Heilsuvernd - 01.09.1952, Blaðsíða 19

HEILSUVERND
79
öðrum, uppeldi barnanna og heilsa heimilisfólksins. Breyt-
ingar á daglegu viðurværi munu yfirleitt baka henni fyr-
irhöfn, fyrst með lestri bóka eða annarri fræðsluviðleitni,
og þegar tii framkvæmdanna kemur, þarf hún jafnan að
þreifa sig áfram og jafnvel að vinna þug á andúð og mót-
spyrnu. En fáist húsmóðirin á annað borð til að láta sér
skiljast, hve mikla þýðingu mataræðið hefir fyrir velferð
manns síns, barna og annarra heimamanna, þá er björn-
inn unninn. Svo mjög sem íslenzkar konur bera fyrir brjósti
velferð heimafólks og setja sinn metnað í, að því líði sem
bezt, munu þær ekki telja eftir sér aukaspor og aukaerfiði
til þess að gera hlut þess sem beztan.
1 Matreiðslubók N.L.F.Í. eru, auk fjölda uppskrifta, sem
hver húsmóðir getur notað eða stuðst við, ítarlegar bend-
ingar og ráð til umbóta á mataræði almennt. Sérstakur
kafli er helgaður sveitafæðinu, og er þar m. a. rætt um
verkun kjöts og sláturs. I framhaldi af því, sem sagt er
hér á undan um mataræðisbreytingar, vil ég að lokum taka
hér upp þáttinn um hádegisverðinn úr þessum kafla
bókarinnar (bls. 58):
Með kjöt- eSa fiskmáltíðum á að borða sem mest af grænmeti
og rótarávöxtum, hrátt eða soðið eftir atvikum og smekk. Og það
er ekki endilega sjálfsagt að lita á kjötið eða fiskinn sem aðal-
rétt. Menn ættu að læra að borða kjöt eða fisk með grænmeti og
kartöflum, í stað þess að flestir fá sér eina eða tvær kartöflu-
mærur með stærðarstykkjum af kjöti eða fiski. Þá væri einkar
vel til fallið að taka upp „grænmetisdag“ einu sinni eða tvisvar
í viku, eins og alsiða er á beimilum erlendis. Og til frekari til-
breytingar mætti gera tilraun með „hrámetisdaga" með allskonar
hrásalötmn og ef til vill soðnum kartöflum og brauði vegna þeirra,
sem geta ekki sætt sig við hrámetið eintómt. Þannig getur hús-
móðirin breytt fæðinu i það óendanlega, sjálfri sér og heimilis-
fólki sinu til ánægju og hollustu. Auðvitað verður hún meira á
sig að leggja en við hina venjulegu matreiðslu, einkum fyrst í
stað. Þetta útheimtir meiri umhug'sun og kernur ekki af sjálfu
sér. En einmitt þessvegna örvar það starfsgleðina, ekki sízt ef
fyrstu tilraunirnar takast vel. Og af mistökunum lærir hún. Hún
leggur ekki árar i bát, þó að einstakir heimilismenn láti sér fátt