Heilsuvernd - 15.12.1958, Page 27

HEILSUVERND
119
Gekk 450 km. án matar
Sænsk kona, Inga-Britt Wallstedt að nafni, vann sér
það til frægðar síðastliðið sumar að fara fótgangandi frá
Sundsvall við Eystrasalt til Þrándheims í Noregi á fast-
andi maga. Hún hafði árum saman verið sjúklingur en
endurheimt heilsu sína með mjólkur- og jurtafæði og öðr-
um breytingum á lifnaðarháttum. M. a. hafði hún oft fast-
að lengri eða skemmri tíma í lækningaskyni, og lengst
hafði hún fastað í 42 daga. Eins og þeim er kunnugt, sem
lesið hafa Heiisuvernd og önnur rit N.L.F.I., er fasta að
margra reynslu eitt hið bezta læknisráð í ýmsum sjúk-
dómum. Meðan á föstunni stendur, drekka menn vatn eftir
þörfum eða annan vökva, svo sem seyði af grænmeti eða
jafnvel aldinsafa blandaðan vatni. Menn skyldu þó ekki
leggja út í lengri föstur án leiðbeininga.
Þátttakendur í förinni voru 9. Þetta var skemmti- og
fræðsluferð. Farið var eftir gömlum pílagrímagötum og
allir klæddir pílagrímabúningum. Fararstjóri var prestur.
Inga-Britt Wallstedt var eina konan og hún ein var fastandi.
Allir hinir lifðu á venjulegu fæði. Hún var með öllu óvön
lengri göngum. Hún drakk 2 lítra af vökva daglega, þar
af 3—4 glös af aldinsafa, sem aðallega var vínberjasafi. I
honum fékk hún auðvitað nokkra næringu. Fyrsta daginn
var gengið 37 km, en annars voru dagleiðirnar frá 15—37
km. Vegalengdin öll var 450 km, sem þau fóru á 3 vik-
um. Hún fékk smáfleiður á fót fyrsta daginn, en að öðru
leyti var líðan hin bezta allan timann. Ferðafélagar henn-
ar voru alltaf borðandi og drukku óspart kaffi. Og þeir
báru sig öllu verr en hún hvað þreytu og fótaverki snerti.
(Þýtt úr sænsku).