Strandapósturinn - 01.06.1977, Page 80

í kinnum, — næstum ungleg. Henni var allt í einu orðið fjarska
heitt. Hún flýtti sér út úr þessu banvæna lofti.
Hún gekk greitt, hugsanir hennar voru órólegar. Kalt var úti,
satt var það, en kaldara var þó hjá frú Hallfríði. Beiskjublandið
bros færðist yfir andlitið. Nei, ekki hafði henni skjátlast, og
líklega var hún þegar öllu var á botninn hvolft auðug í sinni
fátækt.
78