Skólablaðið

Árgangur

Skólablaðið - 15.11.1977, Blaðsíða 25

Skólablaðið - 15.11.1977, Blaðsíða 25
Annar merkur kennimaður, séra Juan Carlos Zaffa- roni, svarar nú spurningunni: Er hugmyndafræði þin marxisk? Sv: Þessi spuming útheimtir einnig ákveðna heimsþekilega skýrgreiningu. Eg hefi ætíð trúað, i fyrstu samkvæmt tilfinningu, og nú eftir að hafa grundað málið vandlega, að marxisminn væri ekki heimspekistefna, heldur vísindi. Ég get ekki meðtekið marxismann sem heimspeki vegna þess að hann er guðleysis- stefna og efnishyggja, og boðar hugmynd um manninn og upphaf heimsins, sem er í andstöðu við kenningu kristninnar. 1 undirstöðuatriðum er marxisminn vísindi er snerta félagsleg samskipti og tækni sem býður upp á nauðsyn- legar leiðir til þess -að umbreyta þjóðfélag- inu. Greinarhöfundur vill skjóta inn athugasemd hér frá eigin brjósti. Vissulega er marxisminn heim- speki. En að mjög litlu leyti felst i honum bein siðferðileg umvöndun (moralization). Að vísu bendir Karl Marx á að verkalýðurinn verði að ná völdum með valdbeitingu. En það þýðir ekki að hann hefði réttlætt „hreinsanir" Jósefs Stalíns, svosem áðumefndur Hólmsteinn hefur haldið fram. Marxisminn boðar ekki innleiðingu ofbeldis i líf okkar, hann segir að borgarastétt- in muni reyna að verja völd sín og eigur með ofbeldi og hvors tveggja hafi verið aflað með arðráni og misbeitingu laga. Þess vegna skuli undirokaðar stéttir vera viðbúnar, hafa vaðið fyrir neðan sigj annað sé ekki raunhæft. - En víkjum aftur að rauðu herdeildinni drottins vors. Umburðarlyndið? Hvernig réttlæta „rauðu prest- arnir" beitingu valds? Þeir líta á valdbeitingu sem hluta af almennum mannréttindum. Þegar gengið er á hlut okkar er það náttúrulegur réttur vor að rísa upp, og sem menn gerum við það. Hin öfgafulla túlkun kirkjunnar á umburðarlyndinu drottins vors kenningar er samkvæmt prestum þessum í mótsögn við kenningu kristninnar um náungakærleikann. Með hlutleysi og hjásetu bregð- umst við náunga vorum, sem er e.t.v. i hers hönd- um. Marxisminn er ekki trú í þeim skilningi sem við skiljum kristna trú. Marx skóp (ásamt með Engels og Hegel) hugmyndastefnu sem ruddi fólk- inu braut til betra lifs, og „vildi" jafnframt varðveita ummerki lífs og skynsamlegrar hugsunar í manninum. Er það ekki öllum til framdráttar að FRIEDRICH EMGELS ERNESTO CHE GUEVARA geta lifað í hinum hlutlæga heimi, án þess að þurfa að flýja hann? Gagnstætt kristninni er heilbrigðið í kjarna marxismans. Okkur marxistum er oft um nasir núið að við trúum í einlægni á algildan sannleika þess sem Karl Marx sagði. T.d. skreið þetta mjög úr munn- vikum Kjartans Gunnars Kjartanssonar í því ágæta menningarriti Skinfaxa, sem út kom í MR í febrúar á þessu ári. Ég get ekki mælt fyrir munn annarra marxista en sjálfs min. Freistast ég þvi til að láta Friedrich Engels hafa lokaorðin í pistli þessum, þar eð hann og ég virðumst hafa mjög svipaðar skoðanir á þessum hlutum: Fullkomið þjóðfélag og fullkomið „ríki" geta ekki átt sér tilvist nema í ímyndun manna. Þvert á móti eru allar þær sögulegu aðstæður, sem taka við hver af annarri,aðeins þrep á endalausum þróunarferli mannfélagsins upp á við frá hinu lægra til hins hærra. Hvert stig er nauðsynlegt, eða með öðrum orðum á rétt á sér á þeim tímum og við þau skilyrði, sem uppruni þess verður rakinn til. En það verður úrelt og hættir að elga rétt á sér við nýt skilyrði hærra þróunarstigs, er smám saman verður til í skauti þess sjálfs. Það verður að vikja fyrir æðra stigi, en seinna kemur líka röðin að þvi til að hnigna og líða undir lok. Rétt eins og borgarastéttin kollvarpar í rauninni öllum gömlum og grónum og æruverð- ugum stofnunum með stóriðnaðinum, samkeppn- inni og heimsmarkaðnum, svo ónýtir hin díal- ektíska heimspeki iallar hugmyndir um óhaggan- leik, algildan sannleika og tilsvarandi al- gild lokastig mannkynsins. Frá hennar sjónar- miði er ekkert til, sem er óhagganlegt, al- gllt, heilagt (undirstr. ó.g.k.). Hún sýnir fram á fallvaltleika alls og fallvaltleikann í öllu, og hún lítur svo á að ekkert sé til nema hið órofa ferli verðandi og hnignunar, hin endalausa þróun upp á við frá hinu lægra til hins hærra, og sjálf er hún ekki annað en endurspeglun þessarar þróunar í hugsandi heila mannsins. Friedrich Engels: Ludwig Feuerbach og enda- lok klassisku þýsku heimspekinnar. ölafur Grétar Kristjánsson tók saman. vertu mér samferda inn í byltinguna Babushka ástandið var óbærilegt hreinlífi kímanellí var i veði byltingln í aðsigi og einhvern djöfulinn varð að gera ég eignaðlst vin... ég eignaðist vin sem ráðlagði mér að forðast mýrarnar og sneiða hjá mórölskum afglöpum varaði við kreddutrú ég maður i víðasta skilningi þess orðs (þegar það er notað um einstaklinga) leitaðl manna - sálna fólks sem skipti í einlægni við aðra firrts fólks sem endurspeglaði ekki úrkynjun og sjúkleika þjóðfélagsins í sálum fólks sem tók ekki orð mín og gróf þau að baki mér í jörð ég átti vin sem bamaði kímanellí í því siðferðilega ofviðri sem geisaði i kjölfar átakanna sínum leit mín bar skarðan árangur á vegi mínum urðu sljó tilfinningalaus andlaus skripi sem höfðu mig að ginningarfífll að því er vlrtist til þess að uppræta eigin vanmátt fórnuðu engu í samskiptum okkar hrædd um að glata einhverjum brotum úr ófullgerðri og ósamstæðri bráðabirgðamynd sem umheimurinn gerir af þessum ósjálegu kvikindum meðan þau fljóta silalega framhjá kvikmyndaaugum alheimsvitundarinnar visindamennirnir tilkynntu i trúnaði að þeir gætu ekkert aðhafst þeir biðu toginleitir á rannsóknarstofum sinum klóruðu sér í höfðinu og brutu heilann byltingin nálgaðist og einhvern djöfulinn varð að gera ésúsminn sorgin reis aldrei hærra en þegar Alfredó skransali reyndi að telja mönnum trú um að gærdagurinn hefði verið föstudagur (sic() var það takmarklð að verða ónæmur fyrir andúð fólks? eða var það takmarkið að læra af andúð fólks? svo virðist sem ég hafi mlsst niður þráðinn og býð ég þér því hönd mína Babúshka vertu mér samferða inn í byltinguna author is of Insignificant importance

x

Skólablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skólablaðið
https://timarit.is/publication/782

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.