Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2002, Blaðsíða 121

Fellamaður á Fjarðaröldu
upplýst hvað stóð í bréfi þess danska
faktors til hins danska sýslumanns. —
Annars er svo að sjá sem mestur vindur sé
úr ákæranda og Páls Vigfússonar er ekki
getið við þetta mál framar
Þann 5. júlí réttaði Johnsen aftur í þessu
máli. Sigmundur Matthíasson mætti þá
fyrir hönd Gísla sem þurfti að sinna grenja-
vinnslu eins og fyrri daginn. Gísli Wium
var sem fyrr fullmektugur Thostrups en
bréf frá honum var lagt fram í réttinum og
samkvæmt því „vill hann borga solítið íyrir
það að hann hrinti Gísla Sigfússyni en ekki
meira.“ Ur þessu varð sætt þar sem
Thostrup skyldi greiða 5 — fímm —
krónur til fátækra í Seyðisljarðarhreppi og
voru þær samstundis afhentar oddvita
hreppsnefndar, Sigmundi Matthíassyni.
Málskostnaður skyldi falla niður.
Þarna hafði Gísli borið hærra hlut þó í
litlu væri. Andstæðingur hans var þó enginn
veifiskati: J. Chr. Thostrup, bróðir sjálfs
kaupmannsins (V. T. Thostrup). Þessi
kaupmannsbróðir var um skeið með nokkur
umsvif á Seyðisfirði. Hann stofnaði bakarí
(1879) og er reyndar nefndur bakari í
manntalinu 1880. Þá reisti hann um svipað
leiti hótel á Öldunni (Hótel ísland) og
reyndist brátt skæður keppinautur Sig-
mundar verts sem varð að leggja upp laup-
ana 1882. En lánið lék ekki til lengdar við
bakarann og hótelstjórann. Byggingin sem
hýsti starfsemina gereyðilagðist í snjóflóð-
inu mikla 1885 og þar missti Thostrup
dóttur sína unga að árum. Hafði reyndar
áður lent í hremmingum í krapaflóði 1882
(Lbs 2141 8vo, Þóra Guðmundsdóttir
1995:15). Upp úr þessu mun fjölskyldan
hafa flust frá Seyðisfirði.
Nú er lokið að segja frá frá þeim mála-
rekstri sem varð vegna atburðar á Seyðis-

■ 4) »
Gísli Helgason í Skógargerði.
fjarðaröldu þann 28. janúar 1879 og mætti
setja hér amen eftir efninu. Þess verður þó
freistað að bæta enn nokkru við og líta þá á
efnið frá nýju sjónarhorni.
Frásögn Gísla í Skógargerði
Hér á undan hefur verið rakin saga eftir
dómabókum Norður-Múlasýslu og er vand-
séð að sú saga verði véfengd. En dóma-
bækur eru ekki eini vitnisburðurinn um
þetta mál. Svo sem getið var í upphafi setti
Gísli Helgason í Skógargerði saman þátt
um nafna sinn Sigfússon (sjá Gísla Helga-
son 2000:240-245). Hann gerir þar grein
fyrir manninum og lýsir honum svo:
Gísli var tæplega meðalmaður á hæð og
ekki meir en í meðallagi þrekinn, en hann
var snar í hreyfingum og snöggur í
átökum, liðugur og glíminn vel. Honum
kom þetta mjög vel því á yngri árum hans
voru ryskingar, tusk og glímur daglegt
brauð þó nú sjáist það aldrei. Hann sagði
119