Dagrenning - 01.02.1940, Page 8

470
DAGRENNING
andi konu sinni, Sæunni Jóns-
dóttur frá AnastöSum í Skaga-
firSi, ÞaS sama ár fluttu þau
hjón vestur um haf, áttu stutta
dvöl í Winnipeg, og fluttu svo
til Gimli. Þar dvöldu þau í nær
því þrjátíu ár, ýmist í þorpinu
sjálfu eSa á landi, sem Jón tók
rétt skammt fyrír suS-vestan
Gimli þorpiS.
Jón sálugi var vel meSal
maSur aS hæS, beinvaxinn,
herSabreiSur og bringuhvelf-
dur, nokkuS holdugur en þó
beinaber um flest liSamót, út-
limafríSur og prúSmannlega á
fót kominn. Hendurnar voru
þykkar en ekki mjög stórar. Á
síSari árum voru allir hnúfar
býsna hrokknir og húSrúmir
og lófarnir nokkuS grónir siggj-
um. Hendur hans báru þaS
meS sér, aS ekki hefSu þær
fariS á mis viS kulda og vos og
margþætta áreynslu. Jón var
meira heldur en meSal maSur
aS afli, enda mun þaS oft hafa
komiS sér vel fyrir hann fram-
an af búskapar árum hans í
Nýja íslandi þar, sem hann
var þá einyrki.
Jón sálugi var greindur og
vel lesinn. Hann fylgdist vel
meS og tók drjúfann þátt í
opinberum málum; átti sætí í
sveitarstjórn nýlendunnar um
eitt skeiS, þótti hann þar dug-
legur ográSagóSur. Frjálslynd-
ur var hann í trúarskoSunum
sínurn og fór aldrei dult meS
sínarskoSanir í neinum málum.
Hann fylgdi stefnu conserva-
tive-flokksins í stjórnmálum.
Mannféiags stéttaskiftingum og
stétta ríg öllum var hann and-
stæSur, og lýsa þessar tvær
IjóSiínur úr einu af kvæSum
hans. því best:
“Því heims stétta rígur er
heimska svo flá,
og háSungar tjón fyrir alla.
Jón sálugi lærSi aldrei þá list,
aS taka af sér húfuna' til þess,
aS ganga berhöfSaSur fram
fyrir þá, er meira áttu af jarS-
neskum auS en hann sjálfur.
Jón sálugi var brjóst góSur
maSur; hann vildi geta hjálpaS
öllum, sem hjálpar þurftu viS,
og á leiS hans voru. Oft dáSist
ég aS því, hvaS hann var góS-
ur viS skepnur þær, sem hann
hafSi undir höndum, og gat
látíS þær hlíSa sér án þess, aS