Fréttablaðið - 31.03.2022, Síða 30

Vöruhönnuðurinn Rebekka
Ashley Egilsdóttir heillaðist
af sveppasamfélaginu fyrir
ári og veitti það henni
inn blástur í nýrri fata- og
sveppabúnaðarlínu sem hún
mun sýna á HönnunarMars
í maí.
jme@frettabladid.is
Rebekka fékk fyrst áhuga á mat-
sveppum fyrir tveimur árum, sum-
arið eftir útskrift úr vöruhönnun
í Listaháskóla Íslands 2020. „Ég
kynntist þá þessu samfélagi sem
snýst um að fara út í náttúruna,
dvelja þar, leita sér matar og borða
hann frítt. Í fyrra sökkti ég mér svo
almennilega ofan í þetta og fór sjálf
í sveppaferðir. Meðal annars fór ég
upp á heiði á Vestfjörðum þar sem
mikið finnst af matsveppum. Þá
fattaði ég hversu mikið veiðisport
þetta er. Það er meira að segja
veiðitímabil einu sinni á ári, frá
lokum júlí fram í miðjan septem-
ber, líkt og er í öðru veiðisporti,“
segir Rebekka.
Annars konar bráð
Allt frá útskrift segist Rebekka hafa
unnið verkefni sem tengjast textíl
og endurvinnslu á honum. „Ég
vann meðal annars í verkefninu
Flokk till you dropp. Þar var ég að
skapa verðmæti úr hráefni sem
annars færi til spillis með því að
sauma úr ónýtum textíl frá Rauða
krossinum. Eftir það hannaði ég og
saumaði fyrirmynd að umbúðum
úr tilfallandi seglaefni frá Segla-
gerðinni fyrir Spjara fataleigu.
Þessar umbúðir eru í framleiðslu
núna.
Núna hanna ég mína fyrstu
eiginlegu fatalínu sem nefnist Góð
bráð og byggir á áhuga mínum á
sveppatínslukúltúrnum. Fata-
línuna vinn ég í samstarfi við
Veiðifélagið í Nóatúni. Þaðan fæ ég
ónýtar veiðigræjur eins og vöðlur
og fleira til þess taka sundur,
kryfja, byggja upp og skapa nýtt.
Hugmyndin er að endurnýta
ónýtar veiðigræjur sem oftast eru
ætlaðar til að veiða fisk, gæsir og
önnur dýr, til þess að búa til nýjar
veiðigræjur með annars konar
bráð í huga.“
Minnir á bráðina
„Í veiðiverslunum er mikið til
af f lottum græjum fyrir veiði-
menn sem vilja skjóta dýr, en mér
finnst vanta aðeins upp á þennan
kúltúr fyrir grænkerana. Góð
bráð er tilvísun í bráð sem hentar
grænkerum, það er sveppina, og
þá hattsveppi aðallega. Meðal
annars sauma ég vesti, hanska
og hatt með aðferð sem nefnist
á ensku „fabric manipulation“
þar sem ég sauma í efnið til að
forma það. Í veiðivestinu sauma
ég efnið í renninga sem minnir í
fanirnar á hattsveppum. Svo forma
ég gerviefni í litla bolta og sýð. Við
það bráðnar efnið, umbreytist og
minnir á sveppagró. Svo ætla ég að
gera ofna sveppakörfu úr svipuðu
efni, en aðalatriðið er að karfan
hleypi sveppagróunum í gegn, svo
sveppirnir geti fjölgað sér. Sveppa-
tínslumaðurinn labbar þannig um
skóginn og sáir gróum í leiðinni.
Algengustu sveppategundirnar á
Íslandi eru hattsveppir. Einnig eru
til kantarellur og kóralsveppir sem
líta út eins og kóralrif. Ég ætla þá
Sveppirnir veittu henni innblástur
Rebekka Ashley er handviss um að sveppaveiðin sé veiði framtíðarinnar. Til dæmis þurfi ekki veiðileyfi til að tína
sveppi. Góð bráð er tilvísun í bráð sem hentar grænkerum. FRÉTTABLAÐIÐ/ERNIR
Rebekka segir að til séu nokkrar
appelsínugular tegundir af sveppum
og gulum einnig.
Efnið minnir á sveppagró. Rauði
liturinn vísar í berserkjasvepp sem
veldur heiftarlegum magakrömpum.
Sveppatínsla er sjálfbær tómstund
sem gefur færi á að njóta gæða-
stunda í náttúrunni og afla sér matar.
að búa til hanska sem vísa í kóral-
svepp.
Litirnir í línunni eru aftur til-
vísun í sveppina í íslenskri náttúru.
Brúnir eru langalgengastir og því
nota ég mikið brúna litinn. Svo eru
nokkrir appelsínugulir og gulir.
Einnig nota ég aðeins rauðan og
hvítan sem er tilvísun í Berserks-
svepp. Svo nota ég líka ljósbláan
því ein tegund af ljósbláum svepp
vex á Íslandi.“
Hugmyndin spratt í veiðiferð
Rebekka ætlar líka að búa til sér-
stakt sveppatínslusett. „Ég fann
það sjálf í sveppatínslunni í haust
að það mætti gera ýmislegt til
að auðvelda sveppaveiðina. Ég
var þarna í skóginum með fjöl-
skyldunni og kærastanum með alls
konar græjur, sveppahandbókina,
í regnjakka og með körfu og fleira.
Ég fann einhvern svepp og þurfti
að leggja bókina frá mér. Svo þurfti
ég að leggja hnífinn frá mér til
að verka sveppinn. Svo þegar ég
ætlaði að taka hlutina upp þá féllu
þeir svo vel að skógarbotninum
að ég átti í vandræðum með að
finna þá aftur. Því verða öll tólin í
Góð bráð-kittinu í áberandi litum
þannig að það er auðvelt að koma
auga á græjurnar ef þær lenda á
jörðinni. Einnig verður einfalt að
setja hlutina á sinn stað í kittinu í
stað þess að leggja þá frá sér.
Þar á meðal verður sérstakur
sjúkrakassi fyrir veiðimenn eða
göngugarpa. með hlutum sem
nýtast sveppaveiðimanninum
lendi hann í ógöngum. Þarna verða
plástrar, enda eru sveppahnífar
beittir. Einnig verður lítill miði
með símanúmerinu hjá eitrunar-
miðstöð Landspítalans. Ef þú
heldur að þú hafir borðað eitraðan
svepp, eða einhver í kringum þig,
þá er vissara að hafa símanúmerið
á hentugum stað.
Einnig langar mig að búa til
sveppahníf og einhvers konar
lyktartól sem einangrar svepp-
inn og gerir það auðveldara fyrir
sveppatínslumanninn að þefa af
sveppnum til að greina hann. Svo
verður lítill sveppabursti með og
tól til að verka sveppinn. Það er svo
skemmtilegt að vera vel kittaður í
veiðiferðinni.“
Veiði framtíðarinnar
Rebekka sér fyrir mér að sveppa-
tínslan sé veiði framtíðarinnar.
„Ég hugsaði með mér: Hvernig
getur vinahópurinn farið saman í
sveppaveiðiferðir, komið sér upp
öllu kittinu, farið saman að leita
sér að mat og eyða saman dýr-
mætum stundum í náttúrunni?
Þetta er veiði sem allir geta auð-
veldlega byrjað á. Það þarf ekki
að kaupa veiðileyfi á sveppi. Þetta
er líka sjálfbær tómstund, að fara
út og verða sér úti um mat á eigin
spýtur, verka hann sjálfur, allt án
þess að drepa dýr. Á sama tíma ver
maður tíma í náttúrunni og vottar
henni virðingu sína. Núvitundin er
þannig líka stór hluti af þessu. Þú
tínir ekki bara hvaða svepp sem er,
því það getur endað illa og jafnvel
með dauðsfalli. Við matsveppa-
tínslu er mikilvægt að staldra við
og nota öll skynfærin til að greina
sveppinn. Það þarf að horfa á
sveppinn, snerta, skera í hann, þefa
af honum og meta aldur og ástand.
Þetta krefst staldurs, einbeitingar
og núvitundar. Veiðigræjurnar í
Góðri bráð endurspegla alla þessa
þætti,“ segir Rebekka.
„Sveppaveiðisportið eykst sífellt
í vinsældum og í kringum höfuð-
borgarsvæðið eru sveppirnir fljótir
að hverfa þegar þeir spretta. Það
þarf því oft að fara í sérstakar ferðir
út fyrir næsta nágrenni borgarinn-
ar til að finna eitthvað. Mig langar
því í framhaldi af sýningunni á
HönnunarMars að bjóða upp á
ferðir í haust fyrir sveppatínslufólk
og áhugamenn. Sjálf er ég enginn
sérfræðingur og því væri gaman að
fá einhvern, sem er vel að sér, með í
ferðirnar, til að fræða fólk um mat-
sveppi í íslenskri náttúru og búa til
smá veiðikúltúr í kringum þetta. Þá
geta fjölskyldu- og vinahópar gert
eitthvað skemmtilegt í haust.“ n
FERMINGARGJAFIR
Fimmtudaginn 15. mars gefur Fréttablaðið út
bráðsniðugt aukablað sem innheldur ótal
hugmyndir að fjölbreyttum fermingargjöfum.
Allir sem hafa fermst vita að dagurinn og ekki síst
gjarnar lifa í minningunni um aldur og ævi.
Tryggðu þér gott auglýsingapláss
í langmest lesna dagblaði landsins.
Upplýsingar hjá auglýsingadeild Fréttablaðsins í síma 512 5402
eða sendu okkur póst á netfangið serblod@frettabladid.is
Nán ri upplýsi ar um blaðið veitir
Jóhann Waage sölu- og markaðsfulltrúi Fréttablaðsins.
Sími 550 5656 / joha nwa ge@frettabladid.is
Laugardaginn 9. apríl gefur Fréttablaðið út sérblað um
KoN r í upplýsiNg tæKNi
Talsvert af ungum konum hafa fetað slóðina í upplýsingatækninni
eða hafa áhuga á námi því tengdu. Út frá því langar okkur að tengja
saman þessa póla semsagt upplýsingatæknina, fyrirtækin og konurnar
sem vinna í geiranum sem og að taka á náminu fyrir þær sem hafa
í hyggju að fara þá braut á næstunni.

Tryggðu þér gott auglýsingapláss í langmest lesna dagblaði landsins.
6 kynningarblað A L LT 31. mars 2022 FIMMTUDAGUR