Strandapósturinn - 01.06.1977, Side 74

þá munyndi og farsœlt flest
fylgd þér veita sanna.
Nœr sem trosna tímans bönd
tign við blómgist endur,
fljúgi sálin frí við grónd
frelsarans í hendur.
Heyrðu litla laukaskorð
leik við barna tamin,
þessi fáu œttarorð
eru af Tuma samin.
Kvæði þau, er að framan eru birt, hef ég ritað eftir munnlegri
geymd foreldra minna, sem lærðu þau af foreldrum sínum á
ungum aldri, svo sem áður var vikið að.
Sýna kvæði þessi hið hlýja hugarþel hagyrðingsins, til barna
þeirra foreldra, sem hann naut gestrisni hjá og umönnunar, er
hann flakkaði um sveitir.
Ingvar Agnarsson 3/2 1977.
72