Morgunblaðið - 24.09.2021, Side 25

UMRÆÐAN 25
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 24. SEPTEMBER 2021
Hæ sæti
– hvað vilt þú borða!
Bragðgott, hollt
og næringarríkt
Smáralind, Kringlunni, Spönginni, Reykjanesbæ og Akranesi – dyrabaer.is
ÚTSÖLUSTAÐIR:
Byko, Selfossi | Garðheimar | Heimkaup |Dýrabær
Á laugardaginn
ákveðum við kjósendur
hverja við viljum hafa á
Alþingi næstu fjögur
árin. Þá er eðlilegt að
horfa til þess sem gert
hefur verið sl. fjögur
ár. Ríkisstjórnin sem
nú er að ljúka störfum
hefur verið farsæl í sín-
um störfum. Hún hefur
tekist á við erfiða tíma
með öllu því sem fylgdi
Covid-19. Það tókst að ná samstöðu
um aðgerðir bæði á Alþingi og í sam-
félaginu. Við stóðum saman að því
sem gert var og eftir því hefur verið
tekið meðal annarra þjóða. En þrátt
fyrir farsóttina sem hefur haldið okk-
ur í sínum heljargreipum með veik-
indum margra og atvinnumissi stórra
hópa, þá hefur margt gott verið gert á
þessum fjórum árum. Sem betur fer
var ríkissjóður þannig staddur að
hægt var að bregðast við til að
styrkja fólk og fyrirtæki. Það var
vegna aðhalds í fjármálum sem ekki
var alltaf vinsælt. Nú er hins vegar
komið að því að lækka skuldir ríkis-
sjóðs. Það verður að gerast á næstu
árum. Það er því afar ótrúverðugt að
lofa auknum framlögum úr ríkissjóði
til alls kyns gæluverkefna eins og
margir stjórnmálaflokkar gera núna.
Í Kvennalistanum héldum við því á
lofti að hafa ætti að leiðarljósi þá hag-
sýslu í ríkisfjármálum sem hin hag-
sýna húsmóðir notaði í rekstri heim-
ilisins. Sem sé að tekjur dygðu fyrir
gjöldum. Að taka ekki meira að láni
en fjárhagur heimilisins réði við. Og
gera sér ljóst að það kemur alltaf að
skuldadögum. Er það ekki það sem
allur almenningur þarf að fást við í
sínu lífi að láta enda ná saman?
Viljum við fá skattahækkanir á
næstu árum? Nei. Vilj-
um við verðbólgu og
hækkun vaxta? Nei. Ég
ræddi nýlega við ungan
fjölskylduföður og
spurði m.a.: „Hvað vilt
þú sjá eftir kosningar?“
Hann svaraði: Ég vil
stöðugleika, ekki óvissu.
Ég vil að tekjur heim-
ilisins haldist svipaðar
og verðlag fari ekki úr
böndunum. Við hjónin
erum að borga af hús-
næðislánum og með
þrjú börn undir fermingaraldri. Það
fer mikið í rekstur heimilisins og því
skiptir stöðugleikinn okkur mestu
máli.“ Ætli það séu ekki margir í
þessari stöðu.
Ungar fjölskyldur eru framtíðin
okkar í þessu landi. Verkefnin eru
vissulega næg, en við skulum taka
mið af reynslu hinnar hagsýnu hús-
móður og ekki trúa neinum gylliboð-
um. Vonandi tekst að auka fjölbreytni
atvinnulífsins og þar með auka tekjur
ríkissjóðs. Til þess höfum við alla
möguleika og getum það með því að
byggja landið allt. Núverandi ríkis-
stjórn er vinsælli en dæmi eru um við
lok kjörtímabils, við skulum treysta
henni áfram til góðra verka.
En til þess þarf að kjósa þá sem við
treystum.
Eftir Jónu Valgerði
Kristjánsdóttur
Jóna Valgerður
Kristjánsdóttir
»Núverandi ríkis-
stjórn er vinsælli en
dæmi eru um við lok
kjörtímabils, við skulum
treysta henni áfram til
góðra verka.
Höfundur er fyrrverandi þingkona
Kvennalistans.
Hvað viljum við?
Nú þegar líður að
kjördegi reikar hugur
minn til æskuáranna,
þegar það eina sem
maður þurfti að hugsa
um var hvort það væru
kjötbollur í brúnni
sósu í matinn eða
hvort ég gæti horft á
Roy Rogers í kana-
sjónvarpinu næsta
laugardag hjá ömmu
því við náðum ekki kananum. Lífið
var einfalt en dásamlegt. Besti vinur
minn bjó með fjölskyldu sinni í
bragga sem herinn hafði byggt, man
eftir skrýtnu lyktinni þarna inni, og
það voru engin herbergi, bara stór
stofa og kamína.
Þegar ég sagði
mömmu frá hvernig
þau bjuggu, þá sagði
hún við mig að fólkið
hefði nú ekki valið sér
slíkt heimili sem fyrsta
kost heldur hefði lífið
leitt þau á þennan stað.
Vinur minn kom sjald-
an með nesti í skólann
og oftast voru fötin
hans margbætt og/eða
of lítil á hann. Mér leið
ekki vel í sálinni að sjá
hann vin minn svona til
fara og að vera svangur í skólanum.
Mamma lét mig fá meira nesti en
venjulega svo að ég gæti gefið vini
mínum. Og að sjá hve ánægður hann
var hefur gert mig að betri manni
(vona ég).
Nú, 55 árum seinna, fara börn í
skóla landsins án þess að geta keypt
mat í skólanum eða farið í skóla-
ferðalög, stundað íþróttir eða klætt
sig í merkjavöru. Elskulegu vinir …
börnin okkar eru framtíð þessa
lands, hugsið ykkur vel um þegar þið
eruð í kjörklefanum á laugardaginn.
Gerum það sem er rétt fyrir fram-
tíðina; kjósum Flokk fólksins.
Hin ljúfa æska
Eftir Ríkarð
Óskarsson
Ríkarður Óskarsson
» Börnin okkar eru
framtíð þessa lands,
hugsið ykkur vel um
þegar þið eruð í
kjörklefanum.
Höfundur er öryrki og í framboði
fyrir Flokk fólksins.
rioskarsson@gmail.com
Mjög víða er skortur
á farsímasambandi á
vegum landsins. Marg-
ir vegkaflar eru ýmist
alveg án eða með tak-
markað farsímaþjón-
ustu. Sú staða er ólíð-
andi til lengdar þar
sem vegfarendur og
viðbragðsaðilar treysta
í sífellt meiri mæli á
farsímasamband.
Vissulega hafa mark-
aðsaðilar byggt upp farsíma- og far-
netskerfi á liðnum árum með eða án
stuðnings frá ríkinu, sem ná til
stærsta hluta vegakerfisins. Sú upp-
bygging og þjónusta er í raun aðdá-
unarverð á svo strjálbýlu, fjöllóttu og
vogskornu landi. Við upplifum flest
sem erum á ferðinni hve kerfið er
götótt. Það er auðvitað óviðunandi.
Einu viðbrögðin sem ég tel boðleg, sé
fullreynt að ná betri árangri hratt og
vel í gegnum regluverkið, er að
stjórnvöld láti sig málið varða með
beinum og skipulögðum hætti um
land allt.
Í nýlegu samráðsskjali Fjarskipta-
stofu er að finna metnaðarfullar hug-
myndir að uppbyggingu á slitlausu
farneti gagnvart helstu stofnvegum
og öðrum tilteknum vegum um land-
ið. Einn valkostur fyrir stofnunina
væri að gera þá uppbyggingu að skil-
yrði í tengslum við langtímaúthlutun
á tíðniheimildum til farsímafyrirtækj-
anna sem fram fer á næstu miss-
erum. Eins vel og það hljómar, þá tel
ég það ekki ásættanlegan fram-
kvæmdatíma í slíkri uppbyggingu og
ekki síður hvað eigi að gera til að
bæta úr þjónustuleysi á öðrum „mik-
ilvægum“ vegum á landsbyggðinni
svo sem fjölmörgum tengivegum. Þar
verður pólitíkin að láta
sig varða, hve hratt og
hve mikil útbreiðsla er
ásættanleg.
Stjórnvöld og mark-
aðsaðilar geta vel unnið
saman að því að koma
farsíma- og farnetssam-
bandi á vegum landsins í
betra horf til framtíðar.
En er ekki að verða full-
reynt að með núverandi
aðferð mun þetta ekki
nást? Ein leið væri að
fela Fjarskiptasjóði að
greina viðfangsefnið í samvinnu við
aðra hagsmunaaðila og fjármagna
a.m.k. hluta uppbyggingar gagnvart
vegum sem eigin markaðsáform
fjarskiptafyrirtækjanna og úrræði
Fjarskiptastofu munu ekki ná til.
Þannig væri hægt að ná utan um allt
verkefnið.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur á liðn-
um árum stuðlað farsællega að ljós-
leiðaravæðingu og jarðstrengjavæð-
ingu alls dreifbýlis. Sú uppbygging er
komin vel á veg og mun nýtast víða til
að tengja nýja farsímaaðstöðu gagn-
vart vegum við veiturafmagn og fjar-
skiptakerfi hagkvæmar en ella. Þörf
er á landsátaki í farsíma- og farnet-
þjónustu gagnvart vegakerfi lands-
ins. Hæglega má nálgast það verkefni
frá nokkrum hliðum samtímis í mis-
munandi samspili fyrirtækja og opin-
berra aðila ef viljinn er fyrir hendi.
Landsátak í farsíma-
þjónustu á vegum
Eftir Harald
Benediktsson
Haraldur
Benediktsson
» Þörf er á landsátaki í
farsíma- og farnet-
þjónustu gagnvart vega-
kerfi landsins.
Höfundur er í 2. sæti D-lista
í NV-kjördæmi.
Fermingarstarfið er
nú að hefjast í
kirkjum landsins á
þessum haustdögum
sem nú eru að líða.
Mikill áhugi er á
fermingarstarfinu og
hærri prósenta barna
lætur ferma sig en sú
hlutfallstala sem er í
þjóðkirkjunni.
Um síðastliðna
helgi var kallaður til
leiks hópur 25 fermingarbarna, sem
komu full áhuga til kirkju sinnar.
Þrjú þeirra höfðu heyrt söguna um
miskunnsama Samverjann.
Sagan um miskunnsama Sam-
verjann er í 10. kafla Lúkasarguð-
spjalls og fjallar um mann sem féll í
hendur ræningjum. Tveir menn
gengu framhjá, en Samverji nokkur
hlúði að manninum og kom honum
til hjálpar.
Þessi saga er grundvöllur alls
velferðarkerfis Vesturlanda og
grundvöllur þess að í
okkar menningarheimi
komum við öðrum til
hjálpar þegar á þarf að
halda.
Þessi saga er grunn-
urinn sem við byggjum
heilbrigðiskerfi okkar
á, björgunarsveitirnar,
Rauða krossinn og allt
hjálparstarf.
Nú hefur heil kyn-
slóð vaxið úr grasi án
þess að hafa heyrt eina
einustu biblíusögu þar
sem víða hefur þessi
námsgrein verið lögð niður.
Þegar ég tala við fólk á mínum
aldri er mjög algengt að það segi að
biblíusögurnar hafi verið skemmti-
legasta námsgreinin í barnaskóla
og enginn man eftir því að nokkurt
trúboð hafi fylgt kennslunni.
Ég hef líka rætt við fólk sem
kennir bókmenntafræði við Háskóla
Íslands og það segir að erfitt sé að
kenna heimsbókmenntirnar þar
sem íslensku stúdentana vanti þann
grunn sem biblíusögurnar gefa bók-
menntum hins vestræna heims.
Ég á afar erfitt með að sjá að
biblíusögukennsla í skólum geti
skaðað nemendur, því ekki trúi ég
því að hún hafi skaðað okkur sem
fengum að njóta hennar í barn-
æsku.
Því vil ég hvetja ráðafólk þessa
lands, sem nú mun væntanlega
stjórna landinu okkar næstu fjögur
árin, til að endurskoða þá stefnu
sína svo að önnur kynslóð fari ekki
á mis við þann grundvöll sem við
byggjum velferðarkerfið okkar á.
Eftir Solveigu Láru
Guðmundsdóttur
Solveig Lára
Guðmundsdóttir
»Hvet ég ráðafólk til
að endurskoða
stefnu sína svo að önnur
kynslóð fari ekki á mis
við þann grundvöll sem
við byggjum velferðar-
kerfið okkar á.
Höfundur er vígslubiskup á Hólum.
holabiskup@kirkjan.is
Kannt þú söguna um mis-
kunnsama Samverjann?