malla. Hugmyndin
að kvikmynd minni Kaldaljósi var til
dæmis með mér í fimmtán ár áður
en ég gat komist í tökur á henni, og
eins var myndin mín Tár úr steini,
lengi í vinnslu og framkvæmd. Þetta
er því ekki alveg nýtt fyrir mér, en
ég lít líka á þetta sem kost, því ef
hugmynd lifir af langan tíma, þá er
eitthvað í hana spunnið, að mínu
mati,“ segir Hilmar og bætir við að
það hafi einmitt verið í biðtíma í tök-
um á kvikmyndinni Tár úr steini,
sem hugmyndin að nýju myndinni
upphaflega kviknaði.
„Þröstur Leó fór með aðalhlut-
verkið í þeirri mynd og ég var stadd-
ur í heimsókn hjá honum á Bíldudal
þegar hann fór að segja mér sögur
af fólkinu þarna á svæðinu. Þetta
voru sögur af kynlegum kvistum,
bæði körlum og konum við Arnar-
fjörð og mér fannst þetta svo
skemmtilegt og forvitnilegt fólk að
það fæddist strax hugmynd hjá mér
að kvikmynd. Daginn eftir kom ég
með tilbúna beinagrind að handriti
sem við Þröstur ákváðum að hrinda í
framkvæmd við fyrsta tækifæri,“
segir Hilmar og hlær í ljósi þess að
síðan séu tuttugu og sjö ár.
„Ég er búinn að gera þrjár bíó-
myndir í fullri lengd síðan þetta
var, líka allskonar þætti, og ég hef
verið skólastjóri hjá Kvikmynda-
skólanum í sjö ár og sinnt tónlist-
inni. Rétt á meðan ég var að melta
þetta og bíða eftir rétta tímanum.“
Hann segir merkilega lítið hafa
breyst frá upprunalegu grunn-
hugmyndinni.
„Hún hefur orðið þéttari og ég
er búinn að forma söguna betur.“
Myndin gerist árið 1980 og
fjallar um mæðgin sem hafa búið
saman í áratugi á afkekktum bæ við
Arnarfjörð. Þröstur Leó fer með
hlutverk sonarins en Kristbjörg
Kjeld verður í hlutverki móðurinnar.
„Þegar móðirin deyr stendur
sonurinn frammi fyrir því að þurfa
að efna loforð sem hann gaf henni
um að leggja hana til hinsu hvílu í
heimabæ hennar, sem er hinum
megin á landinu, á Eyrarbakka. Í
stað þess að smíða utan um hana
kistu þá klæðir hann móður sína í
sitt fínasta púss frá þeim tíma sem
hún var ung dama á Eyrarbakka.
Hann farðar hana, setur á hana hatt
og slör og kemur henni fyrir í aftur-
sætinu, sitjandi með bílbelti. Hund-
urinn Brésneff situr í framsætinu og
þessi þrenning heldur af stað í þessa
óvenjulegu ferð. Ferðin liggur þvert
yfir landið, hann fer suður Kjöl, en
hann hefur lítið ferðast og ekur mjög
hægt, svo honum er ráðlagt að halda
sig sem mest á malarvegum, til að
valda ekki hættu þar sem umferð er
hröð. Ferðalag sonarins með sína
látnu móður gengur ekki snurðu-
laust, en það sem gerist er að þessi
vegferð verður að uppgjöri milli
þeirra mæðgina. Hann kemst að því
að lífi hans hefur að mörgu leyti ver-
ið stýrt af móður hans og hann er
ekki allskostar sáttur við allt þar, og
þá er spurning hvernig hann bregst
við því. Ég kalla þetta svarta kóme-
díu og þetta er sannarlega slík
mynd, það er mikið lagt upp úr húm-
ornum. Þetta eru óvenjulegar að-
stæður og óvenjulegt ferðalag, um-
görðin öll er óvenjuleg og kómísk.
En hún er líka sorgleg, eins og öll
góð kómík. Endirinn er á mjög sér-
stakan hátt jákvæður,“ segir Hilmar
sem vill eðlilega ekki upplýsa um of
um hvernig þetta allt saman fer.
Kristbjörg ein kom til greina
Vissulega kom sér vel að svo
langur tími leið sem raun ber vitni
frá því hugmyndin kviknaði, því nú
eru Þröstur Leó og Kristbjörg á
réttum aldri fyrir hlutverkin.
„Þetta er í þriðja skipti sem við
Þröstur vinnum saman, hann lék í
minni fyrstu kvikmynd, Eins og
skepnan deyr, og þá var hann nýút-
skrifaður úr leiklistarskóla. Hann
lék næst hjá mér aðalhlutverkið í
Tár úr steini, og núna erum við að
loka einhverskonar samstarfs-
þrennu með þessari nýju mynd.
Þessi hlutverk Þrastar eru öll eins
ólík og hugsast getur, en það skiptir
líka máli að við þekkjumst vel og
höfum unnið mikið saman áður. Ég
hefði aldrei gert þessa mynd án
Þrastar, hlutverkið er skrifað fyrir
hann, honum til heiðurs. Eins kom
engin önnur en Kristbjörg til greina
í hinu hlutverkinu, hún er okkar
stóra dama leikhússins. Ég nefndi
þetta við hana fyrir nokkrum árum,
sagði henni frá hugmyndinni og að
ég vildi gjarnan hafa hana í þessu
hlutverki. Hún ætlar að taka þetta
að sér, ég er sérlega ánægður með
það.“
Mikið af sjálfum mér í þessu
„Það sem ég er að gera í þessu
verki er mjög ólíkt öllu sem ég hef
gert áður. Tár úr steini, Kaldaljós,
Eins og skepnan deyr og Desember,
eru til dæmis allt öðruvísi myndir en
þessi mun verða. Núna er ég með
einhverjum hætti að vinka í allar átt-
ir, þá á ég til dæmis við að faðir minn
var leikritaskáld og hann samdi verk
í anda absúrdleikhússins, í takt við
Beckett, Ionesco og slíka höfunda og
ég er svolítið að vinka þeirri arfleifð í
þessari nýju mynd. Uppsetningin
ein og sér er óvenjuleg, að maður
ferðist með lík móður sinnar uppá-
klætt í aftursæti bifreiðar sinnar.
Fyrir vikið verður til allskonar
kostulegur misskilningur, því fólk
heldur að hún sé lifandi. Ég er líka
að vinka leikhópnum Svart og
sykurlaust sem var starfandi götu-
leikhús á níunda áratugnum, en ég
vann með þeim í bíómynd sem gerð
var um þau. Þetta er mikið vinafólk
mitt. Ég er einnig á minn hátt að
vinka kvikmyndum sem hafa haft
áhrif á mig. Mér finnst þetta því
mjög persónulegt, þó þetta sé ekki
mynd um mitt líf, af því mér finnst
mikið af sjálfum mér í þessu,“ segir
Hilmar og bætir við að tökur hefjist í
byrjun ágúst.
„Við erum bundin af því að stór
hluti tökustaða er á vegum sem eru
aðeins opnir þrjá mánuði á ári. Við
byrjum tökur á vegslóða milli Arnar-
fjarðar og Dýrafjarðar, þetta er ein-
breiður vegur utan í brattri fjallshlíð
og hafið beint fyrir neðan, alveg
mögnuð leið,“ segir Hilmar sem von-
ast til að geta frumsýnt myndina Á
ferð með mömmu árið 2022.
„Ef allt fer á besta veg ætti það
að takast, en við verðum líka að sjá
hver staðan verður á Covid. Eina
sem getur stoppað okkur er veiran.“
Yfir Kjöl með látna móður aftur í
Hilmar Oddsson sest nú aftur í stól kvikmyndaleik-
stjórans eftir langt hlé. Tökur á myndinni Á ferð með
mömmu fara af stað í sumar, en hugmyndin að henni
kviknaði fyrir næstum þrjátíu árum þegar Hilmar og
Þröstur Leó sátu að spjalli í Bolungarvík og sögur
fóru á flug um áhugavert fólk. „Ég hefði aldrei gert
þessa mynd án Þrastar, hlutverkið er skrifað fyrir
hann, honum til heiðurs,“ segir Hilmar.
Morgunblaðið/Eggert
Hilmar Oddsson „Það sem ég er að gera í þessu verki er mjög ólíkt öllu sem ég hef gert áður.“
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Kristbjörg Kjeld Hún fer með ann-
að aðalhlutverkið í myndinni.
Morgunblaðið/Eggert
Þröstur Hann leikur soninn sem
leggur upp í ferð með móður sína.